Ενας μήνας καταλήψεων. Με ασφαλίτες να αλωνίζουν έξω από τα σχολεία, «αγανακτισμένους» γονείς να επιδίδονται σε τραμπουκισμούς, μερίδα εκπαιδευτικών να μοιράζει αποβολές και απειλές σε παιδιά που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία... Κι όμως ο «Συνήγορος του Πολίτη - Ανεξάρτητη Αρχή» (ΣτΠ) δεν άκουσε τίποτα για το «φόνο», κωφεύει στα δίκαια αιτήματα των μαθητών και στις προσπάθειες τρομοκράτησής τους, όπως κάνει εξάλλου κάθε φορά που θίγονται συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Ετσι, τη στιγμή που «βγάζουν στο σφυρί» το μέλλον χιλιάδων παιδιών της εργατικής τάξης, η - κατά τ' άλλα - «ανεξάρτητη αρχή» έρχεται με επιστολή προς τους μαθητές να διαστρεβλώσει το ρόλο και τον προσανατολισμό των μαθητικών κοινοτήτων και να δώσει μαθήματα «δημοκρατίας». Και φυσικά, δεν είναι η μόνη που την έπιασε «ξαφνικά» ο πόνος για τη λειτουργία των μαθητικών κοινοτήτων.

«Ακούμε εκπαιδευτικούς να μιλούν για παιδιά που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους όσον αφορά τη μαθητική ζωή». «Ολοι οι μαθητές έχουν δικαίωμα λόγου και συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων!». «Συζητείστε στα συμβούλια και στις συνελεύσεις της κοινότητάς σας με δημοκρατικό τρόπο, θέματα που σας απασχολούν: Το περιβάλλον, τον τεχνολογικό εξοπλισμό του σχολείου, την κατάσταση των αιθουσών και των τουαλετών κλπ». «Ανοικτές συζητήσεις για τα κινητά τηλέφωνα, τη σεξουαλικότητα, τη διοργάνωση εκθέσεων, την έκδοση περιοδικών»... Είναι μερικά απ' όσα προτείνονται προς τις μαθητικές κοινότητες στην επιστολή του ΣτΠ.

Με λίγα λόγια, τη στιγμή που ο πρωταρχικός χαρακτήρας των μαθητικών κοινοτήτων είναι διεκδικητικός και δίνεται μάχη μέσα κι έξω από τα σχολεία για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, ο ΣτΠ προτείνει ανώδυνες κουβεντούλες και δράσεις όπως η αναδάσωση, ενώ αφήνει αιχμές για έλλειψη δημοκρατίας στους κόλπους της μαθητικής κοινότητας και αδιαφορία των μαθητών για τη διεξαγωγή των εκλογών.

Είναι σίγουρο, ότι ο ΣτΠ γνωρίζει πως όλο το προηγούμενο διάστημα οι μαθητικές κοινότητες ζωντάνεψαν μέσα από τους αγώνες, στις Γενικές Συνελεύσεις, εκεί όπου οι μαθητές αποφάσιζαν με ψηφοφορία, για την περαιτέρω δράση τους, και με τον ίδιο τρόπο αναδείκνυαν τους εκπροσώπους τους στο Πανελλαδικό και Τοπικό Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων. Και να υπενθυμίσουμε τις μάχες που δίνονται κάθε χρονιά για την έγκαιρη διεξαγωγή των εκλογών τους.

Σε αυτή τη χρονική συγκυρία είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ, ποιος είναι με ποιον, και ποιους υπηρετούν όσοι πολεμούν τις μαθητικές κοινότητες, όσοι επιδιώκουν το μάντρωμα των μαθητών κάθε φορά που ξεσηκώνονται, κάθε φορά που διεκδικούν και αντιπαρατίθενται επί της ουσίας.