Στήνοντας ένα δικομματικό καυγά γύρω από τις διαδικασίες του τρόπου προμηθειών και τις ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιχείρησαν να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης βασικών τομέων της Υγείας και στη ραγδαία εισβολή του κεφαλαίου στο συγκεκριμένο χώρο. Οσο και αν επιχείρησε ο Γ. Παπανδρέου μετά τις συναντήσεις του με τις Ομοσπονδίες των νοσοκομειακών γιατρών και των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία και την επίσκεψή του στο «Λαϊκό» νοσοκομείο, να αναδείξει το «φιλολαϊκό προφίλ» του κόμματός του με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου, δεν μπόρεσε να κρύψει ότι κεντρικός στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι η παραπέρα διείσδυση των επιχειρηματιών στο χώρο της Υγείας.

Με τις υποσχέσεις για «3.000 προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού», για «αναβάθμιση της δημόσιας Υγείας» και για «αύξηση της χρηματοδότησης για το ΕΣΥ, κατά 1% του ΑΕΠ», ο Γ. Παπανδρέου προσπάθησε να καλύψει τις 25.000 κενές θέσεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό που άφησαν πίσω οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στο ΕΣΥ και συντηρεί σήμερα η ΝΔ. Αλλά κυρίως να κρύψει ότι η...«αναβάθμιση» που οραματίζεται το ΠΑΣΟΚ για τον τομέα Υγείας αποτελεί συνέχεια του κυβερνητικού του «έργου» μέσα - όπως τόνισε ο Γ. Παπανδρέου - από «ένα νέο πλαίσιο συνύπαρξης», του «δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα»!

Ενός «έργου» που το 2004 οδήγησε στο οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας στη χώρα να εκτιναχτούν σε 47,5% των συνολικών δαπανών Υγείας, ανεβάζοντας την Ελλάδα στην πρώτη θέση της ΕΕ, μια θέση που διατήρησε... επάξια και η ΝΔ. Ενός «έργου» που σύμφωνα με έρευνα της ICAP (εταιρεία ερευνών) για την περίοδο 1997 - 2004, όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, το 75,4% του συνόλου της νοσοκομειακής περίθαλψης στη χώρα ήταν δαπάνες για ιδιωτική νοσοκομειακή περίθαλψη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας έρευνας αποδεικνύεται ότι ο χώρος της Υγείας μετατράπηκε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ σε παράδεισο για την επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού ο τζίρος των επιχειρήσεων αυξήθηκε κατά 134,2%!! Συγκεκριμένα το μέγεθος της συνολικής «εγχώριας αγοράς» εκτιμάται σε 1,189 δισ. ευρώ για το 2004, έναντι 508 εκατ. ευρώ το 1997, παρουσιάζοντας μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 12,9%, αναφέρεται στη μελέτη. Το μεγαλύτερο τζίρο έκαναν οι ιδιωτικές κλινικές με 730.000.000 ευρώ (61,4% του συνολικού τζίρου), ακολουθούν τα διαγνωστικά κέντρα με 275.000.000 ευρώ (23,1%) και οι μαιευτικές κλινικές με 173.000.000 ευρώ (15,5%).

Το 2005 πρώτη χρονιά διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ, το μέγεθος της συνολικής «εγχώριας αγοράς» των ιδιωτικών υπηρεσιών Υγείας έφτασε σε 1.321 εκατομμύρια ευρώ από 1.189 εκατομμύρια ευρώ που ήταν επί ΠΑΣΟΚ! Είναι φανερό ότι η ΝΔ διασφάλισε με τη σειρά της, την αύξηση των κερδών των επιχειρηματιών που επενδύουν στον τομέα της Υγείας και σήμερα το ΠΑΣΟΚ οξύνοντας το δικομματικό διαγωνισμό παροχών προς το κεφάλαιο δεσμεύεται μέσα από το πρόγραμμά του να προχωρήσει στην:

• Αξιοποίηση υποδομών και υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα από την κοινωνική ασφάλιση μέσω διμερών διαπραγματευτικών διαδικασιών, ιδιαίτερα σε κρίσιμους τομείς, όπως της εντατικής θεραπείας, των καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων.
• Ενίσχυση νέων μορφών σύμπραξης και συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Αυτή την πολιτική παράδοσης κομματιών της Υγείας στις επιχειρήσεις το ΠΑΣΟΚ, όπως περιγράφει μέσα από το πρόγραμμά του, επιχειρεί να τη διευρύνει σε κάθε πτυχή της «κοινωνικής ζωής», κάνοντας ακόμα πιο φανερές τις μεθοδεύσεις του για επέκταση στην κατεύθυνση της «εμπορευματοποίησης» και «ιδιωτικοποίησης» των τομέων της Παιδείας, της Πρόνοιας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Κατάρτισης. Το ΠΑΣΟΚ υιοθετώντας την πολιτική απελευθέρωσης των αγορών, προσφέρει κίνητρα και ανταλλάγματα στην ντόπια πλουτοκρατία δίνοντάς της τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθεί και να θησαυρίσει σε ευαίσθητους τομείς «κοινωνικών υπηρεσιών» από τους οποίους αποχωρεί το Δημόσιο.

