Τα παραδοσιακά είδη διατροφής της Καθαρής Δευτέρας αποτελούν για πολλούς από τα νοστιμότερα εδέσματα της παράδοσης, ωστόσο θέλουν ιδιαίτερη προσοχή τόσο κατά την αγορά τους όσο και κατά την προετοιμασία και την κατανάλωσή τους. Το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) υπενθυμίζει μερικές χρήσιμες συμβουλές για τα πιο διαδεδομένα από αυτά τα είδη.

Συγκεκριμένα:

• Η λαγάνα, πρέπει να είναι καλοψημένη και επειδή την Καθαρή Δευτέρα έχει μεγάλη ζήτηση, χρειάζεται προσοχή όταν την αγοράζουμε από το φούρνο.
• Ο ταραμάς δεν πρέπει να έχει ξινή γεύση και δυσοσμία.
• Το τουρσί δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα ευαίσθητα στομάχια, καθώς πρόκειται για λαχανικά διατηρημένα σε λάδι, ξίδι και άλμη. Τα τυποποιημένα αναγράφουν τρόπο συντήρησης, βάρος και κατηγορία λαχανικού.
• Το φρέσκο χταπόδι έχει δέρμα υγρό, στιλπνό και σκληρό, γυαλιστερά μάτια και μυρωδιά ευχάριστη. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο ψήσιμο, ώστε να γίνει μαλακό και λιγότερο «βαρύ» για το στομάχι.
• Το γνήσιο καλαμάρι έχει χρώμα λευκό που ροδίζει, δεν έχει πλευρικά πτερύγια ούτε κηλίδες. Τα πτερύγια πιάνουν τα 2/3 του σώματος το οποίο είναι κυλινδρικό. Τα θράψαλα έχουν χρώμα μπλε και μικρότερα πτερύγια.
• Τα οστρακοειδή (μύδια, στρείδια, κυδώνια, αχηβάδες, αχινοί) απαιτούν προσοχή στην αγορά και μέτρο στην κατανάλωση. Το όστρακο πρέπει να είναι καλά κλεισμένο, η μυρωδιά αυτή του ιωδίου της θάλασσας. Χτυπώντας το όστρακο ο ήχος πρέπει να είναι υπόκωφος, σημάδι ότι έχει σάρκα και νερό.
• Τα μαλακόστρακα (γαρίδες, καραβίδες, καβούρια, αστακοί) είναι από τα πιο ευπαθή θαλασσινά. Αν δεν είναι κανείς σίγουρος για τη φρεσκότητά τους καλύτερα είναι να προτιμά τα κατεψυγμένα. Τα φρέσκα διακρίνονται από ζωηράδα σε μάτια και χρώμα και είναι σφικτά. Δεν πρέπει να παρουσιάζουν σε καμία περίπτωση δυσάρεστη μυρωδιά ή χαλάρωση.