Μια ιστορία για έναν άρχοντα κουτό και φαντασμένο, έναν άρχοντα υπερόπτη και ολότελα άχρηστο, που δεν ήξερε ούτε να παίζει ούτε να διαβάζει, που δεν μπορούσε καν να τραγουδήσει, αλλά ήθελε πάντα να στέκεται «ψηλότερα» απ' όλους, γράφει στο νέο της βιβλίο για παιδιά με τίτλο «Το ψηλότερο μπαλκόνι του κόσμου», η συγγραφέας Ζωή Βαλάση.

Αφού έκοψε όλες τις μαργαρίτες γιατί τις πέρασε για χρυσά φλουριά, αφού φυλάκισε το φεγγάρι σ' ένα σκοτεινό ντουλάπι γιατί δεν έφεγγε αρκετά δυνατά τις ημέρες της γιορτής του, ο ξιπασμένος άρχοντας διέταξε να του φτιάξουν ένα σπίτι, που το μπαλκόνι θα βρισκόταν πιο πάνω κι απ' τα σύννεφα. Ετσι, νόμιζε ο αφελής ότι θα μπορούσε να ελέγχει όλο τον κόσμο, ακόμη και τα φυσικά φαινόμενα. Το μπαλκόνι, όμως, ήταν τόσο ψηλά, που ούτε φωνή ανθρώπου δεν άκουγε ο άρχοντας. Μπορεί να τα είχε καταφέρει να επιβλέπει τον κόσμο, ήταν όμως πάντοτε απελπιστικά μόνος...

Η βραβευμένη συγγραφέας δημιουργεί ένα εξαιρετικό παραμύθι για τη μοναξιά που φέρνει η υπεροψία και για την αναντικατάστατη αξία της ανθρώπινης επαφής. Ο εικονογράφος Πέτρος Ζαμπέλης, που στη 40χρονη ενασχόλησή του με το παιδικό βιβλίο, έχει επιμεληθεί εικαστικά 400 τίτλους για παιδιά και εφήβους, ζωντανεύει με τις ζωγραφιές του την ιστορία. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα».