Το πλουσιότερο 2% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει πάνω από το 50% του παγκόσμιου πλούτου των νοικοκυριών σε ακίνητα, φυσικά και οικονομικά περιουσιακά στοιχεία πλην χρεών και ζει ως επί το πλείστον στη Βόρεια Αμερική, στην Ευρώπη και στις πλούσιες χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού, επισημαίνει η έκθεση του Παγκόσμιου Ιδρύματος Ερευνας για την Οικονομική Ανάπτυξη του Πανεπιστημίου Ηνωμένων Εθνών (UNU-WIDER) με έδρα το Ελσίνκι.

Οι συντάκτες της έκθεσης (Τζέιμς Ντέιβις, του πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο, Αντονι Σόροκς και Σουσάνα Σάντστρομ, του πανεπιστημίου Ηνωμένων Εθνών και Εντουαρντ Γορφ, του πανεπιστημίου Ν. Υόρκης) υπογραμμίζουν μεταξύ άλλων:

• Το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει μόλις το 1% του παγκόσμιου πλούτου.
• Το 1% του πληθυσμού (περίπου 37.000.000 άνθρωποι) κατείχε το 2000 πλούτο αξίας τουλάχιστον 500.000 δολαρίων ή το 40% του παγκόσμιου πλούτου.
• Το πλουσιότερο 10% κατέχει το 85% του παγκόσμιου πλούτου (αξίας τουλάχιστον 61.000 δολαρίων).

Η έκθεση επισημαίνει επιπλέον πως παγκοσμίως οι εισοδηματικές ανισότητες διευρύνονται σημαντικά την τελευταία 25ετία και αυτό εξηγεί την ανισότητα στην κατανομή πλούτου. Επισημαίνουν ακόμη ότι τα προγράμματα αναδιανομής γης που γίνονται τα τελευταία χρόνια σε αναπτυσσόμενες χώρες δίνουν για πρώτη φορά τη δυνατότητα σε φτωχούς να κατέχουν δικές τους εκτάσεις.

Ο μέσος πλούτος των νοικοκυριών στις ΗΠΑ αντιστοιχεί σε 144.000 δολάρια, στην Ιαπωνία σε 181.000 δολάρια, στην Ινδία σε 1.100 δολάρια. Στην Ελλάδα, ο κατά κεφαλήν καθαρός πλούτος ανέρχεται σε 72.825 δολάρια και αντιστοιχεί στο 0,5% του παγκόσμιου πλούτου. Φυσικά αυτά τα στοιχεία που είναι μέσοι όροι, με τον συμψηφισμό, κρύβουν τον ταξικό χαρακτήρα της άνισης κατανομής του πλούτου. Αφού και στις υποτιθέμενες πλούσιες χώρες η φτώχεια διευρύνεται για τα λαϊκά στρώματα, την ίδια στιγμή που οι μεγιστάνες του κεφαλαίου αυξάνουν τα κέρδη τους.