Associated Press |
Η προγραμματισμένη για αυτήν τη βδομάδα παρουσίαση, από τον Τζορτζ Ου. Μπους, της «νέας στρατηγικής» του για το Ιράκ, εκτιμάται, έτσι, ότι θα έχει ως βασικό της πυλώνα την αποστολή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών ακόμη (20 - 40 χιλιάδες, κατά τις εκτιμήσεις αμερικανικών τηλεοπτικών δικτύων και εφημερίδων), μια πρόταση που πιθανότατα θα βρει σύμφωνους και τους Δημοκρατικούς.
Η φωτιά στη «χύτρα του Ιράκ», κατά την έκφραση του Σλοβένου ακαδημαϊκού και συγγραφέα Slavoj Zizek, εντείνεται, ωστόσο το πραγματικό διακύβευμα δε μοιάζει να είναι - ή να είναι μόνο - η εξασφάλιση του ελέγχου επί του πετρελαίου στο υπέδαφος της χώρας (το ποιος θα το έχει και το ποιος δεν θα το έχει), ούτε μόνο ο πειθαναγκασμός της ούτως ή άλλως συνένοχης στο έγκλημα Ευρώπης να συναινέσει στη συνέχισή του. Η συνεχιζόμενη κρίση με το Ιράν (και τη Συρία), παρά τους αμερικανικούς ελιγμούς, σχετίζεται άρρηκτα με το Ιράκ, ο πόλεμος στο οποίο αφορά τον έλεγχο ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και των ενεργειακών πόρων από τις ΗΠΑ τον επόμενο αιώνα, με πρόσχημα, τι άλλο; την «τρομοκρατία» και τη «διάδοση της δημοκρατίας», εναλλάξ. Οι τουλάχιστον 2 εκατομμύρια νεκροί μετά το τέλος του πολέμου το 1991 και ως σήμερα (οι 655.000 Ιρακινοί νεκροί της τελευταίας 4ετίας, που υπολόγισε το Lancet, θεωρείται συντηρητική εκτίμηση) γι' αυτό ακριβώς, που μπορεί να μοιάζει αφηρημένο, αλλά δεν είναι καθόλου, σφαγιάστηκαν. Για τα απερίγραπτα εγκλήματα της αμερικανικής κατοχής (από τα βασανιστήρια, τους βιασμούς παιδιών στην Αμπού Γκράιμπ ως τη Φαλούτζα και το Ραμάντι) δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση ο Μπαν Γκι Μουν, ο Νοτιοκορεάτης νέος ΓΓ του ΟΗΕ, να πει, κατ' αναλογία με αυτό που είπε για τον Σαντάμ - ότι δηλαδή η «κυβέρνηση» του Ιράκ: «Είχε το δικαίωμα» να τον κρεμάσει - κάτι για την τιμωρία τους. Ο παραλογισμός, όσον αφορά το τι συμβαίνει στο Ιράκ, αντανακλάται στο ότι συζητείται το εάν ο στρατός των ΗΠΑ, που μετέφερε με ελικόπτερο τον Σαντάμ στον τόπο της εκτέλεσής του, παρέλαβε τη σορό του και τη μετέφερε στο χωριό του για να κηδευτεί, θα τον κρεμούσε πιο «αξιοπρεπώς»! Ο Σαντάμ, παλιός συνεργάτης της CIA, «άνθρωπος» των ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράν, έγινε, έτσι, ξανά χρήσιμος σαν πιόνι, το οποίο θυσιάστηκε.
Ο πόλεμος στο Ιράκ, παρά τις αντιδράσεις για τους 3.000 και πάνω νεκρούς των ΗΠΑ, που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ, εδώ και καιρό, τις απώλειες της 11ης Σεπτέμβρη (άλλο ένα «ορόσημο» στο πεδίο του συμβολικού) αναμένεται ότι θα κλιμακωθεί εφέτος, με τις ΗΠΑ να παίρνουν «την πρωτοβουλία», όπως θα πει ο Μπους, που θα επικεντρωθεί σε προπαγανδιστικά τεχνάσματα όπως η «θυσία για το έθνος» και η «μετάγγιση της δημοκρατίας». Προφανώς το ίδιο είδος «δημοκρατίας» στην οποία ο Μπους μπορεί να αγνοεί τη βούληση του λαού των ΗΠΑ, ο οποίος με την ψήφο του απέρριψε την πολιτική του.