Δευτερολογία - απάντηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην επικίνδυνη άποψη του πρωθυπουργού ότι είναι αντιδημοκρατική η αντίδραση σε ψηφισμένους νόμους
«Οπως έχουμε μάθει από το αλφαβητάρι, οι νόμοι και οι συνθήκες είναι αναμφισβήτητα προϊόν ενός συγκεκριμένου συσχετισμού δύναμης. Οπωσδήποτε αυτός ο συσχετισμός δύναμης είναι πλειοψηφικός υπέρ μιας άποψης. Αυτό το ξέρουμε, δεν είναι κάτι καινούριο. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, όμως, κ. πρωθυπουργέ, το εξής: Εχουμε ή δεν έχουμε το δικαίωμα εμείς ως κόμμα - γιατί μιλάω για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - να παλεύουμε, να δραστηριοποιούμαστε, ούτως ώστε να αλλάξει αυτός ο συσχετισμός και να αλλάξει σε ένα συγκεκριμένο χώρο; Δεν είναι απαραίτητο ο συσχετισμός να γίνει κομμουνιστικός στα πανεπιστήμια. Μπορεί να υπάρξει πλειοψηφία - και πρέπει να υπάρξει - μέσα στα πανεπιστήμια, που να αντιπαλέψει αυτό το νόμο και να διεκδικήσει έναν καινούριο.
Δηλαδή, πότε θα το διεκδικήσουμε το νέο νόμο; Να περιμένουμε τις εκλογές να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ; Από την άλλη μέρα έχεις δικαίωμα να διαφωτίζεις, να ενημερώνεις και να καλείς σε πάλη όχι απλώς εναντίον ενός νόμου αλλά υπέρ μιας θετικής αλλαγής, υπέρ μιας θετικής εξέλιξης».
Υπερασπιζόμενη το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων να αντιδρούν στην πράξη η Αλ. Παπαρήγα έθεσε ρητορικά το ερώτημα: «Εχει δικαίωμα το μικρομάγαζο της γειτονιάς να μη σέβεται το δίκαιο του σούπερ μάρκετ και τους νόμους που ευνοούν τα πολυκαταστήματα; Το πώς θα το αντιπαλέψει, είναι δικό του θέμα. Πρέπει να τον σεβαστεί αυτό το νόμο; Εχει δικαίωμα ο ναυτεργάτης να μη σέβεται το δίκαιο των εφοπλιστών; Εχει δικαίωμα ο εργάτης να μη σέβεται το δίκαιο των τραπεζιτών και των βιομηχάνων; Θέμα συσχετισμού δύναμης είναι. Βεβαίως, οι νόμοι μπαίνουν σε εφαρμογή και εμείς έχουμε το δικαίωμα να τους αντιπαλέψουμε. Αυτό είναι πολιτική».
Πολιτική, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, δεν είναι η συζήτηση μέσα στη Βουλή και οι ατάκες για τη μάχη των εντυπώσεων, αλλά η μάχη σε όλα τα μέτωπα.
«Εμείς, είπε, πάνω απ' όλα σε ένα πεδίο προσβλέπουμε, στο πεδίο της διαμόρφωσης της λαϊκής πλειοψηφίας, όποτε αυτή δημιουργηθεί. Αλλά δεν μπορείτε, κ. πρωθυπουργέ, να λέτε ότι είναι αντιδημοκρατικό να θέλεις να επιβάλεις ένα άλλο δίκαιο, βεβαίως μέσα από την παρέμβαση και το ρόλο του λαού. Δεν έχουμε άλλους τρόπους εμείς. Ο λαός θα το επιβάλει, είτε γενικά είτε με ένα κίνημα στο χώρο του. Γιατί είναι αντιδημοκρατική αντίληψη; Διαφωνείτε και μ' αυτό, βεβαίως, γιατί είναι αντιδημοκρατικό. Δεν ξέρω πού το πάτε. Διάβαζα ένα άρθρο στην "ΕΣΤΙΑ". Εμείς ό,τι είμαστε, το λέμε. Είμαστε εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος και, ναι, θέλουμε αυτό το σύστημα να ανατραπεί με λαϊκή πλειοψηφία. Με αυτό που λέτε, ότι είναι αντιδημοκρατικό να λες ότι δεν πρέπει να εφαρμοστεί ένας νόμος, πείτε μου, πού το πάτε; Μπορεί να μη θέλετε να το πάτε πέρα από έναν εκφοβισμό, αλλά - δεν ξέρω - να το διευκρινίσετε. Εμείς, πάντως, σας λέμε ότι θα διεκδικήσουμε με την παρέμβαση των φοιτητών, των καθηγητών, αυτός ο νόμος να μην εφαρμοστεί. Ακόμα και σε ένα πανεπιστήμιο, εάν μπορεί, να μην εφαρμοστεί».
