Tov αξέχαστο σύντροφο Παύλο Μιχαηλίδη τίμησαν την περασμένη Κυριακή, με τη διοργάνωση πολιτικο-φιλολογικού μνημοσύνου στο Πνευματικό Κέντρο Καλλιθέας, πλήθος κόσμου, συναγωνιστές και σύντροφοι, συντοπίτες του από τη Σφενδάμη Πιερίας που γέμισαν ασφυκτικά το χώρο της αίθουσας. Ηταν ένα χρέος και τιμή η σεμνή αυτή εκδήλωση που οργανώθηκε από την ΚΟΒ Καλλιθέας του ΚΚΕ, την Επιτροπή Ειρήνης και τη σ. Τώνια Ταγματάρχου -Χαρατσίδου,

Παρών στην τιμητική αυτή εκδήλωση ήταν ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, προσωπικός του φίλος, ο οποίος ήταν και ο κύριος ομιλητής. Προηγουμένως, την εκδήλωση άνοιξε, από την Επιτροπή Ειρήνης ο Νώντας Βελισαρόπουλος, για να ακολουθήσει το ιστορικό από την ανιψιά του Τώνια Ταγματάρχου -Χαρατσίδου που διάβασε απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου του με τίτλο: «Γράφω για να Ξαναζήσω». Η εκδήλωση έκλεισε με τον λογοτέχνη Βασίλη Λιόγκαρη που απήγγειλε το ποίημα του Τ. Λειβαδίτη: «Αν θέλεις να λέγεσαι Ανθρωπος».

Ο Παύλος Μιχαηλίδης που έφυγε, πέρσι το καλοκαίρι πλήρης ημερών, γεννήθηκε στα 1914 στο ορεινό θέρετρο ΚΙΜΠΕΚ της περιοχής Κερασούντος όπου παραθέριζε η οικογένειά του. Αντιμετώπισε στη ζωή του εκδιώξεις, προσφυγιά και αγωνιζότανε πάντα στο πλευρό των φτωχών και αδικημένων, στο πλευρό της εργατικής τάξης και πάντα για το ιδανικό της ειρήνης -διατέλεσε και πρόεδρος της Επιτροπής - της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας για δικαιοσύνη σε όλους τους Λαούς της Γης. Για τις ιδέες του αυτές φυλακίστηκε και εξορίστηκε κατ' αρχήν στην Ελ Ντάμπα και μετά στο Μακρονήσι. Εγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο («Γράφω για να Ξαναζήσω»).