Ετσι την ώρα που το αίτημα εργαζομένων και συνταξιούχων είναι να επιστραφούν τα κλεμμένα στα ταμεία, σπεύδει ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ να βοηθήσει την κατάσταση. Οχι τους εργαζόμενους, αλλά τη «χρηστή διαχείριση»! Ετσι που και το χρήμα των ταμείων να παραμείνει στον τζόγο και άλλοθι να υπάρχει εξασφαλισμένο. Τι προτείνει; Να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία οι εργαζόμενοι και να αναλαμβάνουν την ατομική ευθύνη για τις επενδύσεις! Εχει δει πολλά «pension fund» να ελέγχονται από εργαζόμενους; ΄Η δεν ξέρει ότι όλα αυτά τα «επενδυτικά προγράμματα» με το χρήμα των συντάξεων, όταν έρθει η ώρα να αποδώσουν τις συντάξεις, απλά κηρύσσουν χρεοκοπία; Ξέρει, μόνο που δουλιά του δεν είναι η προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων, αλλά το πώς θα εξασφαλίσει τη συμμετοχή των εργαζόμενων στην αύξηση - «ανάπτυξη» το λένε - των καπιταλιστικών κερδών. Είναι ο «σύγχρονος συνδικαλισμός». Παλιά τους λέγανε απλά εργατοπατέρες.

Παραδίπλα, κάτι αθώες ειδήσεις μιλάνε για επενδύσεις. Στα ψιλά διαβάζεις πως πρόκειται για κεφάλαιο που συγκεντρώθηκε από συνταξιοδοτικές εισφορές εργαζομένων. Ετσι, για να συνηθίζουμε στην ιδέα...

Διάβαζε ανάποδα την είδηση για τα δάνεια. 125 εκατομμύρια ευρώ λείπουν από την τσέπη 25.000 ανθρώπων που θα καταφύγουν σε έναν ακόμη δανεισμό για να τα βγάλουν πέρα. Στην πράξη, βάζουν μια ακόμη θηλιά στο λαιμό τους. Ο καλός εργατοπατέρας όμως θα τους πει ότι αυτό συνιστά πρόοδο, γιατί τα δάνεια τροφοδοτούν την κατανάλωση και άρα την ανάπτυξη.

Κατά τ' άλλα, καλά, χτες δεν ήξερες. Τώρα; Που η βιομηχανία των φωτοβολταϊκών εμφανίζεται το ίδιο καταστροφική με την παραδοσιακή του λιγνίτη; Πάλι δεν ξέρεις. Ωσπου σκάει το θέμα και με τα βιοκαύσιμα. Η σχετική διαφήμιση παρουσιάζει μικροκαλλιεργητές να συμβάλλουν στην προστασία του πλανήτη. Τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν πολυεθνικές να μετατρέπουν σε κρανίου τόπο τεράστιες εκτάσεις. Γίνεται προστασία του πλανήτη με ρυθμιστή το καπιταλιστικό κέρδος; Δε γίνεται. Απλό.

Ασχετο: Κάθε εξουσία ονειρεύεται και οργανώνει στην πράξη σχέδια για την αντιμετώπιση του αγριεμένου πλήθους. Μόνο που στο τέλος το πλήθος βγαίνει νικητής. Ευτυχώς. Που σημαίνει μη μασάς τίποτα από όλα αυτά τα τρομώδη ρεπορτάζ για τα φοβερά όπλα καταστολής που ετοιμάζουν. Αυτοί τη δουλιά τους κι εσύ τη δική σου. Στο τέλος οι συσχετισμοί κρίνουν κάθε μάχη...