Οι δυο τελευταίες παρουσίες του Γ. Παπανδρέου μπροστά σε «επιχειρηματικό κοινό» ήρθαν ακριβώς για να επιβεβαιώσουν αυτούς τους κεντρικούς πολιτικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου μιλώντας στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ (24/05/2007) και στο «11ο Φόρουμ του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδας» (5/06/2007) προσφέροντας απλόχερα «κίνητρα» ενίσχυσης της «επιχειρηματικότητας», τόνισε:

-- «Εγώ θα στηρίξω κάθε μέτρο που θα βοηθήσει την ισχυρή ελληνική επιχείρηση»...

-- «Ως κυβέρνηση, αύριο, θα συνεργαστούμε μαζί σας, μαζί με τους επιχειρηματίες»...

-- «Οι επιχειρηματίες θα διαχειρίζεστε το μεγαλύτερο μέρος των πόρων που χρειάζονται για να στηρίξουν την ανάπτυξη»...

-- «Θα δώσουμε κίνητρα σε νέους κλάδους, σε νέες δουλιές για τις επιχειρήσεις, φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας».

Το ΠΑΣΟΚ, πιστό στους «νόμους της αγοράς», στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και των πολιτικών της ΕΕ, στο πρόγραμμά του προτάσσει την αντίληψη για λιγότερο κράτος ή κράτος που θα παρέχει υπηρεσίες στο κεφάλαιο. Το ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί, αν καταλάβει την εξουσία, να δημιουργήσει ένα «αποκεντρωμένο» και «αυτοδιοικούμενο» μοντέλο «ανάπτυξης της χώρας», που τον πρώτο και τελευταίο λόγο μέσα σ' αυτό θα έχουν οι επιχειρηματίες οι οποίοι θα συμπλέκονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση επιδιώκοντας την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Το πέρασμα κρατικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου η παροχή των υπηρεσιών θα γίνεται με ανταποδοτική λογική, περιγράφει με σαφήνεια μέσα στο πρόγραμμά του το ΠΑΣΟΚ: «Επιδιώκουμε ένα νέο μοντέλο διάρθρωσης της χώρας. Με επιτελική κυβέρνηση. Μια νέα περιφερειακή διάρθρωση με δύο βαθμούς Αυτοδιοίκησης, με ένα νέο «Καποδίστρια» και συνένωση δήμων, με τις βασικές αρμοδιότητες των υπουργείων αποκεντρωμένες στην περιφέρεια».

Αυτό το μοντέλο «αποκέντρωσης» που προτείνει το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι θα στηριχτεί πάνω στη διοικητική και οικονομική «αυτοτέλεια» και «αυτοδιαχείριση» των κατ' όνομα «δημόσιων» νοσοκομείων, των Πανεπιστημίων, των ιδρυμάτων πρόνοιας. Επί της ουσίας όμως επιχειρεί να διευκολύνει τη λειτουργία τους με επιχειρηματικά κριτήρια, καλώντας τα ιδρύματα πέρα από την πενιχρή κρατική ή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης χρηματοδότηση, να αναζητούν και άλλους πόρους για να συντηρηθούν και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, ώστε με τον τρόπο αυτό να επιτύχει την παραπέρα διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι αξιοποιώντας τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), θα «επενδύουν» αξιοποιώντας τις υποδομές τους, την έρευνά τους κάθε «ζωτική» δραστηριότητά τους για να θησαυρίσουν.

Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που οι πλουτοκράτες θα κερδίζουν σε βάρος του λαού, οι πολιτικοί τους υπηρέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα τους εμφανίζουν σαν «φιλεύσπλαχνους» και «κοινωνικά ευαίσθητους» που ενδιαφέρονται για το «κοινωνικό καλό», επειδή θα συνεισφέρουν από το περίσσευμα των κερδών τους, κερδίζοντας φοροαπαλλαγές, αυτά που άρπαξαν από τον ιδρώτα και το αίμα του εργατών.

Για τους εργαζόμενους αυτοί οι σχεδιασμοί και οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ μεταφράζονται σε περαιτέρω επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος, είτε με την καθιέρωση νέων ανταποδοτικών τελών είτε με άμεση ή έμμεση μέσω των ασφαλιστικών ταμείων πληρωμή των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σημαίνει βαθύτερη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων παροχών, αλλά συγχρόνως υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αφού τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, τα ιδρύματα θα οδηγηθούν αναπόφευκτα σε ταξική κατηγοριοποίηση.

Απέναντι σ' αυτή την πολιτική τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιτάξουν τον αγώνα τους, να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν συστήματα Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας για όλους, που θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από το κράτος, χωρίς καμιά ιδιωτική και επιχειρηματική δραστηριότητα. Να εγκαταλείψουν μαζικά και οριστικά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και με την ψήφο τους να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της πολιτικής που στηρίζει και ενισχύει την κερδοσκοπική δράση του κεφαλαίου.