ΜΟΓΚΑΝΤΙΣΟΥ.- Οι πρώτες δύο βδομάδες της αιθιοπικής εισβολής στη Σομαλία μοιάζουν να δημιούργησαν περισσότερα προβλήματα από ό,τι υποτίθεται πως θα έλυνε. Κυρίως, επειδή δημιούργησε:

• Νέα τεράστια πλήθη χιλιάδων προσφύγων, εκ των οποίων πολλοί συνωστίζονται στα ερμητικά κλειστά σύνορα με την Κένυα.
• Μια αβέβαιη κατάσταση στο σομαλικό νότο και στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου, σε αντίθεση με την ηρεμία και την ασφάλεια που επικρατούσε το τελευταίο επτάμηνο, για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια, οπότε είχε περιέλθει υπό τον έλεγχο των Σομαλών ισλαμιστών της «Ενωσης Ισλαμικών Δικαστηρίων».
• Διάχυση των συγκρούσεων Αιθιόπων στρατιωτών - ισλαμιστών στα σύνορα με την Κένυα, αλλά και «κατά λάθος» βομβαρδισμούς κενυατικών μεθοριακών φυλακίων από τα αιθιοπικά βομβαρδιστικά που δεν πήραν άμεσα μεγαλύτερες διαστάσεις.
• Μια «καυτή πατάτα» στα χέρια του Αιθίοπα πρωθυπουργού Μέλες Ζενάουι, ο οποίος, αφού έβγαλε την «υποχρέωση» στις ΗΠΑ εξαπολύοντας την επέμβαση αντί της Ουάσιγκτον, αναζητεί τώρα τρόπους εξόδου από την κρίση, φοβούμενος το ιδιαίτερα υψηλό κόστος και σε έμψυχο υλικό, και σε αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας του - ιδιαίτερα από τη μουσουλμανική κοινότητα, που είναι περίπου το 50% του συνολικού πληθυσμού...
• Ο σομαλικός λαός - για την ευημερία του οποίου υποτίθεται πως έγινε όλη η φασαρία - δεν είναι κερδισμένος, αφού, πέρα από τις πρόσφατες φονικές πλημμύρες, ζει στη μέγκενη του στρατιωτικού νόμου της «μεταβατικής» σομαλικής κυβέρνησης, μένοντας εγκλωβισμένος στην αιθιοπική εισβολή και στον πιθανό μετασχηματισμό της σε «περιφερειακή αφρικανική» αποστολή «κυανοκράνων», εάν ευοδωθούν τελικά τα σχέδια της Ουάσιγκτον...
• Ρεαλιστικούς φόβους για ανάφλεξη του πολέμου Αιθιοπίας - Ερυθραίας, με την τελευταία να είναι η μόνη από τις χώρες της περιοχής που καταδίκασε ανοιχτά την αμερικανοκίνητη αιθιοπική εισβολή, λέγοντας πως ο «πόλεμος είναι μεταξύ των Αμερικανών και του σομαλικού λαού». Η Ερυθραία δε θα πρέπει να αποκλείει ανάλογη «επιχείρηση» στα (ακόμη και σήμερα) ακαθόριστα σύνορά της με την Αιθιοπία...

