Ζωγραφική και χαρακτική
Κυριακή 15 Απρίλη 2007

Εργο του Ε. Σακαγιάν
Ενδιαφέρουσες εκθέσεις εγκαινιάζονται μετά τις γιορτινές μέρες, σε εκθεσιακούς χώρους της πρωτεύουσας. Στον «Τεχνοχώρο» της Ενωσης Ελλήνων Χαρακτών (Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη), εγκαινιάζεται στις 18/4 (8μ.μ.) έκθεση χαρακτικής της Ντίνας Κώτσιου με τίτλο «γυναικάκτος».

Πρόκειται για τυπώματα, κυρίως λιθογραφίες, αλλά και μεικτές τεχνικές, σε μια διαδρομή προσέγγισης του διπλού θέματος γυναίκα - κάκτος. Μια προσπάθεια ανάδειξης κοινών στοιχείων μεταξύ δύο διαφορετικών υπάρξεων και μορφών ζωής. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, είναι «Πλάσματα χυμώδη, όμορφα, ευάλωτα αλλά και στιβαρά στο χώρο, που καταλαμβάνουν με ανέλπιστες αντοχές στις εκάστοτε συνθήκες. Πλάσματα μυστήρια που αποπλανούν με τα φανταχτερά τους άνθη και αγκυλώνουν με το χάδι τους. Πλάσματα που είναι έτοιμα να παλέψουν με το ακατόρθωτο και να καταστραφούν ή να βγουν νικητές. Πλάσματα που στέκονται όρθια, αντιδρώντας σιωπηλά στη μοναξιά τους και εκεί που νομίζει κανείς ότι έχουν νικηθεί, υπερασπίζονται με πάθος τη ζωή, με νύχια και κοφτερά αγκάθια, μην επιτρέποντας τον οίκτο». Είναι πολύπλοκα πλάσματα που ξέρουν από υπερηφάνεια, θυμό, ζήλια, μίσος και εγωισμό, αλλά και κατανόηση, καρτερικότητα, συγχώρεση, αποδοχή και αγάπη. Ξέρουν από μοναξιά, απόρριψη, απελπισία και απόγνωση αλλά και από ελπίδα και αυτογνωσία. Είναι πολύπλοκα πλάσματα που συγκεντρώνουν τις αντιφάσεις της ζωής και που με τη στάση και την ποικιλία τους ξεδιπλώνουν και ανασυνθέτουν το παζλ της ύπαρξής τους. Η έκθεση θα διαρκέσει έως 5 Μάη.

Αφαίρεση και ρεαλισμός

Με την έκθεση ζωγραφικής του Εδουάρδου Σακαγιάν, «Ουτοπίες παραδείσου», εγκαινιάζουν στις 19/4 τον καινούριο τους χώρο (Χάριτος 11, Κολωνάκι), οι «Kalfayan Galleries». Πρόκειται για τη νέα του δουλιά, η οποία φέρει έντονη τη σφραγίδα των εμπειριών του καλλιτέχνη από το πρόσφατο - πρώτο - ταξίδι του στη χώρα καταγωγής του, την Αρμενία.

Εργο του Νίκου Μόσχου
Η θεματολογία του είναι πλούσια και πολυσύνθετη: προσωπικές ερμηνείες - αναπαραστάσεις παλαιών αρμενικών χειρογράφων ή αναγλύφων, γυμνά, τοπία, προσωπογραφίες, ακόμα και ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Μεσρόπ Μαστότς, δημιουργός της αρμενικής αλφαβήτου. Πολλά έργα περιλαμβάνουν αναφορές στην αρμενική ιστορία και παράδοση - συνήθως με την απεικόνιση μιας εκκλησίας ιδωμένης από απόσταση - ακόμα και όταν δε συνδέονται άμεσα με την αρμενική θεματολογία. Χαρακτηριστικό στους πίνακές του είναι επίσης το στοιχείο του απρόσμενου: σκόπιμος αναχρονισμός και οξύμωρος συνδυασμός αντιθετικών στοιχείων και μοτίβων.

Συνδυάζοντας πλευρές της αφαιρετικής τέχνης με το ρεαλισμό, ο Ε. Σακαγιάν εστιάζει στους πρωταγωνιστές των έργων του χωρίς πλεονάζουσες λεπτομέρειες. Η παλέτα του είναι σε γενικές γραμμές πιο απαλή σε σύγκριση με προηγούμενες δημιουργίες του και αντανακλά στιλιστικές αναφορές στην αρχαϊκή ελληνική τέχνη: Λιτά, καθαρά περιγράμματα, απλότητα, σαφήνεια, οικονομία εκφραστικών μέσων. Με την παλέτα του ο ζωγράφος διηγείται παραμύθια και ιστορίες για «ουτοπίες παραδείσου».

Πολυπρόσωπες συνθέσεις

Στην αίθουσα Τέχνης «έκφραση γιάννα γραμματοπούλου» (Βαλαωρίτου 9α), εγκαινιάζεται στις 17/4, η πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Μόσχου. Ο παραμορφωμένος, παράδοξος κόσμος του καλλιτέχνη, αφυπνίζει μνήμες από το κοντινό παρελθόν. Στις πολυπρόσωπες συνθέσεις του ο ζωγράφος απεικονίζει στιγμιότυπα αστικής καθημερινότητας όπου χαρακτήρες με διαφορετική νοοτροπία και ιδεολογία συνυπάρχουν μέσα σε ένα ασφυκτικό σκηνικό. Ξεπροβάλλουν ως πρωταγωνιστές μιας ιστορίας με πυκνή πλοκή που διαδραματίζεται άλλοτε ανάμεσα σε άναρχα δομημένα κτίρια και άλλοτε σε συνωστισμένους εσωτερικούς χώρους.

Εργο της Ντίνας Κώτσιου
Οπως σημειώνει η Ιρις Κρητικού: «Μέσα από πυκνές συνθέσεις με αναπάντεχες οπτικές γωνίες και πολλαπλά τεμνόμενους άξονες, ο Μόσχος δημιουργεί ένα σύγχρονο, παλλόμενο κόσμο όπου οι ήρωες παρεμβάλλονται ανάμεσα σε αστικά κτίρια, αναζητώντας τρόπους συνομιλίας και επικοινωνίας μεταξύ τους, αλλά και με το συχνά περίκλειστα δομημένο περιβάλλον τους. (...) Εικόνες που, υπαινισσόμενες νυχτερινές περιπέτειες στην πόλη, μυστικές συνομιλίες μεταξύ περαστικών, στιγμιαίες συνευρέσεις αλλόκοτων πορτρέτων των φίλων και των οικείων του ζωγράφου, μοιάζουν να ξαναπλάθονται από μαλακό υλικό και να μετοικούν σε μια διαφορετική σφαίρα όπου ανοίγονται δυνητικά πεδία ανθρώπινης συνύπαρξης».

Ο Νίκος Μόσχος γεννήθηκε το 1979 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1997 - 2003) με καθηγητή τον Χρόνη Μπότσογλου. Μέχρι σήμερα συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.


Η.Μ.