Πριν από ένα χρόνο, σαν χτες, μαχητές της «Χεζμπολάχ» συγκρούονταν στη συνοριογραμμή του νότου με τον ισραηλινό στρατό, μετά από έφοδό τους που οδήγησε στο θάνατο τριών Ισραηλινών στρατιωτών, τον τραυματισμό δύο και την αιχμαλωσία δύο ακόμη, που ήταν, ήδη, τραυματίες. Στις ώρες που ακολούθησαν σκοτώθηκαν άλλοι πέντε Ισραηλινοί στρατιώτες. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Με πρόσχημα την απελευθέρωση των δύο στρατιωτών του, το Ισραήλ εξαπέλυσε 34ήμερη ισοπεδωτική επίθεση κατά του Λιβάνου, εξαφανίζοντας από το χάρτη τα πάντα στο νότο (χωριά, πόλεις, γέφυρες, δρόμους), αλλά και τις νότιες συνοικίες της Βηρυτού, όπου κυριαρχεί η «Χεζμπολάχ». Η λιβανική αντίσταση, όμως, είχε άλλη άποψη, αποτρέποντας την υλοποίηση του «κεφαλαίου Λίβανος» στο πλαίσιο του σχεδίου για την «ευρεία Μέση Ανατολή». Τουλάχιστον 1.200 Λιβανέζοι σκοτώθηκαν (στη συντριπτική πλειοψηφία πολίτες), χιλιάδες τραυματίστηκαν. Σκοτώθηκαν και 157 Ισραηλινοί, στην πλειοψηφία τους, στρατιώτες.

Χτες, και στις δύο πλευρές των συνόρων έγιναν τελετές μνήμης. Στο Λίβανο, ο πρωθυπουργός Σινιόρα αφιέρωσε μια μεγάλη ομιλία στο θέμα, αποφεύγοντας να θίξει την... τουλάχιστον επιλήψιμη στάση της κυβέρνησής του, τότε, και εκατοντάδες οικογένειες απότισαν φόρο τιμής στους νεκρούς τους. Στο Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Ολμέρτ επισκέφτηκε το βορρά που δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από τις ρουκέτες της «Χεζμπολάχ» και υπερασπίστηκε την απόφασή του για εξαπόλυση επίθεσης τονίζοντας ότι «δεν υπήρχε άλλη επιλογή». Κάποιοι άλλοι, όπως ο υπουργός Μεταφορών, πρώην στρατιωτικός, Σαούλ Μοφάζ, εκτιμούν ότι «η ισραηλινή στρατιωτική αποτρεπτική ισχύ δέχτηκε μεγάλο πλήγμα πέρυσι», άποψη που απηχεί και μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, καθιστώντας πιθανό το ενδεχόμενο μιας νέας σύρραξης «για λόγους τιμής».

Οσο για τους δύο Ισραηλινούς στρατιώτες, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τις σχετικές διαπραγματεύσεις παραδεχόταν ότι «έχει επιτευχθεί ελάχιστη πρόοδος, και ουδείς γνωρίζει αν παραμένουν ζωντανοί». Η ισραηλινή πλευρά, από την άλλη, δεν έχει ανακοινώσει με ακρίβεια πόσους αιχμαλώτους, επίσης, κρατά, και από αυτό τον πόλεμο και από παλαιότερα.

Σφοδρές μάχες διεξάγονται από χτες τα ξημερώματα στον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό Ναχρ αλ Μπάρεντ, στο βόρειο Λίβανο. Αρχισαν όταν δύο ακόμη Λιβανέζοι στρατιώτες σκοτώθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές. Πληροφορίες μιλούσαν για ανελέητο βομβαρδισμό από κάθε πλευρά του ορίζοντα. Συγκεχυμένα είναι τα στοιχεία για τις απώλειες, με τις περισσότερες πηγές να συγκλίνουν στους έξι στρατιώτες νεκρούς, 22 τραυματίες, και άγνωστο αριθμό απωλειών από την άλλη πλευρά, τους μαχητές της ισλαμιστικής «Φάταχ αλ Ισλάμ», που είναι οχυρωμένοι στον καταυλισμό από τις 20 Μάη.

Ο λιβανικός στρατός διέψευδε ότι πρόκειται για έναρξη «τελικής εκκαθαριστικής επιχείρησης», επιμένοντας ότι τηρείται η άτυπη συμφωνία για μη εισβολή σε παλαιστινιακούς καταυλισμούς και ότι απλώς «σφίγγει ο κλοιός». Ο πρωθυπουργός Σινιόρα ζήτησε «τελική λύση». Ο δε λιβανικός Τύπος υπενθύμιζε ότι ένα χρόνο μετά την ισραηλινή εισβολή, ο Λίβανος ζει τη χειρότερη εσωτερική ένοπλη κρίση του από το τέλος του εμφυλίου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι «κάποιοι επιδιώκουν πάση θυσία την αποσταθεροποίηση της χώρας».