Εδώ και χρόνια είναι γνωστό ότι το ζήτημα της διάθεσης των απορριμμάτων στην Αττική βρίσκεται μπροστά σε ένα τραγικό αδιέξοδο. Και βρίσκεται εκεί, ύστερα από μια περίοδο 17 χρόνων, χάρη στην πολιτική που ακολούθησαν τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ, όσο και αυτές του ΠΑΣΟΚ, και που εφαρμόστηκε και με την ανοχή (ή και συνενοχή) των ηγεσιών της ΤΕΔΚΝΑ, του ΕΣΔΚΝΑ και διάφορων δημοτικών αρχών που διοικούνται από τις δυνάμεις του δικομματισμού και του ΣΥΝ.

Οψιμο, λοιπόν, το ενδιαφέρον που δείχνει τώρα το ΠΑΣΟΚ διά του υπευθύνου για θέματα ΥΠΕΧΩΔΕ βουλευτή Α. Λοβέρδου, ο οποίος, εκτός των άλλων:

• Εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν εφαρμόζει τον περιφερειακό σχεδιασμό του 2005, σύμφωνα με τον οποίο το 85% των σκουπιδιών που παράγονται στο Λεκανοπέδιο θα διατίθενται και πάλι στην πολύπαθη ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, που επί 40 χρόνια τον έχουν καταντήσει το σκουπιδότοπο της Αττικής!
• Τον πήρε ο πόνος για τους κινδύνους που διατρέχουν οι εργαζόμενοι στη χωματερή σε πιθανή κατολίσθηση από τον όγκο των σκουπιδιών και επειδή δε δρομολογείται η κατασκευή εργοστασίων ανακύκλωσης! «Ξέχασε», προφανώς, ότι το Μάρτη του 2003 - εξαιτίας της παράλειψης της τότε κυβέρνησης να κατασκευάσει το εργοστάσιο ξήρανσης στην Ψυττάλεια, παρά τις υπερβάσεις του κόστους - η λυματολάσπη έπεφτε στη χωματερή προκαλώντας κατολίσθηση και το γκρέμισμα του μισού εργοστασίου ανακύκλωσης...

Ας σταματήσουν, λοιπόν, να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Για το κατάντημα με τα σκουπίδια είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι.