Για τη συνδυασμένη ικανοποίηση των αναγκών του λαού πρέπει οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής του ενεργειακού τομέα να αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία. Ο σχεδιασμός και η διαχείρισή τους να ανήκει σε έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας. Αυτός ο τρόπος παραγωγής και λειτουργίας της οικονομίας απαιτεί ριζικές ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας και στο χαρακτήρα της ιδιοκτησίας. Στο δρόμο αυτού του αγώνα καλεί το ΚΚΕ τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα.

Αυτή η θέση του ΚΚΕ εκλαϊκεύτηκε στην ημερίδα που πραγματοποίησε η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ το βράδυ της Πέμπτης στην Πτολεμαΐδα. Εισηγήσεις έκαναν ο Ιορδάνης Καλαϊτζόπουλος, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Παρέμβαση στην ημερίδα έκανε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.

Ο δρόμος της απελευθέρωσης του τομέα της ενέργειας, που ακολουθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι ο δρόμος υποδούλωσης στις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και εφαρμόζεται με διαφορετικούς ρυθμούς από όλες τις κυβερνήσεις των κρατών -μελών της ΕΕ, οι οποίες έχουν ορκιστεί πίστη στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η απελευθέρωση οδηγεί στον αυξανόμενο έλεγχο της αγοράς ενέργειας από μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μ. Παπαδόπουλος. Μιλώντας ειδικότερα για την Ελλάδα, σημείωσε ότι διαμορφώνονται οι σχετικές συμμαχίες ελληνικού και ξένου κεφαλαίου για τη διανομή της εγχώριας πίτας, αφού προηγούμενα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πήραν μια σειρά μέτρα (νομοθετικά, κρατικές χρηματοδοτήσεις), ώστε να διασφαλιστεί εκ των προτέρων η υψηλή κερδοφορία των τραπεζών και των ιδιωτικών ομίλων που επενδύουν στον ενεργειακό τομέα.

Σ' αυτά περιλαμβάνεται επίσης η ραγδαία αύξηση της Οριακής Τιμής τους συστήματος της χονδρεμπορικής αγοράς που πραγματοποιήθηκε για να ενισχυθεί η είσοδος των ιδιωτών επενδυτών.

Οπως σημειώθηκε, η απελευθέρωση της ενέργειας έφερε επιπτώσεις και στα λαϊκά νοικοκυριά που πληρώνουν ακριβότερα το ρεύμα, αφού στις αυξήσεις (3,4%) που έγιναν την προηγούμενη 5ετία στις τιμές οικιακής κατανάλωσης, πέρσι ακολούθησε νέα αύξηση φτάνοντας το 4,5% και στη συνέχεια ανακοινώθηκε και αύξηση του νυχτερινού τιμολογίου στο 5% για το 2007.

Παράλληλα, άνοιξε ο δρόμος αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Την έκφραση αυτής της αντεργατικής επίθεσης στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας παρουσίασε ο Ι. Καλαϊτζόπουλος. Οπως ανέφερε, στην ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη στην περιοχή σήμερα απασχολούνται 7.000 εργαζόμενοι με μόνιμη σχέση εργασίας, περίπου 1.200 εποχιακά εργαζόμενοι κυρίως με 8μηνες συμβάσεις, 959 μέσω εργολάβων και επιπλέον 600 σε χωματουργικές εργασίες. Στα χρόνια που μεσολάβησαν προχώρησε η κατάργηση μόνιμων και σταθερών θέσεων εργασίας και στους ΑΗΣ και στα ορυχεία. Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί η κατάσταση στα ορυχεία, όπου στις αρχές του 2009 οι μόνιμοι εργαζόμενοι αναμένεται να είναι 3.500 από 5.600 που ήταν το 1997.

Επιδεινώθηκαν οι εργασιακές σχέσεις μέσα από την εξαντλητική δουλιά των εργαζομένων με πολλές ώρες υπερωριακής απασχόλησης, χωρίς τήρηση πενθημέρου, την ομαδοποίηση ειδικοτήτων, ένταση του αυταρχισμού και της εργοδοτικής τρομοκρατίας, ελλιπή στελέχωση των τμημάτων και των μηχανημάτων, αύξηση των ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, μείωση των μισθών και των ημερομισθίων, διάλυση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων, διευθέτηση χρόνου εργασίας, κατάργηση 8ωρου πενθήμερου, έκρηξη φτώχειας και ανεργίας.

Εντάθηκε ακόμη η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα, αλλά και της αγροτικής παραγωγής. Οι απαλλοτριώσεις - 200.000 στρέμματα - της ΔΕΗ για δημιουργία ορυχείων έφεραν καταστροφικές συνέπειες στην αγροτική παραγωγή για χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες. Και αυτή η διαδικασία συνεχίζεται, με τη ΔΕΗ ΑΕ να αρνείται να αναλάβει το κόστος μετεγκατάστασης των οικισμών, απορρόφησης των ανέργων που δημιουργεί με το βίαιο ξεκλήρισμα από τη γη τους.

Απέναντι σ' αυτή την πολιτική, αντιδρά αγωνιστικά ο λαός της περιοχής. Σ' αυτό τον αγώνα αναφέρθηκαν, εργαζόμενοι, επιστήμονες κλπ., που τοποθετήθηκαν στη διάρκεια της ημερίδας.

Στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας, αναφέρθηκε ο Δ.Κουμπούρης. Ξεκαθάρισε ότι ρεαλιστικό ζήτημα για τη σύγχρονη πάλη και το περιεχόμενό της είναι η πάλη του λαού και των εργαζομένων να στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, ενάντια στα συμφέροντα των κομμάτων, αλλά και των συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ) που υπηρετούν το σύστημα, για την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού σε βάρος τους και σε όφελος του ΚΚΕ.