Την προσήλωσή τους στο στρατηγικό στόχο του ευρωενωσιακού κεφαλαίου για πλήρη κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας επιβεβαίωσαν χτες στις Βρυξέλλες οι 25 υπουργοί Εργασίας της ΕΕ, στην έκτακτη Σύνοδο με θέμα την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Παρά το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά δεν επιτεύχθηκε πολιτική συμφωνία σε ορισμένες από τις προβλέψεις της προωθούμενης από την ΕΕ σχετικής οδηγίας (2003/88/ΕΚ), τόσο η συμβιβαστική πρόταση της φινλανδικής προεδρίας, όσο και οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων όλων των κρατών - μελών, συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνα υπουργού Εργασίας, επιβεβαίωσαν ότι πέρα από τους τακτικισμούς και τις διαφωνίες που προκύπτουν από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, η εφαρμογή του αντιδραστικού πυρήνα της οδηγίας προχωράει ακάθεκτη.

Ως προς τη ρήτρα «opt out», η Σύνοδος επιβεβαίωσε το δικαίωμα της Βρετανίας να κάνει χρήση των ατομικών συμβάσεων και να διαμορφώνει ανεξέλεγκτα (μέχρι και 78 ώρες) το μέσο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας. Παραμένει έτσι ανοιχτός ο δρόμος για όποιο κράτος - μέλος θελήσει να εφαρμόσει το αντιδραστικό μέτρο να το κάνει, χρησιμοποιώντας το παράδειγμά της ως επιχείρημα.

Η κοινή προσπάθεια αυτή η βάρβαρη εργασιακή εκμετάλλευση να νομιμοποιηθεί από την ευρωπαϊκή οδηγία και να γενικευτεί, αποτυπώνεται και στα παζάρια που έλαβαν χώρα στη Σύνοδο ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η Βρετανία απαίτησε ανώτατο χρόνο εργασίας τις 65 ώρες εβδομαδιαίως σε 12μηνη βάση, ενώ το ιταλικό - γαλλικό - ισπανικό μπλοκ - στο οποίο συμμετείχε και η Ελλάδα - πρότεινε 60ωρο σε τρίμηνη βάση μεν, με προοπτική κατάργησής του εντός δέκα ετών. Η Φινλανδική Προεδρία, σε μία «συμβιβαστική λύση», αντιπρότεινε τις 60 ώρες μέγιστο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας σε τρίμηνη βάση και αργότερα επανήλθε με δεύτερη «συμβιβαστική» πρόταση, με 60ωρο, επί τρίμηνης βάσης, με προοπτική επανεξέτασης εντός δέκα ετών.

Είναι φανερό ότι κανένα κράτος - μέλος δεν εναντιώθηκε στην ουσία της ρήτρας, που νομιμοποιεί την εργασία όπως και όποτε θέλει ο εργοδότης, αλλά αντίθετα πρότεινε ορισμένες παραλλαγές στην καθολική εφαρμογή της. Η συζήτηση τελικά αναβλήθηκε και σύμφωνα με πληροφορίες δε θα επανέλθει επί φινλανδικής προεδρίας, αλλά ούτε επί γερμανικής.

Σ' ένα προκλητικό για τους εργαζόμενους παραλήρημα, αμέσως μετά τη Σύνοδο, ο Σάββας Τσιτουρίδης έκανε λόγο για «διατήρηση και ενίσχυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου». Καλυπτόμενος κάτω από την πρόταση της Βρετανίας για τη γενίκευση της ρήτρας «opt out», ο Ελληνας υπουργός Εργασίας προσπάθησε να κρύψει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια της νομοθεσίας του ΠΑΣΟΚ, έχει ήδη φιλοδωρήσει το κεφάλαιο με το νόμο 3385/05, που δίνει το δικαίωμα της ανεξέλεγκτης - επί της ουσίας - διευθέτησης του χρόνου εργασίας, υπονομεύοντας ακόμα περισσότερο τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και καταργώντας κάθε έννοια σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Ακόμα και για τη ρήτρα «opt out», ο Σ. Τσιτουρίδης αρκέστηκε απλώς να ζητήσει ένα «χρονικό ορίζοντα» για την κατάργησή της σε περίπτωση που τελικά νομιμοποιηθεί η εφαρμογή της.