«Νεολαία σε δράση» είναι το νέο σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην προσπάθεια να αποφύγει - όσο μπορεί - την αντίδραση της νεολαίας σε πολιτικές και αποφάσεις που προσπαθεί να επιβάλλει... Ενώ η νεολαία των λαών της Ευρώπης ζει στον απόηχο της εξέγερσης στα γαλλικά γκέτο, των κινητοποιήσεων για το «συμβόλαιο πρώτης εργασίας», των αγώνων για δημόσια - δωρεάν Παιδεία, της καταδίκης της οδηγίας Μπολκεστάιν, που πέρασε μεταμφιεσμένη σε «οδηγία για την παροχή υπηρεσιών» και πουλήθηκε πολιτικά ως νίκη του «εργατικού κινήματος», των αγωνιστικών εκδηλώσεων της Πρωτομαγιάς του 2007 για το δικαίωμα στη δουλιά, αλλά και της σφαγής του Λιβάνου, που έχει ευρωπαϊκή σφραγίδα, η ΕΕ πραγματοποιεί «βδομάδες... νεολαίας».

Νωπές είναι οι μνήμες από το διπλό κόλαφο των δημοψηφισμάτων για το Ευρωσύνταγμα σε Γαλλία και Ολλανδία, που έδειξαν ότι οι λαοί καταδικάζουν τις πολιτικές του ευρω - ενωσιακού ιμπεριαλισμού, ενώ στη δύση της περιόδου «περισυλλογής», που έθεσε σε αυτόν η ΕΕ, η λαϊκή απόρριψη αντί να φθίνει οξύνεται, ιδιαίτερα στους νέους, οι Βρυξέλλες επινοούν μια σειρά από «συναντήσεις νεολαίας», για μεταστροφή του κλίματος. Ηδη στο ξεκίνημα των εκδηλώσεων - που εμφανίζονται 200 νέοι από «όλα τα κοινωνικά στρώματα και τις τάξεις», να έχουν συναντηθεί και να συζητούν προβληματίζονται και εκφράζονται δημόσια επί των πολιτικών δρόμων που χαράζει η Ενωση...

Μόνο που η νεολαία, όσο και αν θέλουν να την παρουσιάσουν αδιάφορη, αφοσιωμένη στο κινητό της και ικανή να διαπληκτιστεί μόνο στα γήπεδα, αφιονισμένη από τη φτηνή ψυχαγωγία και τις παραισθήσεις του αλκοόλ και των ναρκωτικών, επιμένει με την αυθάδεια της ηλικίας της να τους διαψεύδει. Εξακολουθεί να είναι στους δρόμους, να αγωνίζεται και να διεκδικεί.

Αυτά τα αυθάδη «πιτσιρίκια», προσπαθεί να τιθασεύσει η ΕΕ, στήνοντας πανηγύρια, όπως η «Σύνοδος Κορυφής Νέων», στη Ρώμη, η «Διάσκεψη Νεότητας» στην Κολονία και τώρα η «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Νεότητας», στις Βρυξέλλες, όπου νέοι «προβληματίστηκαν και συζήτησαν» με την παρουσία και αξιωματούχων της ΕΕ επί της «κοινωνικής ένταξης και της ποικιλομορφίας».

Της βδομάδας νεολαίας, προηγήθηκε και ένα «ευρωβαρόμετρο», για να στηρίξει την εξελισσόμενη προπαγάνδα και να «περάσει» ότι η εποχή των αγώνων τελείωσε και διανύουμε τις μέρες των διαβουλεύσεων... Χαρακτηριστικό είναι το πώς διαμορφώνονται τα ποσοστά απαντήσεων στην ερώτηση «ποια πολιτική πράξη θεωρείτε ως τη σημαντικότερη που θα ληφθεί υπόψη από τους πολιτικούς», όπου μόνο το 13,4% απαντά η συμμετοχή σε πορείες, ενώ το στίγμα της στόχευσης της ίδιας έρευνας δίνουν και οι υπόλοιπες απαντήσεις, αφού στην ΕΕ των «27», οι νέοι - κατά την ΕΕ πάντα - θεωρούν σημαντικότερη πολιτική πράξη τη συμμετοχή σε «συζητήσεις με παράγοντες της πολιτικής», δίνοντας 29,4%, ενώ ακολουθούν η συμμετοχή σε πολιτικά κόμματα (15,8%), η υπογραφή μιας διαμαρτυρίας (11,2%), η συμμετοχή σε ΜΚΟ (11%) και στις τελευταίες θέσεις κατατάσσεται - σύμφωνα με την έρευνα των Βρυξελλών - η συμμετοχή στα συνδικάτα (10,9%)...

Αυτή η «Ευρώπη», λοιπόν, προσπαθεί να πείσει ότι «συζητά με τους νέους» για τα προβλήματά τους, είναι δίπλα τους και δημιουργεί ίσες ευκαιρίες στη δουλιά, στη μόρφωση, στην υγεία. Η ίδια Ευρώπη που καίγεται για το «ευρωσύνταγμα» και τις ανατροπές σε ασφαλιστικό και εργασιακά δικαιώματα, για να πιάσει τους στόχους της Λισαβόνας...