ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ
Κίνημα ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική

Με τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ, στις 18 Μάρτη, κορυφώνονται οι αγροτικές κινητοποιήσεις κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ

Κυριακή 11 Μάρτη 2007

Από τον περσινό γιορτασμό του Κιλελέρ
Εδώ και τρεις μήνες, η μικρομεσαία αγροτιά βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα. Οι κινητοποιήσεις που διοργανώνει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, (ΠΑΣΥ), σ' όλη τη χώρα και οι οποίες θα κορυφωθούν με τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ, στις 18 Μάρτη, στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, είναι μαζικές και δυναμικές κι αναδεικνύουν την αποφασιστικότητα των μικρομεσαίων αγροτών να συγκρουστούν με την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων, να παλέψουν, «με νύχια και με δόντια», για να μην ξεκληριστούν από τη νέα ΚΑΠ.

Η επιτυχία των αγροτικών κινητοποιήσεων έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς, σήμερα, γίνεται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ αλλά και των συμβιβασμένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΕΣΑΣΕ, καλλιεργεί την αντίληψη ότι η ΚΑΠ είναι υποχρεωτικός μονόδρομος για τους Ελληνες αγρότες, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για την ελληνική αγροτική οικονομία κι, επομένως, οι όποιες αγροτικές αντιδράσεις θα είναι άσκοπες, αχρείαστες και, πάντως, αναποτελεσματικές. Ουσιαστικά στην ίδια ρότα, αφού στρατηγικά είναι με τον ευρωμονόδρομο, κινήται και ο ΣΥΝ που διαμαρτύρεται γιατί η κυβέρνηση τάχα δε μπορεί ή δεν θέλει να υπερασπιστεί, στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ,τη μικρομεσαία αγροτιά, καλλιεργώντας αυταπάτες οτι μπορούν να συνυπάρξουν τα συμφέροντα της με τα συμφέροντα των μονοπωλίων στον τομέα τροφίμων και των μεγαλοαγροτών που υπηρετεί η ΚΑΠ, γνωρίζοντας επίσης οτι δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες διαπραγμάτευσης.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αξιοποιεί και χρησιμοποιεί τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «αγωνιστές» αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, οι οποίοι έχουν αναλάβει, εργολαβικά, το ρόλο του διασπαστή και υπονομευτή των αγροτικών αγώνων, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών με τα αιατήματα που προβάλλουν. Για τον ΦΠΑ ζητούν λιγότερα από αυτά που μέχρι πέρσι, πριν τη νέα ΚΑΠ, έπαιρναν επιστροφή οι αγρότες. Ζητάνε, να χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός των "δικαιωμάτων" για το "ξεκαθάρισμα" του Μητρώου Αγροτών από τους "μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες". Στρέφονται, δηλαδή, κατά των 350.000 "ετεροεπαγγελματιών" αγροτών, με στόχο να τους εξοντώσουν οικονομικά και να τους πάρουν τα χωράφια και τα δικαιώματά τους. Αυτό ακριβώς που θέλει η ΕΕ. Δηλαδή, να φύγουν οι μικροί και μεσαίοι και να έρθουν οι μεγάλοι για "βιώσιμα" κι "ανταγωνιστικά" αγροτικά νοικοκυριά. Μ' αυτό τον τρόπο γίνονται διώκτες των μικρομεσαίων αγροτών, όπως κάνουν και τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο της ΕΕ. Σε συμμαχία με ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ, αξιοποιούν την πρόσβασή τους στους αγρότες για ν' ανοίγουν το δρόμο στην κυβέρνηση και στους μηχανισμούς της εξουσίας, προκειμένου να χτυπηθεί "από τα μέσα" το κίνημα. Αυτοί οι δήθεν «αγωνιστές», που δρουν, κυρίως, στη Θεσσαλία, προσπάθησαν με δήθεν «κινητοποιήσεις», να δείξουν στην «κοινή γνώμη» ότι τάχα οι αγρότες αποδέχονται τη νέα ΚΑΠ και την κυβερνητική πολιτική κι απλώς ενδιαφέρονται για την «καλύτερη διαχείρισή της».

Βεβαίως, «έσπασαν τα μούτρα τους». Η αποπροσανατολιστική επιχείρησή τους απέτυχε παταγωδώς, καθώς οι αγρότες μυρίστηκαν ότι το «παιχνίδι» τους με την κυβέρνηση του κόμματός τους ήταν «στημένο» και «σικέ» και δεν τους ακολούθησαν. Η αποκάλυψη του ρόλου που παίζουν στο κίνημα τους έφερε εκνευρισμό, με αποτέλεσμα κάποιοι από δαύτους να μη συγκρατηθούν και να προχωρήσουν σε άθλιες και χυδαίες συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος ηγετικών στελεχών του συνεπούς αγροτικού κινήματος. Τώρα, πάντως, έχει γίνει πιο καθαρό ότι μέσα στο αγροτικό κίνημα υπάρχουν δύο διακριτές γραμμές: Η μια που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ, η οποία αγωνίζεται υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς, αντιπαλεύοντας την ΚΑΠ και τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τη διαχειρίζονται και η άλλη που εκφράζεται από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές και συνεταιριστικές ηγεσίες που πασχίζουν για τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, υπερασπιζόμενες την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και υπονομεύοντας τους αγροτικούς αγώνες.

