|
Μαυρομάτα η ξακουστή. Καιρό πολύ θα κάνει η γη να ξανακαρπίσει έτσι |
Από το Κιάτο της Κορίνθου μέχρι την Αιγιαλεία της Αχαΐας οι καταστροφές από τις πυρκαγιές ήταν τεράστιες. Μόνο στην Κόρινθο το ύψος της ζημιάς φτάνει με συντηρητικούς υπολογισμούς περίπου τα 25 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ στην Αχαΐα - αν και δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση - οι αποψιλωμένες βουνοπλαγιές, οι καμένες καλλιέργειες και τα σπίτια συνθέτουν της εικόνα της καταστροφής. Μία εικόνα που δεν μπορεί να αντιστραφεί από τα μέτρα - κοροϊδία που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Μια εικόνα - βίωμα για τους κατοίκους που μετράνε ρίζα τη ρίζα, πέτρα την πέτρα τη ζημιά και όντας γνώστες της κυβερνητικής αναλγησίας παίρνουν τα δικά τους μέτρα για να σταθεί ξανά η ζωή στα πόδια της. Ο βουλευτής του ΚΚΕ Π. Κοσιώνης, που περιόδευσε στα χωριά της Αχαΐας, σημείωσε: «Αποφεύγω τους χαρακτηρισμούς για τις καταστροφές γιατί δε θέλω να χρησιμοποιήσω λέξεις - πυροτεχνήματα. Είναι εντυπωσιακός, όμως, ο τρόπος με τον οποίο οι κάτοικοι της περιοχής κάνουν τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση των συνεπειών. Τα περισσότερα από αυτά τα χωριά, λόγω εδαφολογικών συνθηκών, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο πλημμυρών από τις φθινοπωρινές βροχοπτώσεις, επειδή η βλάστηση που συγκρατούσε τα νερά δεν υπάρχει πλέον και το έδαφος είναι σαθρό. Δεύτερη προτεραιότητα είναι η άμεση στέγαση αυτών που κάηκαν τα σπίτια τους - και είναι αρκετοί - και τρίτη η άμεση καταγραφή των ζημιών στις αγροτικές καλλιέργειες και η γρήγορη αποζημίωση των πληγέντων».
Το μέγεθος των καταστροφών
Στην Κόρινθο η έκθεση του νομάρχη είναι αποκαλυπτική. Η καταστροφή έχει ξεπεράσει τα 200.000 στρέμματα. Αναλυτικά: 400.000 ελαιόδεντρα, 120.000 οπωροφόρα, 12.000 στρέμματα αμπελοειδή (κυρίως σταφίδα), λάστιχα αρδεύσεως που καλύπτουν περίπου 14.000 στρέμματα, 120 χιλιόμετρα αγωγών αρδεύσεως, δέκα τρακτέρ, 70 βοηθητικά κτίσματα, δύο φυτώρια, 600 αιγοπρόβατα, ενώ δεν έχουν προσδιοριστεί οι ζημιές σε μηχανολογικό εξοπλισμό και σε ζωοτροφές. Ακόμα καταστράφηκαν ολοσχερώς 100 περίπου κατοικίες και πολλά μνημεία, μονές και εκκλησίες, ενώ 100 κατοικίες και πέντε εκκλησίες που χρειάζονται αποκατάσταση. Η χαμένη παραγωγή μεταφράζεται σε 10.715.000.000 δρχ. και το κόστος αποκατάστασης του φυτικού κεφαλαίου, της αντικατάστασης καμένων αιγοπροβάτων, μηχανημάτων, αποθηκών, αγωγών άρδευσης, ζωοτροφών, ελαιόπανων κ.ά. υπολογίζεται στα 15.000.000.000 δραχμές. Πόσα χρήματα σκοπεύει να διαθέσει η κυβέρνηση για την αποκατάσταση των ζημιών και πότε θα τα καταβάλει; Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, στην καλύτερη περίπτωση οι ενισχύσεις θα αρχίσουν να καταβάλλονται από το 2001, αφού ο χρόνος καταβολής θα εξαρτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία θα υποβάλει σχετική έκθεση το υπουργείο Γεωργίας. Μπαίνουν λοιπόν δύο ερωτήματα: Πρώτο, μέχρι πότε θα καταφέρουν οι αγρότες να αντιμετωπίζουν μόνοι τους το χαμένο εισόδημα και τις δαπάνες αποκατάστασης και δεύτερο, στην περίπτωση που η ΕΕ αρνηθεί να καταβάλει το σύνολο ή μέρος των κονδυλίων, η ελληνική κυβέρνηση θα δώσει ενισχύσεις από εθνικούς πόρους ή θα εγκαταλείψει την αγροτιά, με συνέπεια το ξεκλήρισμά της;
|
Μόνο με δόση καλλιτεχνικής διαστροφής το δάσος που καπνίζει ακόμα παράγει αισθητικό αποτέλεσμα ανάλογου ζωγραφικού πίνακα |
Απέναντι σε αυτό τον κίνδυνο η
ΝΕ Κορινθίας του ΚΚΕ επισημαίνει σε ανακοίνωσή της ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαναγκαστεί να αποζημιώσει στο ακέραιο τους πληγέντες παραγωγούς, ανεξάρτητα από αν συμφωνεί η ΕΕ. Συγκεκριμένα, προτείνει την άμεση καταβολή του 70% του χαμένου αγροτικού εισοδήματος και την καταβολή του υπόλοιπου 30% μετά την εξατομίκευση των ζημιών. Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για τα επόμενα 4 χρόνια, οικονομικές ενισχύσεις και άτοκη χρηματοδότηση από την ΑΤΕ για την αντικατάσταση των μέσων παραγωγής, εξ ολοκλήρου κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό της ανακατασκευής των σπιτιών και παραγραφή των χρεών των αγροτών προς την ΑΤΕ ή αναστολή πληρωμής τους για μια 5ετία, χωρίς τόκους. Ακόμα επισημαίνει την ανάγκη για την άμεση κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, την ανακήρυξη των δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων - χωρίς εξαιρέσεις - την πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού και άλλου προσωπικού για το σχεδιασμό της αποκατάστασης των δασών, επαρκή χρηματοδότηση του προγράμματος αναδάσωσης και άμεση εφαρμογής του δασικού κτηματολογίου.