Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό κι ελπιδοφόρο γεγονός του νέου γύρου των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι η μαζική και δυναμική συμμετοχή νέων αγροτών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι με την εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχουν μέλλον στην ύπαιθρο. Κι έχει σημασία να επισημανθεί ότι στον αγώνα παίρνουν μέρος μικρομεσαίοι αγρότες, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων, συνειδητοποιώντας την ανάγκη να εκφράσουν, αγωνιστικά, την αντίθεσή τους στην αντιαγροτική πολιτική και να καταδικάσουν στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που τη διαχειρίζονται.

Είναι σημαντικό ότι οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν το βάζουν κάτω κι αντιστέκονται, κόντρα στο «κλίμα» μοιρολατρίας που έχει καλλιεργηθεί, ξεπερνώντας πολιτικές αυταπάτες που έχουν σπαρεί. Και μέσα από τη συμμετοχή τους στον αγώνα θα πειστούν, πιο γρήγορα, πως πρέπει, επιτέλους, να πάψουν να αποτελούν αντικείμενο πολιτικού εμπαιγμού και κοροϊδίας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και θ' αντιληφθούν, καλύτερα, πως αν δεν ξεφύγουν από τα πολιτικά «δόκανα» του δικομματισμού, δεν πρόκειται να δουν καλύτερες μέρες.

Στο αγωνιστικό στόχαστρο των μικρομεσαίων αγροτών βρίσκεται η νέα ΚΑΠ, η οποία, από τον πρώτο, κιόλας, χρόνο εφαρμογής της, έχει τραγικές επιπτώσεις. Το αγροτικό εισόδημα υπέστη νέα, δραστική μείωση, καθώς, λόγω των περικοπών στις καλλιέργειες, αλλά και των ζημιών από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, η αγροτική παραγωγή συρρικνώθηκε, και, ταυτόχρονα, οι επιδοτήσεις πετσοκόφτηκαν, οι χαμηλές εμπορικές τιμές των προϊόντων έπεσαν κι άλλο και το υπέρογκο κόστος παραγωγής, αυξήθηκε.

Το νέο, βαρύ πλήγμα στο εισόδημα των μικρομεσαίων παραγωγών, που επιφέρει η νέα ΚΑΠ, θα οδηγήσει κι άλλους πολλούς, ακόμα πιο γρήγορα, στο ξεκλήρισμα και θα εντείνει τους ρυθμούς συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών κι επιχειρηματικών επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, θα αυξηθούν κι άλλο τα τεράστια κέρδη των εμποροβιομηχάνων, των μεγαλοεισαγωγέων και των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στο διατροφικό τομέα και κερδοσκοπούν σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών.

Οι αγρότες που βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα, προβάλλουν αιτήματα για την προστασία και τη διεύρυνση του εισοδήματός τους, για τη βελτίωση της ζωής στην ύπαιθρο. Διεκδικούν:

• Αναπλήρωση, από τον κρατικό προϋπολογισμό του εισοδήματος που έχασαν οι αγρότες στην περασμένη καλλιεργητική περίοδο, λόγω εφαρμογής της νέας ΚΑΠ.
• Αποζημίωση, από τον ΕΛΓΑ, στους παραγωγούς όλων των αγροτικών προϊόντων για τις καταστροφές στην αγροτική παραγωγή και στο αγροτικό κεφάλαιο, εξαιτίας των αντίξοων καιρικών συνθηκών.
• Επιστροφή του συνόλου του ΦΠΑ, που πλήρωσαν οι αγρότες για την αγορά αγροτικών μέσων και εφοδίων.
• Κατώτερες τιμές εγγύησης σε όλα τα αγροτικά προϊόντα που θα διασφαλίζουν βιώσιμο αγροτικό εισόδημα.
• Μείωση του κόστους παραγωγής με έλεγχο στις τιμές των αγροτικών εφοδίων και την κατασκευή των έργων αγροτικής υποδομής.
• Πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από τον ΕΛΓΑ, που θα είναι αποκλειστικά δημόσιος και θα επιχορηγείται σταθερά από το κράτος.
• Διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων και μείωση του ορίου συνταξιοδότησης των αγροτών στα 60 χρόνια για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες.

Για να έχει, όμως, μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα και προοπτική η πάλη τους χρειάζεται να προβάλλουν και την πραγματική διέξοδο για την ελληνική αγροτική οικονομία, που προτείνει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση. Κι αυτή η διέξοδος βρίσκεται στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής.

Μια πολιτική που θα προωθεί την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, που θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι, έχοντας την αμέριστη βοήθεια του κράτους, θα συνενώνουν και θα αξιοποιούν όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, διασφαλίζοντας μόνιμη και σταθερή δουλιά και βιώσιμο εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες και εξασφαλίζοντας φτηνά και υγιεινά προϊόντα για τις διατροφικές ανάγκες του ελληνικού λαού.

Διότι η χώρα μας, σε αντίθεση με πολλές άλλες, έχει τις δυνατότητες να λύσει, εκ των ενόντων, το διατροφικό πρόβλημα του λαού μας, όποια κι αν είναι η διεθνής κατάσταση, όποιος κι αν είναι ο περίγυρός μας. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, το οποίο, εξαιτίας της αντιπαραγωγικής - αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, μένει ανεκμετάλλευτο.

Προϋπόθεση, όμως, για την εφαρμογή της φιλοαγροτικής πολιτικής είναι η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, που απαιτεί τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου και την αλλαγή των πολιτικού συσχετισμού δύναμης κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και υπέρ του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ στηρίζει τις αγροτικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη και, γενικότερα, τον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και οι κομμουνιστές αγρότες είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αυτή η στήριξη εκφράστηκε και με την περιοδεία, την περασμένη Τετάρτη, στην Καρδίτσα, της ΓΓ του Κόμματος. Η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε, με έμφαση, ότι το ΚΚΕ υποστηρίζει τα δίκαια αγροτικά αιτήματα και μετέχει ενεργά στους αγροτικούς αγώνες, όχι, βεβαίως, για να κάνει επίδειξη φιλοαγροτικής πολιτικής, αλλά γιατί πιστεύει βαθιά στα δικαιώματα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στο ρόλο που μπορεί να παίξει η αγροτική οικονομία σε μια ανάπτυξη που θα βελτιώνει τη ζωή του λαού και στην ύπαιθρο και τις πόλεις.

Επισήμανε ότι είναι σημαντικό ότι η αγροτιά αντιστέκεται και αγωνίζεται και τόνισε πως οι αγώνες που γίνονται και θα συνεχιστούν χρειάζεται να οπλίσουν τη φτωχή αγροτιά με αποφασιστικότητα, θάρρος και υπομονή, διότι απέναντί της υπάρχει μια σκληρή πολιτική, η οποία μπορεί να υποχωρήσει μόνο αν βρει μπροστά της, όχι απλώς ένα ισχυρό αγροτικό κίνημα, αλλά ένα αγροτικό κίνημα ρήξης και ανατροπής. Ξεκαθάρισε ότι η πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς πρέπει να έχει «διμέτωπο» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διότι - όπως χαρακτηριστικά είπε - αν δε θωρακιστείς απέναντι και στους δύο, πότε θα πέφτεις στον έναν και πότε στον άλλο και θα χάνεις χρόνο. Και υπογράμμισε ότι τα δύο κόμματα, ανεξάρτητα πόσο κυβέρνησαν και πόσο θα κυβερνήσουν, έχουν ισοπαλία στην αντιλαϊκή πολιτική και οι αγρότες πρέπει να βγάλουν τα κατάλληλα πολιτικά συμπεράσματα.