Πέμπτη 15 Φλεβάρη 2007

Το σίριαλ που έχει ξεκινήσει στα κανάλια συνεχίζεται. Οι «ντετέκτιβ - σχολιαστές» συνεχίζουν ακάθεκτοι. Οσο και να θέλεις να μείνεις αμέτοχος, όσο και να προσπαθείς να μην εμπλακείς σε αυτή τη διαρκή απρέπεια, τελικά είναι αδύνατο. Σε περικυκλώνουν από παντού. Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, τροφοδοτούν ένα ζοφερό κλίμα. Τα δελτία ειδήσεων έχουν μετατραπεί σε ένα απίθανο πλατύσκαλο, όπου το κουτσομπολιό συναγωνίζεται τη φτήνια και την πολιτική ανηθικότητα.

Δεν τους νοιάζουν ούτε οι «φωτογραφικές τροπολογίες», ούτε η «εύρυθμος λειτουργία του κράτους», ούτε η «αξιοκρατία», ούτε το «σύστημα προμηθειών». Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα από όσα συμβαίνουν και σχετίζονται με το ΙΚΑ. Το ΙΚΑ είναι το πρόσχημα, ώστε με φόντο το θάνατο του διοικητή του να «γαργαλίσουν» τα ένστικτα του τηλεθεατή.

Δήθεν σοβαροί κύριοι και δήθεν σοβαρές κυρίες, με την ταμπελίτσα του δημοσιογράφου, που όμως έχουν εδώ και χρόνια διαβεί το Ρουβίκωνα και βρίσκονται πλέον στην όχθη των πολυφωταγωγημένων «τίποτα» του δημόσιου θεάματος, συνωθούνται στα τηλεπαράθυρα για να εκφέρουν τη δική τους «γαργαλιστική» και «πιπεράτη» άποψη. Ετσι κι αλλιώς εκφέρουν άποψη για τα πάντα: Οταν γίνεται σεισμός είναι σεισμολόγοι. Οταν γίνεται ναυάγιο είναι ναυαγοσώστες. Οταν γίνεται κανένα φονικό γίνονται ντετέκτιβ. Και τώρα, με αφορμή το θάνατο του Βαρθολομαίου, γίνονται σπερμολόγοι, λασπολόγοι, κιτρινολάγνοι και σημαιοφόροι της κλειδαρότρυπας. Κι όλα αυτά με το πρόσχημα ότι ενημερώνουν το λαό. Κι όλα αυτά με το πρόσχημα ότι υπηρετούν τη δήθεν «ερευνητική» δημοσιογραφία.

*

Υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα που κατακλύζει το δημόσιο βίο. Διαμορφώνουν ένα ύφος και ένα ήθος στην ελληνική κοινωνία που εξαχρειώνει τις κοινωνικές σχέσεις. Το πρόβλημα είναι βαθύ και είναι πολιτικό. Βαθύτατα πολιτικό. Δεν έχουμε κάποια συνταγή να προτείνουμε. Δεν έχουμε κάποια λύση να προσφέρουμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι το πρόβλημα δεν παίρνει από «ασπιρίνες». Είμαστε απολύτως πεισμένοι ότι όλος αυτός ο εσμός δεν πρόκειται να μας απαλλάξει από την παρουσία του παρά μόνο αν έρθουν τα πάνω κάτω. Αν όλα δεν ανατραπούν εκ βάθρων, τίποτα δεν πρόκειται να προφυλάξει την ψυχή μας, την καρδιά μας, τις σχέσεις μας, τα παιδιά μας από τα νύχια τους.

Προς το παρόν, το μόνο που μπορούμε, είναι να ενώσουμε τη φωνή μας δίπλα σε όλους εκείνους που έχουν απαυδήσει με τους αποθρασυμένους και ξεδιάντροπους στα ΜΜΕ και να καταγράψουμε τα συναισθήματά μας:

Ντρεπόμαστε για λογαριασμό τους! Ντρεπόμαστε για λογαριασμό όλων αυτών των αποθρασυμένων και ξεδιάντροπων. Αίσθημα που φυσικά και δεν είναι σε θέση να νιώσουν οι ίδιοι για το κατάντημά τους.