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σχολιάζοντας την άποψη του Γ. Παπανδρέου ότι «υπάρχει πόλωση στους δρόμους με το κίνημα της νεολαίας», είπε χαρακτηριστικά:
«Κίνημα υπάρχει, διεκδικητικό, επιθετικό. Πού βρήκαμε την πόλωση; Μα, εάν δεν υπάρξει τέτοια πόλωση, πώς θα γίνει; Γιατί η πόλωση που υπάρχει στους δρόμους δεν έχει καμία σχέση με την πόλωση που υπάρχει στην αίθουσα της Βουλής, όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλον για ανικανότητα, για διασυνδέσεις με επιχειρηματίες, που κάνει προσωπικούς χαρακτηρισμούς, που βρίζει ο ένας τον άλλον. Αυτό πραγματικά είναι πόλωση. Ομως, το κίνημα, οι απεργίες, οι πορείες, τα συλλαλητήρια είναι πόλωση; Βέβαια, είναι φανερό ποια είναι η νοοτροπία και η λογική - εγώ δε λέω προσωπικά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ -, το κοινωνικό στίγμα αυτού του κόμματος, όταν μιλά για έλλειψη κοινωνικής συνοχής.
Αλίμονο εάν υπάρχει κοινωνική συνοχή του λαού με την κυρίαρχη τάξη, του λαού με τα συντηρητικά κόμματα! Εάν υπάρξει τέτοια συνοχή, αυτή τη συνοχή δεν τη θέλουμε. Αλλο η συνοχή μέσα στους κόλπους του λαϊκού κινήματος. Αυτό είναι άλλο πράγμα. Να βαφτίζονται οι αγώνες κοινωνική αναταραχή; Και όχι τίποτα άλλο, αλλά υπάρχει το θεσμικό καθεστώς, υπάρχουν οι νόμοι. Υπάρχουν αυτοί του Μπους, της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εγώ, λοιπόν, θα ήθελα από τον πρωθυπουργό να ξεκαθαρίσει αυτό το ζήτημα: Γιατί είναι αντιδημοκρατικό να διεκδικούμε ανατροπή ενός νόμου με την παρέμβαση του κινήματος; Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτά που πρεσβεύουμε εμείς, μόνο όταν γίνουν υπόθεση του λαού μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Ας πάρετε τον μικρομεσαίο. Υπάρχουν προγράμματα με 15.000 ευρώ, για να κάνει επιχείρηση. Μπορείς να κάνεις με 15.000 ευρώ επιχείρηση; Τι θα κάνει; Θα βρει και έναν τρόπο να δώσει χωρίς αποδείξεις; Μόνο τη βιτρίνα να κάνει στις συνθήκες της ανταγωνιστικότητας δεν ξέρω πόσα θέλει. Τι θα κάνει αυτός, για να σταθεί; Θα πουλήσει και χωρίς απόδειξη. Εμείς του λέμε, βέβαια, να παλέψει, γιατί δεν το λύνει έτσι αυτό το ζήτημα.
Επομένως, ας το πω καθαρά. Δεν μπορεί να μιλά κανείς για ηθική στην πολιτική, όταν οι κανόνες είναι ανισότιμοι και όταν τους νόμους καλούνται να τους υλοποιήσουν όχι άτομα, αλλά ομάδες, τάξεις ανισότιμες μεταξύ τους. Αν και οι ίδιοι οι νόμοι απευθύνονται στους λίγους, ακόμη και αν τυπικά έχουμε ισοτιμία - όπως λέει και το Σύνταγμα - άλλη ισοτιμία μπορεί να απολαύσει ο μικροεπαγγελματίας, ο φτωχός αγρότης. Για παράδειγμα, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, κάτω από την πίεση, τότε που φθάσατε να ξεφουσκώνετε και τα λάστιχα, έγιναν ορισμένες παραχωρήσεις στους αγρότες, κάτι με το ΦΠΑ, κάτι με τα καύσιμα ή στις τιμές. Ποιος επωφελήθηκε περισσότερο; Αυτός που είχε μεγάλη ιδιοκτησία γης. Σήμερα, ακόμη και αν δώσετε ψίχουλα σε όλη την αγροτιά, το μεγαλύτερο μέρος της αγροτιάς, ο μικροϊδιοκτήτης, δεν επωφελείται. Χάνει εκατό και του δίνετε πέντε. Δεν επωφελείται δηλαδή απ' αυτά τα ψίχουλα. Ο,τι μέτρα και να πάρετε για τους επιχειρηματίες - εγώ σας λέω, για παράδειγμα, να μειώσετε τους φόρους για όλους - ο μικρός δεν πρόκειται να επωφεληθεί. Ο μεγάλος θα επωφεληθεί πολύ περισσότερο και θα γίνει ακόμη πιο ισχυρός. Αυτό που θα κερδίσει ο μικρός, ούτε καν επιστροφή της ζημιάς δεν είναι».
