Γρηγοριάδης Κώστας |
Δε θα μπούμε σε λεπτομέρειες. Αρκεί να θυμίσουμε ότι οι Αμερικανοί το βρίσκουν «θαυμάσιο», οι Ευρωενωσιακοί (Σολάνα, Μέρκελ & Co.) τέλειο και ο ΓΓ του NATO «αξιοθαύμαστο». Και έχουν κάθε λόγο να το κρίνουν έτσι, αφού έχουμε πια και επισήμως τη δημιουργία του πρώτου ΝΑΤΟικού «κράτους», του πρώτου «NATOLAND», με το δικό του ύμνο, Σύνταγμα, νόμους και σημαία. Με «εγγυημένη» θέση στον ΟΗΕ, στο NATO και στην ΕΕ. Φυσικά το NATO θα παραμείνει μέχρι τον αιώνα τον άπαντα στο Κόσσοβο και μαζί του και η μεγαλύτερη αμερικανική βάση στην Ευρώπη, προφανώς ως «συστατικό στοιχείο του Συντάγματος του νέου έθνους».
Στην πραγματικότητα το σχέδιο ακρωτηριάζει την εδαφική ακεραιότητα της Σερβίας, αφήνει εκτός συνόρων εκατοντάδες χιλιάδες Σέρβους πρόσφυγες και «φυσικά» κατάσχει τις περιουσίες τους για να αξιοποιηθούν από τη διείσδυση αμερικανικών, γερμανικών, ελληνικών και άλλων «αρπακτικών».
Γιατί το νέο κράτος θα είναι λιγότερο συνώνυμο μιας απερίγραπτης φτώχειας, ανεργίας και υπερεκμετάλλευσης Σέρβων και Αλβανών, «λαθραίας διακίνησης ναρκωτικών, όπλων και δουλεμπορίου» απ' ό,τι ήταν μέχρι τώρα, είναι ένα ζήτημα που δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Η δημιουργία του όμως παραβιάζει με τον πιο επίσημο τρόπο το «απαραβίαστο των συνόρων» και όλες τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου, που είχε οικοδομηθεί στον ΟΗΕ μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, σε συνθήκες διαφορετικού συσχετισμού δυνάμεων.
Γίνεται επαναχάραξη των συνόρων σε μια νευραλγική περιοχή όπου ανέκαθεν ο καπιταλισμός οδηγούσε σε αιματηρούς πολέμους, αξιοποιώντας ακριβώς το γεγονός ότι υπάρχουν μειονότητες που ζουν σε όμορα κράτη. Η τόσο ασταθής κατάσταση στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, στο Μαυροβούνιο, στη Σερβία, στην ΠΓΔΜ (μόλις πριν λίγες μέρες εγκατέλειψε την κυβέρνηση ένα από τα αλβανικά κόμματα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη «τήρηση της συμφωνίας της Οχρίδας») κλπ, δείχνει ότι οι πόλεμοι του NATO και η «ανάδυση» των νέων κρατών όχι απλώς επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, αλλά κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο επικίνδυνα.
Θυμίζουμε ότι μόνον η προσπάθεια οριοθέτησης των συνόρων με την ΠΓΔΜ είχε οδηγήσει στις αιτίες σύγκρουσης στη γειτονική μας χώρα. Το τι θα γίνει με τα σύνορα με τη Σερβία και την αλβανική μειονότητα στο Πρέσεβο, είναι εύκολο να το φανταστεί κανείς για να αναφέρουμε μόνον λίγα από τα γνωστά πιθανά προβλήματα.
Και φυσικά ως «μεγάλη παραχώρηση» (λες και θα μπορούσε να γίνει αλλιώς για οποιοδήποτε άλλο ανεξάρτητο κράτος) υπάρχει και η επισήμανση ότι «δε θα μπορέσει να ενωθεί με άλλο κράτος».
