Πλημμύρισε το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στη μεγάλη συναυλία για τον αξέχαστο δημιουργό, τη Δευτέρα το βράδυ
Δεν έφυγε ποτέ κι ας πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια από τον πρόωρο χαμό του. Ο Μάνος Λοΐζος της μελωδίας και του αγώνα είναι πάντα εδώ με τα τραγούδια του. Aποδείχτηκε περίτρανα για μια ακόμη φορά στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στον αξέχαστο δημιουργό, με αφορμή τα 70 χρόνια από τη γέννησή του, την περασμένη Δευτέρα, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που διοργάνωσαν η «Τέχνη Εντός», η «Πολιτιστική Παρέμβαση» και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Μια λαοθάλασσα πλημμύρισε το Στάδιο για να τιμήσει το Μάνο της καρδιάς μας. Χιλιάδες άνθρωποι, κάθε ηλικίας, έσμιξαν για να γευτούν ακριβά τραγούδια του, ερμηνευμένα από τους Μαρία Φαραντούρη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Μανώλη Λιδάκη, Χρήστο Θηβαίο, Μελίνα Κανά και Λάκη Λαζόπουλο.
«Τώρα που τα πολυβόλα ξανάρχισαν», είπε ο Β. Παπακωνσταντίνου. «Τώρα που ο Μπράουν, ο Φίσερ και ο Κραφτ δε φτιάχνουν μόνο τανκς αλλά και έξυπνες βόμβες. Τώρα που ο Τσε έμεινε μόνος. Τώρα που τα εμβατήρια που μας μαθαίνουν είναι τηλεοπτικές σκυλοτροφές. Τώρα που τον νέγρο-Τζο, τον ήρωα, τον κουλοχέρη, τον ξανάστειλαν στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ για το δεύτερο χέρι. Τώρα που ο μικρός καφενές έγινε Mc Donalds. Τώρα που τα πουλιά δεν τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό αλλά στο πετρέλαιο. Τώρα που το ακορντεόν σωπαίνει για να περάσει ο φασισμός. Τώρα που ο Κουταλιανός δε μασάει σίδερα αλλά τσίχλα στα καλλιστεία... Τώρα σε ψάχνουμε στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων! Τώρα όλα σε θυμίζουν! Τώρα που οι φοιτητές και οι μαθητές εμψυχώνουν με τα τραγούδια σου τους δίκαιους αγώνες τους... Τώρα Μάνο, σ' ευχαριστούμε που μας έμαθες πως τίποτα δεν πάει χαμένο!».