Το Καποδιστριακό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο |
Η Ερώτηση επικεντρώνει στο Καποδιστριακό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο Μεθώνης, που κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση λόγω της αδιαφορίας της κυβέρνησης. Πρόκειται για κτίριο που κατασκευάστηκε το 1830 (εμπίπτει στον αρχαιολογικό νόμο) και λειτούργησε μέχρι το 1837. Μετά από διάφορες αλλαγές στο ιδιοκτησιακό του καθεστώς «περνά» στην αρμοδιότητα του δημοσίου, τη δεκαετία του '60, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκε ως ...αποθήκη γεωργικών μηχανημάτων.
Μόλις το 2002, μόνο μετά τη λαϊκή πίεση, το ΥΠΠΟ αναλαμβάνει τη «συντήρησή» του, αλλά η μοναδική παρέμβαση ήταν ο καθαρισμός του κτιρίου και η απομάκρυνση της μισοκατεστραμμένης σκεπής. Η οποία, όμως, δεν αντικαταστάθηκε, με αποτέλεσμα το κτίριο να φθείρεται συνεχώς.
Το χειρότερο για την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορική μνήμη είναι ότι στους τοίχους του κτιρίου διασώζονται σπάνιες επιγραφές από την περίοδο της Κατοχής, κατά την οποία το κτίριο χρησιμοποιούνταν για πολιτιστικές δραστηριότητες της ΕΠΟΝ. Φυσικά και αυτές οι επιγραφές κινδυνεύουν από τη φθορά.
Οι βουλευτές αναφέρονται, επίσης, και στο κάστρο της Μεθώνης, «που πολλά τμήματά του είναι υπό κατάρρευση ή έχουν ήδη καταρρεύσει, χωρίς να έχει γίνει ακόμα κάποια ουσιαστική παρέμβαση».
Τέλος, ρωτούν τον υπουργό τι μέτρα θα λάβει για τη σωτηρία αυτών των σημαντικών μνημείων της περιοχής.
Στο εγκαταλειμμένο και αναξιοποίητο, επί χρόνια, βυζαντινό φρούριο της Αρτας αναφέρεται άλλη Ερώτηση του ΚΚΕ προς τον υπουργό Πολιτισμού, την οποία υπογράφουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Βέρα Νικολαΐδου και Παναγιώτης Κοσιώνης, καλώντας την κυβέρνηση να το αξιοποιήσει προς όφελος του λαού και όχι των ιδιωτών.
Οπως σημειώνουν οι βουλευτές, η συντήρηση του Κάστρου ανήκε στον ΕΟΤ, ο οποίος διατηρούσε μονάδα «Ξενία» εντός του. «Το 1992, στην κατεύθυνση υλοποίησης της πολιτικής της τότε κυβέρνησης για εκχώρηση του ΕΟΤ σε ιδιώτες, έγινε σχετικός διαγωνισμός για την παραχώρηση του συγκεκριμένου "Ξενία", ο οποίος ακυρώθηκε. Από τότε το Κάστρο, το "Ξενία" και όλος ο αρχαιολογικός χώρος εντός του Κάστρου εγκαταλείφθηκαν. Το Φρούριο από τότε παρέμεινε κλειστό για το κοινό. Σήμερα, προκειμένου να ανοίξει και πάλι, χρειάζεται να υπάρξει γενναία χρηματοδότηση από το κράτος».
Το 2004, ΥΠΠΟ και Δήμος Αρτας υπέγραψαν σύμβαση «για την ανάδειξη και ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της αρχαίας Αμβρακίας και της βυζαντινής Αρτας. Ωστόσο, από τα 300.000 ευρώ που προβλέπονταν για λειτουργικές δαπάνες τον πρώτο χρόνο, δόθηκαν μόλις 20.000... και τέρμα!».
«Είναι αναγκαίο», τονίζουν οι κομμουνιστές βουλευτές, «να προστατευτεί ο χώρος συνολικά και να μη δοθεί με κανέναν τρόπο σε ιδιώτες». Το ΥΠΠΟ να καλύψει το κόστος όλων των αναγκαίων έργων, τη συντήρηση, τη διαμόρφωση και ανάδειξη του χώρου, την επισκευή του «Ξενία» και τη χρήση του ως πολυδύναμου πολιτιστικού κέντρου προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών.
Ερωτάται ο υπουργός γιατί δε δόθηκαν τα προβλεπόμενα από τη σύμβαση κονδύλια και αν υπάρχει πρόθεση να δοθούν ώστε να ανοίξει και πάλι το Κάστρο με το παραπάνω πλαίσιο.