Παράπονο δεν πρέπει να έχει ούτε η ελληνική κυβέρνηση, άσχετα αν ακόμα δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση για το σχέδιο Αχτισαάρι της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά ούτε και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Για τη μεν κυβέρνηση το σχέδιο πληρεί τους όρους της που ήταν «Ευρωπαϊκή λύση» που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα των μειονοτήτων (και τίποτα άλλο) αφού υπογράφεται από τον Σολάνα και τη Μέρκελ. Εξάλλου η κυβέρνηση της ΝΔ είναι «άμεσα» εμπλεκόμενη και μέσω της ΕΕ και του NATO αλλά και μέσω της εξάμηνης προεδρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το κρίσιμο 2006.
Για το δε ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του επίσης δεν υπάρχει ...απολύτως κανένα πρόβλημα! Και το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση και ως προεδρία της ΕΕ είχε συμβάλει τα μέγιστα, αλλά και τώρα από τη θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Και το ΠΑΣΟΚ επιστράτευσε πάλι την απειλή της ΕΕ και του NATO αν οι Σέρβοι δε φερθούν «πολιτισμένα».
Εντελώς συμπτωματικά ούτε το «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), ούτε τα «Φόρουμ» ούτε η «Συμμαχία σταματήστε τον πόλεμο» και άλλα παρόμοια σχήματα δε φαίνεται να έχουν κάποιο πρόβλημα καθ' ότι μάλλον δε θα ήταν «πολιτικά ορθό» να τα βάλουν με το NATO και τον Σολάνα..!
Παράλληλα οι γνωστοί «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» έχουν ήδη σπεύσει να πουλήσουν το πακέτο.
Ετσι η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», μας πληροφορεί στις 4/2/2007, διά στόματος του αντιπροέδρου του Αμερικανικού Ινστιτούτου Ειρήνης (που χρηματοδοτείται από το αμερικανικό Κογκρέσο) ότι «οι Αλβανοί (sic!) έκαναν μια συμφωνία με τη διεθνή κοινότητα (sic!): την ανεξαρτησία του Κοσσόβου με αντάλλαγμα την εκ μέρους τους εγκατάλειψη της ιδέας της Μεγάλης Αλβανίας. Και αυτή τη συμφωνία την έχουν τηρήσει μέχρι σήμερα τόσο οι Αλβανοί των Τιράνων όσο και οι Αλβανοί της "Μακεδονίας". Αν, όμως το Κόσσοβο δεν οδεύσει προς μια λύση... ανεξαρτησίας τότε η συμφωνία θα παύσει πλέον να ισχύει».
Υπάρχει βέβαια, απ' ό,τι φαίνεται, ένα μικρό πρόβλημα. Ολα τα κόμματα στη Σερβία, τα σέρβικα και τα «μη σέρβικα», «αμερικάνικα», «ευρωενωσιακά», «γερμανικά» κλπ. δηλώνουν αδυναμία να δεχτούν το σχέδιο Αχτισαάρι.
Λένε ότι τελικά το πραγματικό σχέδιο είναι πολύ χειρότερο απ' ό,τι άφηναν να εννοηθεί γιατί λίγες μέρες ακόμα πριν αποκαλύψει ο κ. Αχτισαάρι το σχέδιό του, από το Βελιγράδι δεν ακουγόταν κάθετη διαφωνία ή απόρριψη αλλά «απλώς» η παράκληση το σχέδιο να δημοσιοποιηθεί μετά το σχηματισμό της νέας σέρβικης κυβέρνησης που ανέδειξε η «φιλοευρωπαϊκή» λαϊκή ετυμηγορία στις πρόσφατες εκλογές. Ακόμα δεν είναι γνωστή η τελική τοποθέτηση και αντίδρασή τους.
