Απέχθεια και αποστροφή προκαλεί το θέαμα των δύο μονομάχων να στήνουν καυγά πάνω στα αποκαΐδια του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και των δεκάδων χιλιάδων ακόμα στρεμμάτων καμένου δάσους σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτοί που «οπλίζουν» το χέρι των καταπατητών και των οικοπεδοφάγων, που τους ανοίγουν την όρεξη με τους αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων και την αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος, αυτοί που δεν εφαρμόζουν καμία προληπτική πολιτική προστασίας των δασών, που κρατάνε διαλυμένες τις υπηρεσίες δασοπροστασίας και πυρόσβεσης κ.ο.κ., βγαίνουν στα κανάλια και είτε χύνουν κροκοδείλια δάκρυα είτε αλληλοκατηγορούνται για ανούσιες και αστείες λεπτομέρειες για τις σχέσεις Φούρλα - Κόη, είτε, είτε... Ολα επιστρατεύονται μόνο και μόνο για να δημιουργηθεί σύγχυση για τις ευθύνες τους όσον αφορά στο εκ προμελέτης έγκλημα σε βάρος των δασών και για να μείνει στο απυρόβλητο η πολιτική που από κοινού στηρίζουν. Ολα επιστρατεύονται για να κρύψουν τη σκληρή αλήθεια: Οτι στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» το μέλλον των δασών είναι προδιαγεγραμμένο. Τα δάση είναι περιττά και ίσως και εμπόδιο στην πραγματοποίηση «επενδύσεων»... Το ερώτημα που έθεσε, μέσω της «Ελευθεροτυπίας», ο Β. Πολύδωρας αγγίζει την καρδιά του πολιτικού προβλήματος: «Μπορούν τα οικονομικά της Ελλάδας να αντέξουν το κόστος της προληπτικής προστασίας των δασών;». Η απάντηση έχει δοθεί στην πράξη...