Τι γνωρίζει πραγματικά η Δημοτική Αρχή; | ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Η έλλειψη χώρων οδηγεί σε συνωστισμό παιδιών στους ήδη υπάρχοντες (φωτ. από την «Αλεπότρυπα»)

Δεν ξέρω αν γνωρίζει ο νέος δήμαρχος Αθήνας, Ν. Κακλαμάνης, ότι το χτίσιμο μιας πόλης, μιας γειτονιάς ξεκινάει από τις ανάγκες των παιδιών. Αυτό υποστηρίζουν όλοι οι μεγάλοι πολεοδόμοι, αρχιτέκτονες και ανθρωπολόγοι. Οι ανάγκες των παιδιών για παιχνίδι, μόρφωση, άθληση είναι το υπόβαθρο, πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε το φυσικό του περιβάλλον έτσι ώστε ο άνθρωπος να 'χει επαφή με τους άλλους ανθρώπους κλπ.

Ο χώρος λοιπόν μέσα στον οποίο ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά μας, παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωστή ή όχι διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.

Σήμερα ο Δήμος Αθήνας έχει πάνω από 1,5 εκατ. κατοίκους, αυτό πάει να πει ότι γύρω στις 800 χιλ. παιδιά προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε γειτονιές άναρχα δομημένες, χωρίς οργανωμένα σχολεία και παιδικούς σταθμούς, χωρίς χώρους παιχνιδιού και άθλησης, αφού η δημόσια γη χαρίστηκε στο μεγάλο κεφάλαιο για ακόμα περισσότερα κέρδη (π.χ. Ελαιώνας). Καμιά λοιπόν σκέψη και μέριμνα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για μια ανθρώπινη ζωή, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της Αθήνας να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, υπομένοντας μοιρολατρικά τις απάνθρωπες και παράλογες συνθήκες καθημερινής διαβίωσης.

Η Αθήνα δυστυχώς είναι από τις πιο απάνθρωπες πρωτεύουσες της Ευρώπης και εχθρική κυρίως απέναντι στα παιδιά. Πριν τις δημοτικές εκλογές ο «Ρ» δημοσίευσε μια μεγάλη έρευνα για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα 60 ανοιχτά αθλητικά κέντρα και τα 5 κλειστά γυμναστήρια του Αθλητικού Οργανισμού Νεολαίας και Αθλησης (ΟΝΑ) του Δήμου, τα οποία είναι κατανεμημένα στα 7 Διαμερίσματα της Αθήνας. Μέσα σ' αυτά προσπαθούν να επιβιώσουν: α) τα μικρά ερασιτεχνικά σωματεία της γειτονιάς, τα οποία σημειωτέον αντικαθιστούν τα σχολεία, μιας και ο σχολικός αθλητισμός στη χώρα μας είναι... όνειρο απατηλό, β) οι δημότες, όσοι απ' αυτούς μπορούν κάτω από τις σημερινές απάνθρωπες συνθήκες εργασίας να γυμναστούν, γ) η μάζα των παιδιών που δεν είναι ενταγμένα σε σωματεία και θέλουν κάποια στιγμή να παίζουν.

Αραγε ο νέος δήμαρχος της Αθήνας έχει πληροφορηθεί για την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτοί οι χώροι, π.χ. γνωρίζει ότι δεν έχουν WC, γνωρίζει ότι κοριτσάκια και αγοράκια των 8, 10, 12 χρόνων ψάχνουν για τουαλέτα στα γύρω καφενεία ή στα δέντρα, όπου υπάρχουν κι αυτά; Γνωρίζει ότι η πλειοψηφία των γυμναστηρίων είναι κατεστραμμένα και ότι υπάρχουν συχνοί σοβαροί τραυματισμοί; Γνωρίζει ότι αρκετά απ' αυτά έχουν γίνει στέκια περιθωριακών και επικίνδυνων ατόμων, ότι σε πολλά απ' αυτά γίνεται διακίνηση ναρκωτικών; (Ρουφ, Λόφος Αστεροσκοπείου, Σταθμός Λαρίσης, Λόφος Στρέφη κλπ.).

Αυτή τη φορά θα καταλάβει ο κ. δήμαρχος κάτω από ποιες συνθήκες προσπαθούν τα μικρά ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία να επιβιώσουν, τον αγώνα που δίνουν οι γονείς για να μπορέσουν τα παιδιά τους να αθληθούν. Και δε μιλάμε βέβαια για πρωταθλητισμό;

Θα επισκεφθεί η νέα Δημοτική Αρχή και ο επικεφαλής της αυτούς τους χώρους, να δει τα χάλια τους, να δει μέσα σε τι περιβάλλον προσπαθούν τα παιδιά μας να διαμορφώσουν χαρακτήρα; Η Αθήνα έχει 200 σχολεία, ας επισκεφθεί μερικά απ' αυτά και να δει τους χώρους μέσα στους οποίους κάνουν διάλειμμα τα παιδιά και ας κάνει και τον κόπο να κουβεντιάσει με τις γυμνάστριες και τους γυμναστές. Τότε τόσο ο δήμαρχος όσο και οι αρμόδιοι που έχει ορίσει γι' αυτά τα θέματα, μάθουν πολλά...

Βέβαια, η καταστροφή της Αθήνας δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με τεράστιες ευθύνες από τα δύο μεγάλα κόμματα, που διαδέχονται το ένα το άλλο στην κυβέρνηση, ξεπουλώντας όλους τους ελεύθερους δημόσιους χώρους στο μεγάλο κεφάλαιο.

Κανένας δήμαρχος της Αθήνας, μέχρι σήμερα, δεν αντιστάθηκε στην κεντρική εξουσία για όφελος των δημοτών του. Κανένα σοβαρό πρόγραμμα έργων δεν κατατέθηκε προς όφελος της πόλης και των κατοίκων της. Με... λουλουδάκια και αγαλματάκια στους κεντρικούς δρόμους, όταν οι γειτονιές «πνίγονται» και τα παιδιά δεν ξέρουν πού να πάνε, δεν γίνεται πολιτική.

Δεν ενδιαφερόμαστε για πρωταθλητές, εμάς μας ενδιαφέρει όλα τα παιδιά να έχουν τη δυνατότητα να αθλούνται, κάτι που δυστυχώς καμιά δημοτική αρχή μέχρι σήμερα δεν το έχει καταλάβει.

Ν. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλκανιονίκης, πρώην τεχνικός σύμβουλος ΣΕΓΑΣ