Είναι τέτοιο το μέγεθος του συμβιβασμού των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που έχει τρομάξει το μάτι ακόμα και των μεγάλων αφεντικών και υψηλών προστατών τους. Χαρακτηριστικό το χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιο του «Βήματος» με τον εύλογο τίτλο «Επιτέλους!». Γράφει επί λέξει: «Επειτα από παρέλευση δύο εβδομάδων συνέρχονται σήμερα από κοινού τα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ προκειμένου να εκτιμήσουν το θέμα της διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων και να αναλάβουν δράση. Είχε προκαλέσει ερωτηματικά η αποχή και η ουδετερότητα που μέχρι τώρα επέδειξαν. Πολλοί άρχισαν να συσχετίζουν την απροθυμία τους με τη συμμετοχή που αρκετά συνδικαλιστικά στελέχη έχουν σε διοικητικά συμβούλια ασφαλιστικών ταμείων. Επιτέλους, έστω και βραδυφλεγώς, οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις αντιδρούν». Μιλάει από μόνο του το σχόλιο, αλλά δεν μπορεί να μην επισημανθεί ότι η αγωνία που διακατέχει τους φίλους των συνδικάτων βρίσκεται ακριβώς στο ότι τόσο πολύ απαξιώνονται και εξευτελίζονται στα μάτια των εργαζομένων ώστε τους είναι άχρηστα για το ρόλο που τους έχουν αναθέσει. Για παράδειγμα, έπρεπε να προχωρήσουν χτες σε φραστικές καταγγελίες για το σκάνδαλο με τα αποθεματικά των ταμείων -ανούσιες αφού δεν αποδοκιμάζουν το χρηματιστηριακό τζόγο - για να «νομιμοποιηθούν» να συμμετέχουν αργότερα στο διάλογο για το Ασφαλιστικό, μόνο και μόνο για να πουν «ναι» στις ανατροπές με τις οποίες οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν και πάλι τα σπασμένα...