ΣΟΝ ΕΛΙΣ
Cahsback
Πέμπτη 31 Μάη 2007

Δεν πρόκειται για αδυναμία, ούτε για κατάρα! Πρόκειται για τελείως λάθος προσανατολισμό! Κάποιοι δημιουργοί (;) θεωρούν τον κινηματογράφο ένα ακόμα επάγγελμα, μια ακόμα ασχολία για την εξασφάλιση του μεροκάματου (πολλές φορές πολύ ακριβού)! Στήνουν, λοιπόν, μια παγίδα για τον θεατή στην οποία, όμως, πέφτουν και οι ίδιοι μέσα! Αλλοι πάλι, όπως ο Σον Ελις, μπαίνουν στο σινεμά από ...διπλανές πόρτες, φέροντας μαζί τους και τις λαδωμένες αποσκευές τους (διαφήμιση, ας πούμε)!

Ο Σον Ελις, λοιπόν, ήρθε στο σινεμά από τη διαφήμιση. Η οποία, βέβαια, παρότι ξεγελάει μερικές φορές με την «άψογη» αισθητική της, έχει άλλη ηθική! Αυτή η «άλλη» ηθική ακολούθησε τον Ελις και στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Cashback». Εκεί που λες ότι κάτι συμβαίνει στην οθόνη, εκεί και απογοητεύεσαι! Εκεί που νιώθεις τρυφερά, αμέσως περνάς στην αδιαφορία.

Η ταινία πάσχει από συνέπεια. Υπάρχουν θαυμάσιες σκηνές, σχεδόν όλες οι «ονειρικές» σκηνές, και υπάρχουν και δεκάδες αδιάφορες και κακόγουστες σκηνές. Με αποτέλεσμα να νιώθεις μια ζεστός μια κρύος. Τελικά, καταλήγεις ότι κάποιος προσπαθεί να σε εξαπατήσει! Σου λέει ...τίποτα, με καλλιτεχνικό γαρνίρισμα.

Ενας νέος, που σπουδάζει καλές τέχνες, και τον οποίο παράτησε η κοπέλα του, δεν μπορεί να ... κοιμηθεί! Για να γεμίσει τον άδειο χρόνο του, πιάνει δουλιά σαν νυχτερινός υπάλληλος σε super market. Εκεί, βέβαια, δεν είναι παράδεισος, χώρος για ερωτευμένους! Αυτός, όμως, καλλιτεχνική φύση, δεν το βάζει κάτω. Με το μυαλό του καταφέρνει και σταματάει (παγώνει) το χρόνο. Στη συνέχεια, παρεμβαίνει στον «παγωμένο» χρόνο και τον «διευθετεί» με τον δικό του τρόπο εικαστικά. Τον κάνει ένα όμορφο και γοητευτικό έργο τέχνης!

Καταλάβατε, ελπίζω, τι ήταν εκείνο που με συγκίνησε στην ταινία και την παίρνω στα σοβαρά (ενώ το τελικό αποτέλεσμα δε διευκολύνει τέτοια αντιμετώπιση)! Είναι η ποιητική της διάσταση! Η οποία σε κάποια σημεία, δυστυχώς ελάχιστα, καταφέρνει να περάσει μια υπέροχη τρυφερότητα. Καταφέρνει να δημιουργήσει ένα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα.

Δυστυχώς, όπως συνηθίζουμε να λέμε, τα ωραία πράγματα κρατάνε τόσο λίγο! Από τον απαισιόδοξο αυτόν κανόνα, δεν κατόρθωσε να διαφύγει και η ταινία του Σον Ελις. Οι καλές της στιγμές κρατάνε τόσο λίγο! Ο υπόλοιπος χρόνος, ο απελπιστικά μεγαλύτερος, κυλάει μέσα στην αδιαφορία και την κακογουστιά! Τέτοια κακογουστιά, μάλιστα, που αναρωτιέσαι φωναχτά, είναι ποτέ δυνατόν το ίδιο πρόσωπο, που έφτιαξε τόσο όμορφες εικόνες, να έφτιαξε και όλη αυτή την κιτσαρία; Μια εξήγηση, που φαντάζει λογική, είναι ότι η ταινία ξεκίνησε να γίνει μικρού μήκους. Στην πορεία ο δημιουργός, σκέφτηκε, γιατί όχι μεγάλη; Την τέντωσε, λοιπόν, για να φτάσει και στο τέντωμα την ξεχείλωσε!

Παίζουν: Σον Μπιγκερστάφ, Εμίλια Φοξ, Σον Εβανς.