Η αιθιοπική εισβολή στη Σομαλία, που είναι πολύ νωρίς να πούμε πως έχει μετουσιωθεί ήδη σε κατοχή, ωφέλησε μόνον έναν. Και αυτός δεν είναι τόσο ο επίσημος εισβολέας (Αιθιοπία), που εισέβαλε σε μία χώρα με την οποία είχε εμπλακεί σε πόλεμο στο παρελθόν (1977-88), αλλά οι ΗΠΑ. Ο ανεπίσημος εισβολέας, που για καιρό κινούσε παρασκηνιακά τα νήματα με όλα τα μέσα: Εκατομμύρια δολάρια εξαγοράς Σομαλών πολεμάρχων και εξοπλισμού τους με όπλα και πυρομαχικά. Αποστολές κομάντος της «αντιτρομοκρατικής» για μυστικές επιχειρήσεις διείσδυσης και συλλογής πληροφοριών αντικατασκοπίας, με υποτιθέμενο στόχο τη σύλληψη τριών «υπόπτων στελεχών της "Αλ Κάιντα"», που κατηγορούνται πως ενέχονται στις επιθέσεις του 1998 στις αμερικανικές πρεσβείες σε Κένυα και Τανζανία και υποτίθεται πως συνεργάζονταν με τη σομαλική Ενωση Ισλαμικών Δικαστηρίων. Εκπαίδευση των «συμμαχικών» αιθιοπικών και κενυατικών στρατευμάτων, ώστε να διεκπεραιώσουν τις «παραγγελίες» της κατοπινής εισβολής. Και σήμερα, ναυτικό αποκλεισμό της Σομαλίας με την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων υπό την προσχηματική δικαιολογία αποτροπής της διαφυγής ισλαμιστών και «υπόπτων τρομοκρατών» στο εξωτερικό...

Αν κανείς χρειάζεται περισσότερα για να πειστεί για την αμερικανική υποκίνηση και υποστήριξη της αιθιοπικής εισβολής στη Σομαλία, τότε δεν έχει παρά να ρίξει μία ματιά και στις τελευταίες εξελίξεις προ και μετά της επέμβασης: Οι ΗΠΑ πέτυχαν στις 6 Δεκέμβρη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την οποία η «μεταβατική» κυβέρνηση της Σομαλίας στην Μπαϊντόα αναγνωριζόταν ως «νόμιμη», ενώ, παράλληλα, καλούσαν κάθε χώρα της περιοχής να μην αναμειγνύεται στα εσωτερικά του Μογκαντίσου. Λίγες βδομάδες μετά, εμπόδισαν την έκδοση ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που την επομένη της επέμβασης στη Σομαλία (24 Δεκέμβρη) επιδίωκε την άμεση αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων κατοχής. Αυτά, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί πως το όργανο των Ηνωμένων Εθνών εθελοτυφλούσε, από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, όταν τα αιθιοπικά στρατεύματα αναπτύσσονταν σταδιακά στην Μπαϊντόα, πουλώντας προστασία στην εκεί σομαλική «μεταβατική» κυβέρνηση, που σχηματίστηκε στην Κένυα υπό τις οδηγίες και ευλογίες των Αμερικανών, των Ευρωενωσιακών αξιωματούχων και της επταμελούς «διακυβερνητικής» ομάδας ανατολικοαφρικανικών χωρών...

Τον καιρό της εισβολής, οι ΗΠΑ δεν επιχείρησαν ούτε καν στα λόγια να καταδικάσουν την επέμβαση (όπως είχαν αναγκαστεί να κάνουν για το «θεαθήναι», στη διάρκεια της θερινής ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο...).

Μετά την εισβολή, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, δεν έκρυψε τα «αισθήματά» της. Παρομοίασε την αιθιοπική εισβολή και την εγκατάσταση της «μεταβατικής» κυβέρνησης πρώην πολεμάρχων στο Μογκαντίσου σαν «ιστορική ευκαιρία για τους Σομαλούς, προκειμένου να ξεπεράσουν δύο δεκαετίες ακραίας βίας φατριών και ανθρώπινων δεινών»... Μετά, ανακοίνωσε αμερικανική επισιτιστική βοήθεια 11,5 εκατ. δολαρίων (δηλαδή πολύ λιγότερα από τα εκατομμύρια που ξόδεψε αφειδώς για την ενίσχυση των Σομαλών πολεμάρχων έναντι των Σομαλών ισλαμιστών...), 1,5 εκατ. δολάρια για άλλες «έκτακτες ανάγκες» και 3,5 εκατ. δολάρια βοήθεια στους πρόσφυγες, που η αιθιοπική εισβολή δημιούργησε...