Ναι μεν οι Σέρβοι επιβεβαίωσαν και με το δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα ότι το Κόσσοβο είναι κομμάτι της Σερβίας, και η κυβέρνησή τους δήλωνε ότι θέλει «κάτι παραπάνω από αυτονομία αλλά λιγότερο από ανεξαρτησία» (ΥΠΕΞ Ντράσκοβιτς παλιότερα) ή «μόνον συμφωνημένη με τη Σερβία λύση» (Κοστούνιτσα) όμως η κυβέρνηση συμμετείχε ενεργά στις επαφές και διαβουλεύσεις της ομάδας επαφής και του Αχτισαάρι και άρα αρκετά πρέπει να γνωρίζει.
Εξάλλου και στο παρελθόν υπήρχαν παρόμοιες «κάθετες» αντιδράσεις από τη σέρβικη ηγεσία. Ηταν όμως αρκετή η απειλή διακοπής της «οικονομικής βοήθειας» ή των «ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ» ώστε τα «πράγματα» να βρουν το δρόμο τους. Τώρα δεν υπάρχει πια κανένας που να μην βλέπει ότι ο πόλεμος του NATO στη Γιουγκοσλαβία καμία σχέση δεν είχε με την παρεμπόδιση της «εθνοκάθαρσης» αφού τι άλλο από «εθνικά καθαρά κράτη» έχουμε στη Βοσνία, Κόσσοβο, Σερβία και Μαυροβούνιο...;
Αυτό που έμεινε από την ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων στα Βαλκάνια είναι ΝΑΤΟικά προτεκτοράτα, χωρίς ίχνος ανεξαρτησίας, με μισθούς πείνας και απίστευτη φτώχεια, που είναι προϋπόθεση για τον στρατηγικό έλεγχο της περιοχής και της Μέσης Ανατολής στον ανταγωνισμό για την ενέργεια και την «ασφαλή μεταφορά της». Στη Ρήγα τον περασμένο Νοέμβρη ακριβώς αυτό ήταν το θέμα της Συνόδου Κορυφής του NATO... Τσεϊχάν, Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αγωγός ΑΜΒΟ και πάει λέγοντας. Και είμαστε μόνον στην αρχή.
Παρά τις τεράστιες πιέσεις που ασκούνται και τα «δοκιμασμένα μέσα», δεν είναι όμως σίγουρο ότι και τώρα οι μεθοδεύσεις αυτές θα αποδώσουν τα αναμενόμενα.
Πολλοί φοβούνται ότι η υπόθεση αυτή θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου σε μια εποχή όπου τα «εθνοτικά» επιστρατεύονται ξανά σε πολλά σημεία της Ευρώπης.
Η όξυνση των αδιεξόδων της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των «αναδιαρθρώσεων», ο πρωτόγονος, τώρα και κρατικός, αντικομμουνισμός, ο σοβινισμός και η ξενοφοβία, η συστηματική προβολή των πιο αντιδραστικών ιδεών και νεοφασιστικών ομάδων πρόσφεραν το απαραίτητο υλικό για επεμβάσεις και παρεμβάσεις είτε των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, είτε της ΕΕ και του NATO ως «διαμεσολαβητές» και «ειρηνοποιοί»!
Δεν είναι μόνον αυτή η νέα κατάσταση στο Κόσσοβο και οι επιπτώσεις που σίγουρα θα έχει σε όλα τα Βαλκάνια. Παρενέργειες έχουν ήδη εμφανιστεί σε Ρουμανία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Μολδαβία, Γεωργία...
Και από τις εξελίξεις αυτές αποδεικνύεται ακόμα μια φορά ότι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, NATO και ΕΕ χρειάζονται την αστάθεια, την ανασφάλεια, την απειλή του πολέμου. Δεν μπορεί κανείς να μην συνδέει την πίεση να κλείσει τώρα το θέμα της «NATOLAND» με τη σπουδή για την πυραυλική βάση των ΗΠΑ στην Πολωνία και το Ραντάρ στην Τσεχία, με τις πληροφορίες για ενεργοποίηση των αμερικανικών βάσεων στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, με την αποστολή επιπλέον 3.000 Αμερικανών για επιθέσεις ενάντια στο Ιράν μέχρι τον Απρίλη...