«Οι νόμοι, είπε η Αλ. Παπαρήγα, δε λειτουργούν ίσα και εμείς δεν τους σεβόμαστε με την εξής έννοια: Καλούμε το λαό πολιτικά να τους απορρίψει και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανατροπής αυτής της κατάστασης, αυτού του συσχετισμού. Πού είναι το αντιδημοκρατικό; Τότε, τι να πούμε απέναντι στα κόμματα εξουσίας, τα οποία εδώ που τα λέμε δεν πολιτεύονται ισότιμα με όλους τους υπόλοιπους; Θα σας το εξηγήσω. Δε θα πω για τα μέσα ενημέρωσης και τον τηλεοπτικό χρόνο. Ισως, από μία πλευρά, δεν ξέρω εάν είναι και τόσο τιμητικό να πηγαίνεις σε αυτές τις εκπομπές των ειδήσεων. Καλύτερα να μην πηγαίνει κανείς. Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο για όλους μας, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις. Εν πάση περιπτώσει, όμως, ίδια δύναμη έχει ένα κόμμα που το στηρίζει μία ολόκληρη τάξη, όταν έχει πίσω του τη δύναμη της ιδιοκτησίας, όχι της δικής του ως κόμματος, αλλά της τάξης που το στηρίζει; Δεν έχει την ίδια δύναμη. Επομένως, εμείς δεν έχουμε άλλο όπλο από τη δημιουργία οξυμένης πάλης. Αυτό το λέμε, δεν το κρύβουμε. Τίποτα δεν είναι τετελεσμένο».
Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και τόνισε:
«Αν το δει κανείς τεχνοκρατικά ή αντικειμενικά, βεβαίως και εμείς να ήμαστε, ή μια κυβέρνηση ριζοσπαστική, θα ήθελε να εξασφαλίσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας και προμήθειας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Και ένας αγωγός χρειάζεται. Εμείς δεν καυτηριάσαμε αυτό καθαυτό το έργο. Καυτηριάσαμε τι φαγοπότι θα γίνει. Ποιος θα επωφεληθεί; Μήπως θα παίρνουμε φθηνό πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Κι ένα τελευταίο: Κύριε Καραμανλή, βάλτε και ένα ερωτηματικό αν θα γίνει τελικά. Η πρόθεσή σας είναι να γίνει, αλλά εξαρτάται από τις επιλογές και τη σχέση Πούτιν - Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ρωσίας. Εγώ πιστεύω ότι και η προηγούμενη κυβέρνηση ήθελε να το κάνει. Γιατί καθυστέρησε 14 χρόνια; Μην πούμε ότι καθυστέρησε 14 χρόνια από ολιγωρίες πολιτικές. Αλλού ήταν τα προβλήματα. Καλύτερα λοιπόν να μιλάμε με μετρημένους τόνους, γιατί οι ανταγωνισμοί είναι οξύτατοι. Και ξαναλέω, ως έργο δεν είναι κακό. Το ζήτημα είναι οι όροι με τους οποίους κατασκευάζεται και βέβαια πρέπει να είστε έτοιμος να ανεχθείτε, να αντέξετε μέχρι τέλους τις πιέσεις. Εμείς, όπως βλέπετε, μιλάμε με πολιτικούς όρους και δε μιλάμε για άλλα παρασκήνια. Πιστεύω ότι διαφάνεια υπάρχει. Ξέρουμε κάθε κόμμα τι πιστεύει, πώς το πιστεύει κλπ. Εμάς δε μας χρειάζεται περισσότερη διαφάνεια, υπάρχει πλήρης διαφάνεια. Η πολιτική δεν μπορεί να κρυφτεί. Αυτά που κάνεις φαίνονται. Τώρα τα άλλα, τα ποινικά, εκεί είναι δύσκολο να βρούμε άκρη».