Ο «Ρ» συνεχίζει την έρευνα για τους υδάτινους πόρους, αναδεικνύοντας το κρίσιμο ζήτημα της λειψυδρίας. Πού οφείλεται; Πώς το ενέτειναν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Πώς το αξιοποιούν για την ιδιωτικοποίηση των φορέων διαχείρισης;
Eurokinissi |
Κατά καιρούς, η λειψυδρία κάνει έντονη την εμφάνισή της. Το πραγματικό ερώτημα, όμως, που μπαίνει, είναι για ποιο λόγο υπάρχει αυτό το φαινόμενο; Ποιοι ευθύνονται; Ποιες είναι οι πολιτικές που το εντείνουν;
Το φαινόμενο της λειψυδρίας έρχεται εκ νέου στην επιφάνεια, με αφορμή και το ζήτημα των περίφημων «κλιματικών αλλαγών». Φαινόμενο που συνδέεται με τις πολιτικές που ασκούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο στο θέμα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων αλλά και με τη συνολική εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος και τη μετατροπή του σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα...
Τι συμβαίνει, όμως, πραγματικά στη χώρα μας με το θέμα της λειψυδρίας; Να ξεκαθαριστεί, εξαρχής, πως πεποίθηση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είναι ότι τα προβλήματα του νερού θα είχαν εξαλειφθεί κατά πολύ με μια σωστή υδατική διαχείριση. Τα στοιχεία «μιλούν» από μόνα τους και κάνουν σαφές ότι νερό υπάρχει, όμως, αυτό «χάνεται» λόγω του ελλιπούς σχεδιασμού στον τομέα της διαχείρισης των υδάτων.
Eurokinissi |
Επιπλέον, η χώρα μας έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αξιοποίησης των ωφέλιμων εσωτερικών υδάτινων πόρων (12,5%). Το ποσοστό αυτό γίνεται ακόμη μικρότερο (10%), αν υπολογιστούν και οι εξωτερικοί υδάτινοι πόροι που έρχονται από τις βαλκανικές χώρες και δεν αξιοποιούνται.
Με βάση και τα παραπάνω στοιχεία, οι αρμόδιοι φορείς, επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μας έχει σχετικά επαρκείς υδάτινους πόρους. Κι όμως, η λειψυδρία προσλαμβάνει μόνιμα χαρακτηριστικά και επεκτείνεται σχεδόν σε όλες τις περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) το 2001, με θέμα τα αποθέματα των υδάτινων πόρων, οι πέντε περιοχές με πρόβλημα νερού ήταν η Θεσσαλία, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, η Αττική, αλλά και η περιοχή της Αργολίδας.
ICON |
Αυτό το γεγονός, εκφράζεται όχι μόνο με τα φαινόμενα της λειψυδρίας που παρατηρούνται σε περιοχές της χώρας, αλλά και με τις συνεχείς ανατιμήσεις των τελών στις ήδη μετοχοποιημένες εταιρίες της ΕΥΔΑΠ στην Αθήνα και της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, με την πολιτική τους, επέτειναν το πρόβλημα της λειψυδρίας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εμπρηστικής πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια στον τομέα των δασών, όπου, εκτός από την καταστροφή τους στο όνομα της εξυπηρέτησης ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων, κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα της χώρας. Το γεγονός αυτό, εκφράζεται και με τις προτάσεις αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Τελικά, εκείνο που συμβαίνει είναι η εκάστοτε κυβέρνηση να «εκμεταλλεύεται» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το πρόβλημα της λειψυδρίας για να υλοποιήσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης (τις οποίες συνδιαμορφώνει και αποδέχεται) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αλλωστε, η ΕΕ με σχετική οδηγία (το 1998) απαιτεί να επιβληθεί «ευρωχαράτσι» στο νερό, ενώ ο ΠΟΕ απαιτεί να μειωθούν οι αρδευόμενες εκτάσεις στη χώρα μας - πράγμα που βρίσκει σύμφωνες και τις Βρυξέλλες. Στην ουσία, πίσω από όλα αυτά, κρύβεται η εναρμόνιση της χώρας με τη σχετική οδηγία για την ιδιωτικοποίηση των Οργανισμών Υδρευσης - Αποχέτευσης και Εγγειων Βελτιώσεων...