Εσύ, γιατί στρέφεις την πλάτη, ανόητε;
Κυριακή 11 Μάρτη 2007

Λοιπόν, η τάξη, ύστερα από 5,5 αιώνες, αποκαταστάθηκε! Η αγγλική εκκλησία ζήτησε επίσημα συγνώμη για τα κέρδη που αποκόμισε. Θα ακολουθήσει, σίγουρα, ο πάπας, ο «δικός» μας Αθηναγόρας και πάει λέγοντας. Στη συνέχεια θα ζητήσει συγνώμη ο βασιλικός οίκος της Αγγλίας, της Ολλανδίας, οι Πορτογάλοι, οι Βέλγοι, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Αμερικάνοι και πάει, επίσης, λέγοντας! Γιατί όχι; Τι κοστίζει μια συγνώμη, η οποία μάλιστα αναφέρεται στο παρελθόν και όχι στο σήμερα; Τίποτα! Συγνώμη, λοιπόν!

Συγνώμη, αλλά πάνω από 27 εκατομμύρια άνθρωποι, σύμφωνα με αντικειμενικές εκτιμήσεις ή 12,3 εκατ. έστω, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, εξακολουθούν να θεωρούνται σκλάβοι! Ομοιοι με αυτούς που έφερναν οι κάθε λογής δουλέμποροι αλυσοδεμένους από την Αφρική και άλλες περιοχές του κόσμου στην Ευρώπη και αργότερα στην Αμερική! Για να μην αναφερθούμε στους «απελεύθερους», τα εκατομμύρια των σημερινών προλετάριων, που ξεπερνάνε το μισό πληθυσμό της γης. Οι οποίοι, με τα οικονομικά και πολιτικά μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο εναντίον τους, νιώθουν να σφίγγουν οι αλυσίδες που τους δένουν τα χέρια, τα πόδια και τους λαιμούς!

Οι γνωρίζοντες τα οικονομικά αποφαίνονται, ότι το σύγχρονο δουλεμπόριο, η ανεξέλεγκτη αυτή μάστιγα, η οποία εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, είναι η τρίτη σε μέγεθος και δεύτερη σε ταχύτητα αναπτυσσόμενη βιομηχανία! Οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί, οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις», ο ΟΗΕ, στρέφουν έντεχνα αλλού το κεφάλι και πίσω από την πλάτη τους, την οποία σκόπιμα γυρίζουν, εκτυλίσσεται το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εργάτες, πλύστρες, καθαρίστριες, πόρνες. Η παγκόσμια οικονομική εξουσία, η παγκοσμιοποιημένη πια σήμερα, διεθνής οικονομική μασονία, χρειάζεται φθηνά, πάμφθηνα χέρια. Χέρια χωρίς οκτάωρα, ασφάλεια, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, για παράδειγμα, δήλωσε πως χρειάζεται επειγόντως άλλα δέκα εκατομμύρια πρόσφυγες! Πρόσφυγες που αν δεν υπάρχουν στη διεθνή αγορά, θα πρέπει, επειγόντως, να δημιουργηθούν. Που σημαίνει νέοι πόλεμοι, νέοι διαμελισμοί κρατών, νέες συνοριακές ανακατατάξεις.

Η κοινωνία μας, χασισωμένη από τα χιλιάδες ναρκωτικά που ρίχνουν στο φαγητό της, καρφωμένη στα εκράν των τηλεοράσεων χαζεύει με το στρινγκ του ταξιάρχου, με τα ευροβιζιονικά «αχ! Μαρία» και τις ομοφυλόφιλες καρικατούρες που αλληλοβρίζονται, και χωρίς καμία αιδώ και σύνεση γυρίζει - και αυτή - την πλάτη της στο πρόβλημα. Στο πρόβλημα που την αφορά άμεσα, αφού στα υπόγεια των πολυκατοικιών που στεγάζεται, εργάζονται, κάτω από άθλιες συνθήκες, οι σύγχρονοι Ασιάτες και Αφρικανοί δούλοι. Χασισωμένη, ακόμα, από τις έντεχνες και θορυβώδεις «διαφωνίες» των απερίγραπτων «σχολιαστών» των τηλεοπτικών παραθύρων, δεν αντιλαμβάνεται και δεν ακούει το πριόνι που της πριονίζει τα όποια δικαιώματά της.

Πόσο, λοιπόν, θα κρατήσει αυτό το παιχνίδι; Η κυβέρνηση να δένει χειροπόδαρα και να μαστιγώνει αλύπητα, εργάτες, αγρότες, φοιτητές, και ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας να ηδονίζεται ή, έστω, να αποκοιμιέται με τις διηγήσεις του Πρετεντέρη; Τι άλλο περιμένει, όλη αυτή η «σιωπηλή πλειοψηφία», αυτή η σύγχρονη γάγγραινα, για να καταλάβει πως με τη στάση της συνεισφέρει στο παγκόσμιο δουλεμπόριο. Στο δουλεμπόριο που δεν αρπάζει, πια, μόνο μαύρους, αλλά έχει τρυπώσει και μέσα στις δικές της κρεβατοκάμαρες και αρπάζει τα παιδιά της και την ίδια!

Μια κομπίνα κύριοι, μια απλή κομπίνα και απέφερε 5 εκατ. ευρώ. Εταιρεία αγόρασε πέντε, πούλησε σε θυγατρική της δέκα, αγόρασε από τη θυγατρική της αυτό που πούλησε δέκα, δεκαπέντε, και αμέσως το πούλησε σε εσάς είκοσι! Να πώς βγαίνουν τα εκατομμύρια! Αυτό είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Χωρίς να σημαίνει πως αν χρειαστεί, δε θα καταφύγει στις αλυσίδες και στα μαστίγια! Εσείς γυρίστε την πλάτη! Και μαδήστε τη μαργαρίτα αν η Νέα Δημοκρατία σας αγαπά περισσότερο από το ΠΑΣΟΚ! Αν το Τράγκας τα λέει καλύτερα από τον Κακαουνάκη.

Και για να επανέλθουμε. Το 1444 οι πρώτοι σκλάβοι από τη Μαυριτανία φτάνουν στην Πορτογαλία. Το 1936 το δουλεμπόριο απαγορεύεται διά νόμου και στη Βόρεια Νιγηρία, την τελευταία χώρα του κόσμου που το δουλεμπόριο διεξάγεται ελευθέρα. Από το 1936 μέχρι σήμερα οι κοινωνίες προχώρησαν! Σήμερα, πια, το δουλεμπόριο άλλαξε όνομα. Αλλού το φωνάζουνε ελεύθερη αγορά, αλλού ελεύθερη διακίνηση εργατών και αλλού απελευθέρωση ωραρίου.


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