Τα άμεσα αιτήματα...

Με τον αγώνα τους, οι μικρομεσαίοι αγρότες διεκδικούν το δικαίωμά τους να καλλιεργούν τη γη τους, να παράγουν και να διασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Αυτό το δικαίωμα τους το αρνείται η νέα ΚΑΠ, η οποία περικόπτει τις καλλιέργειες και συρρικνώνει την αγροτική παραγωγή, πετσοκόβει τις επιδοτήσεις και μειώνει τις τιμές των αγροτικών προϊόντων, αυξάνει το κόστος παραγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στον πρώτο χρόνο εφαρμογής της, το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών μειώθηκε πάνω από 30%, με αποτέλεσμα κι άλλοι πολλοί να ωθούνται στον «Καιάδα» του ξεκληρίσματος. Ετσι, εντείνεται ο ρυθμός συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε όλο και λιγότερα χέρια μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων.

Οι διεκδικήσεις που προβάλλει το συνεπές αγροτικό κίνημα στοχεύουν, κατ' αρχάς, στην προστασία του αγροτικού εισοδήματος. Η ΠΑΣΥ διεκδικεί αναπλήρωση, από τον κρατικό προϋπολογισμό, του χαμένου εισοδήματος, που οφείλεται στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, μείωση του κόστους παραγωγής, με έλεγχο στις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων και την κατασκευή των αναγκαίων έργων αγροτικής υποδομής, καλύτερες τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων για τον παραγωγό, με πάταξη της κερδοσκοπικής ασυδοσίας των εμποροβιομηχάνων και αντιμετώπιση του προβλήματος των αθρόων εισαγωγών, να παίρνουν οι αγρότες το σύνολο των επιδοτήσεων, χωρίς παρακρατήσεις και ολόκληρη την επιστροφή του ΦΠΑ κ.ά.

Ξεκαθαρίζει, όμως, ότι η ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων, το πολύ να δώσει μια «μικρή ανάσα» στους φτωχούς αγρότες και να καθυστερήσει λίγο το ξεκλήρισμά τους, αλλά δε θα εξασφαλίσει την οριστική σωτηρία τους και δε θα λύσει το αγροτικό πρόβλημα της χώρας, που οφείλεται στη γενικότερη αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται. Γι' αυτό και στο στόχαστρο των αγροτικών αγώνων θέτει την ΚΑΠ, καλώντας τους αγρότες να συνεχίσουν, πιο οργανωμένα, την πάλη τους για την ανατροπή της.

...και η προοπτική

Η πάλη των μικρομεσαίων αγροτών θα συνεχιστεί, αλλά οι αγρότες πρέπει να έχουν καθαρό στο μυαλό τους ότι οι αγώνες τους έχουν ένα όριο και από μόνοι τους δεν μπορούν ν' αλλάξουν την κατάσταση. Για να σταματήσουν και να αντιστραφούν οι αρνητικές εξελίξεις, χρειάζεται να υπάρξουν πολιτικές ανακατατάξεις, με την ανατροπή του συσχετισμού δύναμης σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και υπέρ του ΚΚΕ που αντιμάχεται την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ και αντιπαλεύει τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων, που πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι το μόχθο και τον ιδρώτα του αγρότη και κερδοσκοπώντας σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ξεφύγουν από τις πολιτικές αυταπάτες όσοι πιστεύουν ακόμα ότι μπορούν να δουν καλύτερες μέρες, ενόσω θα κυβερνούν είτε η ΝΔ, είτε το ΠΑΣΟΚ και, προχωρώντας στο επόμενο βήμα, ν' απεγκλωβιστούν από τα κόμματα του δικομματισμού και να στηρίξουν - και με την ψήφο τους - το ΚΚΕ, που μάχεται για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Σήμερα ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας έχει να κάνει με μια ισχυρή αντιαγροτική πολιτική, η οποία δεν πρόκειται να υποχωρήσει παρά μόνο αν βρει μπροστά της ένα πανίσχυρο αγροτικό κίνημα ρήξης και ανατροπής. Η δύναμη, η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων της αγροτιάς βρίσκεται στην οργανωτική ανασυγκρότηση, στην αγωνιστική ανάταση του αγροτικού κινήματος και στη συμπαράταξή του με το κίνημα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων του χωριού και της πόλης. Με άλλα λόγια, χρειάζεται η αγωνιζόμενη αγροτιά να θέσει, πιο καθαρά, το ζήτημα της πολιτικής προοπτικής του αγώνα της, συμβάλλοντας, με την πάλη της, στη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, που θα παλεύει για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας.


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