ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Αρνητικές οι εργασιακές αλλαγές για τους δημόσιους υπαλλήλους

Με τους εργαζόμενους στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών (πρώην ΚΕΠΥΟ) συζήτησε χτες, σε περιοδεία της, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Παρασκευή 8 Ιούνη 2007

Στις ραγδαίες αρνητικές αλλαγές που επέρχονται και στο χώρο του Δημοσίου, με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, με την αντικατάσταση των μόνιμων υπαλλήλων με έκτακτους και προσωρινούς, επισήμανε στην ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, στην επίσκεψη που έκανε χτες το πρωί στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών (πρώην ΚΕΠΥΟ). Μιλώντας προς τους εργαζόμενους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν γυναίκες, αναφέρθηκε στις νέες τεχνολογίες, στην αξιοποίησή τους από τους εργοδότες, προκειμένου να αυξάνουν τον βαθμό εκμετάλλευσης, στις νέες επαγγελματικές ασθένειες που επιφέρει η χρήση τους, αλλά και στα μέτρα προστασίας που πρέπει να ληφθούν. Αναπτύσσοντας τη γενικότερη πολιτική του Κόμματος, ενόψει των επερχόμενων εκλογών, ανέφερε ότι ο στόχος της, όσο το δυνατό μεγαλύτερης, μείωσης των δυνάμεων του δικομματισμού παραμένει, σε συνδυασμό με την αποφασιστική στήριξη του ΚΚΕ, κάτι που, όπως είπε, θα αποτελέσει και το ποιοτικό στοιχείο για τον καθορισμό των πολιτικών εξελίξεων. Προηγουμένως το κλιμάκιο του Κόμματος συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα των Πληροφοριακών Συστημάτων Δ. Αναγνωστόπουλο, ενώ επισκέφτηκε εργασιακούς χώρους.

Αναφερόμενη στις εξελίξεις του Δημόσιου τομέα, η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε μεταξύ άλλων στην ομιλία της:


«Ο χώρος του Δημοσίου για παρά πολλά χρόνια είχε ταυτιστεί με την έννοια της έλλειψης άγχους για το αν έχω αύριο δουλιά ή όχι. Εμείς ποτέ δε θεωρήσαμε τους δημόσιους υπαλλήλους ως προνομιούχους. Η εργατική τάξη αποτελείται από πολλά τμήματα και για το γεγονός ότι κάποιοι είχαν μόνιμη δουλιά και κάποιοι δεν είχαν, δε φταίνε, φυσικά, αυτοί που είχαν τη μόνιμη δουλιά.

Φρόντισε όμως να υπενθυμίσει ότι:

«Δεν υπάρχει "πράσινο" και "γαλάζιο" κράτος. Αυτός ο καυγάς είναι παραπλανητικός. Στην πραγματικότητα υπάρχει το κράτος το οποίο στελεχώνεται από ανθρώπους που υπερασπίζονται το σύστημα και, πάνω απ' όλα, είναι ένα κράτος το οποίο θέλει χειραγωγημένους τους δημόσιους υπαλλήλους, χειραγωγημένο έναν ολόκληρο λαό υποταγμένο στην κυρίαρχη πολιτική. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Ταυτόχρονα είναι φανερό ότι προωθούνται αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Ηδη και σ' αυτό το χώρο υπάρχουν άνθρωποι με συμβάσεις και δεν είναι μόνιμοι. Επομένως και ο δημόσιος τομέας, η δημόσια διοίκηση θα χρησιμοποιηθεί για την επέκταση της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα κόμματα στους δημοσίους υπαλλήλους, και σ' αυτούς που θα προσληφθούν μετά, ποιο θα είναι το εργασιακό καθεστώς. Μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν έχουμε ακούσει τι ακριβώς, συγκεκριμένα υποστηρίζουν.

Βεβαίως για αυτούς που χρόνια δουλεύουν ως δημόσιοι υπάλληλοι, δεν τολμάν να αλλάξουν την κατάσταση, αλλά τα πράγματα έρχονται πολύ άσχημα για τις νεότερες ηλικίες, γι' αυτούς που προσλαμβάνονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ακόμα και αυτοί που εργάζονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου, δεν είναι σήμερα κατοχυρωμένοι».

«Γενικά η κυρίαρχη τάση είναι - πρόσθεσε η Αλ. Παπαρήγα - ότι μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο να συνυπάρχουν πολλές σχέσεις εργασίας, να μειώνεται ο αριθμός των σταθερών και να αυξάνουν αυτοί που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εξαμηνίτες, εφταμηνίτες χρονιάτικοι κλπ. Η συνύπαρξη πολλών εργασιακών σχέσεων μέσα σε ένα χώρο ρίχνει τους μισθούς προς τα κάτω και επιπλέον δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη συνδικαλιστική ενότητα των εργαζομένων».

Εκτενή αναφορά έκανε στις νέες τεχνολογίες και στα προβλήματα που δημιουργούνται από τη χρήση τους. Οπως είπε «σ' αυτό το χώρο δουλεύουν γυναίκες που κάνουν επανειλημμένους δακτυλισμούς στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Θεωρούμε ότι δεν έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, γενικότερα από το υπουργείο Υγείας, μια μελέτη κατά επάγγελμα, τι επιπτώσεις έχει το κάθε επάγγελμα, ακόμη και το πιο σύγχρονο, στη σωματική ακόμα και στην ψυχική υγεία των εργαζομένων. Ο χώρος εδώ έχει τεράστια προβλήματα. Λ.χ. εδώ δεν υπάρχει ειδικό φυσικοθεραπευτήριο (στο σημείο αυτό καταχειροκροτήθηκε από το ακροατήριο), δεδομένου ότι το να είσαι πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή σημαίνει, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που σηκώνουν τεράστια βάρη στη ζωή τους και οικογενειακά και άλλα, ότι βγαίνεις με κάποιας μορφής αναπηρία».

Πρόσθεσε επίσης ότι «Για το συγκεκριμένο θέμα, πρέπει να μιλήσουν επιστήμονες, γιατροί και η διεύθυνση του χώρου. Εχουμε πάρα πολλές νέες ασθένειες, οι οποίες εμφανίζονται σαν συνέπεια της εντατικοποίησης της δουλιάς λόγω της χρήσης των νέων τεχνολογιών, οι οποίες δεν έχουν ερευνηθεί επαρκώς». Για να θέσει στη συνέχεια το ερώτημα: «Γιατί δε γίνονται αυτά; γιατί έχουν κόστος. Με κριτήριο την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, όλα αυτά δε συμφέρουν. Επειδή για εμάς κέρδος είναι ο άνθρωπος, γιατί ο άνθρωπος παράγει, κάτι τέτοιο δεν είναι ζημιά».