Κάλπικη άνοιξη
Παρασκευή 16 Μάρτη 2007

Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»
Μια κόκκινη κλωστή τα διαπερνά όλα. Οχι με την έννοια της ενότητας, αλλά με την έννοια της αλληλοσχέσης.

Πάντα έτσι ήτανε. Απλά εκπαιδεύεσαι να βλέπεις τον κόσμο αποσπασματικά. Είναι ο πλέον ασφαλής τρόπος για να μη λειτουργεί ο συνειρμός, για να χειροκροτάς τη μια το θύτη σου και την άλλη να καταγγέλλεις αυτόν που του αντιστέκεται.

Στο χώρο της ενέργειας παίζεται ένα από τα μεγάλα παιχνίδια. Δεν είναι της στήλης η ανάλυση. Δύο δείγματα μόνο από τη χτεσινή επικαιρότητα:

Πρώτοι οι ωραίοι! Που όταν αφορά την αστική τάξη της χώρας μας και τις διασυνδέσεις της σε καλούν να χειροκροτήσεις το εθνικό καλό. Από πού κι ως πού καλό για τον εργάτη ο αγωγός των εταιριών; Μιλάνε για θωράκιση της χώρας, όταν ακριβώς εδώ προκύπτει μια νέα εστία έντασης κι είναι γνωστός ήδη ο σχεδιασμός που προχωράει με τις γκρίζες ζώνες, γιατί ακριβώς αυτό σημαίνει ακόμα φτηνότερα δικαιώματα διέλευσης στο πετρελαϊκό τραστ. Οτι θα κερδίσουν ο Βαρδινογιάννης και κάποιοι άλλοι είναι σωστό, αλλά αυτό γιατί να 'ναι πανηγύρι για τους εργάτες σε σημείο που παρουσιάστρια της ΝΕΤ να λέει μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι το θέμα είναι τόσο σοβαρό που θα περάσει στο βιβλίο της ιστορίας;

Δεύτεροι οι άσχημοι: Που χαρακτηρίζουν την επιδίωξη μιας χώρας να ελέγξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της - όχι με καμιά επαναστατική διαδικασία, αλλά με διαπραγμάτευση δικαιωμάτων -εθνικισμό! Τα θέλουν όλα δικά τους. Το γελοίο του πράγματος είναι πως αναβιώνουν και κάτι θεωρίες που θέλουν την καπιταλιστική Ρωσία στο ρόλο του καλού, ενώ πρόκειται για μια από τα ίδια στο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι, που σημαίνει πως κι εκεί για το λαό της δεινά μόνο σημαίνει κάθε ενίσχυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Κανένα πανηγύρι, λοιπόν.

Κτά τ' άλλα: Τι παθαίνεις άμα λαλήσεις, ξυπνάει όλος ο εφιάλτης σου για μια νιότη που πούλησες κι ακόμα δεν είδες να δικαιώνεται η επιλογή σου. Ετσι αναγνωρίζεις αμέσως σε μια διαδήλωση αυτούς που δεν έσκυψαν το '46 και ζητάς να αντιμετωπιστούν με όρους «εθνικού μετώπου» με ό,τι αυτό σήμανε και τότε...

Μέχρι να δικαιωθεί που δε θα δικαιωθεί ο Πασαλάρης, έχε το νου σου στους προβοκάτορες που για «καλό σκοπό» στέκονται δίπλα σου.

Οι καλυτερότεροι στον ΣΥΝ: «Κάτι κνίτες διώχτηκαν από την ΑΣΟΕΕ»! Τρεις στο νοσοκομείο, ο ένας, με ομολογία αυτών που τον χτύπησαν, τσακισμένος άγρια. Και η «Αυγή» είδε κάτι κνίτες να διώκονται. Ακόμα καλύτερα υιοθέτησε όλο το ασφαλίτικο σενάριο περί κόντρας αναρχικών - ΚΝΕ. Τέτοια κόντρα πέρα από ιδεολογική ποτέ δεν υπήρχε. Προχτές ήμασταν μπροστά σε μια δολοφονική επίθεση από ομάδα σε διατεταγμένη υπηρεσία. Αλλά έτσι συμβαίνει όταν διαλέγεις το βούρκο για να ψαρέψεις...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