Είναι καθηγητής και κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Αγωγής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, επισκέπτης καθηγητής σε ξένα πανεπιστήμια, ερευνητής των Καθαρών Μαθηματικών, ειδικότερα στην Αλγεβρα των Υπερδομών, «θεμελιωτής» του κλάδου «Ην-δομές», που πήρε το όνομά του, αλλά και πολλά χρόνια ασχολούμενος με την ποίηση. Αναφερόμαστε στον Θωμά Βουγιουκλή και στο έκτο ποιητικό βιβλίο του, με τίτλο «Ι0Ι 0Ι Ι0Ι» και με εύγλωττο υπότιτλο το εξής τετράστιχο «εκατόν ένας οι ιοί/ υιοί υιοθεσίας/ αντίδοτο εκούσιο/ της κάθε εξουσίας» («Σύγχρονη Εποχή»). Ο Θ. Βουγιουκλής γνωρίζοντας την «ποίηση», τη «φιλοσοφία», τη «λογική» δομή και τη «ρυθμοποιία» των Θεωρητικών Μαθηματικών, μεταγγίζει αυτές τις ιδιότητες στον ποιητικό του λόγο, παράγοντας με μια ποικίλων ρυθμών, συχνά ομοιοκατάληκτη, στέρεη και ταυτόχρονα ευλύγιστη στιχουργική δομή, ακολουθίες εικόνων, συναισθημάτων, ιδεών, σκέψεων, νοημάτων, συνειρμών για τον άνθρωπο και τη σύγχρονη κοινωνία, με «καθεστώτα υποταγής/ με στρατιές ανέργων». Εξαιρετικά είναι και τα πυκνών νοημάτων παίγνιά του, με ομόηχες και κυρίως με συστοιχίες ομόριζων λέξεων, που ομολογούν, αμφιλογούν, αντιλογούν (στοχαστικά, δραματικά, σαρκαστικά, χιουμοριστικά). Αξίζει να παραθέσουμε μερικούς στίχους του: «Ελλάδα μου/ μαινάδα/ Ολυμπε/ και Καιάδα μου». «Ο φόβος μου στην άγνοια/ μια βαθιά μετάνοια/ με πνίγουν τα οκτάνια/ και τρέχω να κρυφτώ». «Κάντε το λόγο/ άλογο φτερωτό/ στην κατάκτηση/ της γνώσης./ Χτίστε, λοιπόν, τα όνειρα/ και κατοικίστε τα». «Το εφικτό μου το 'κανα/ να είναι εφικτό/ το ξύλο που το έφαγα/ το έκανα μυαλό».