«Εσβησαν» μέσα στη δεξαμενή, μετά από έκρηξη που προηγήθηκε, οι δύο σωληνουργοί. Θυσία στο βωμό του κέρδους, της εντατικοποίησης και της ανυπαρξίας μέτρων ασφάλειας
ΛΕΠΙΔΗΣ |
Αποτέλεσμα, λίγο πριν τις 10.30 το πρωί στη δεξαμενή προκλήθηκε έκρηξη, εκδηλώθηκε πυρκαγιά και οι δύο εργάτες «λαμπάδιασαν». Πάνω στο καράβι βρίσκονταν πάνω από 100 άτομα, εργάτες της Ζώνης και ναυτεργάτες και ήταν θέμα τύχης που η έκρηξη δεν είχε μεγαλύτερες διαστάσεις.
Από την έκρηξη ο ένας έμεινε στον τόπο. Ο δεύτερος για μισή ώρα έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή. Συνομιλούσε με τους συναδέλφους του και τους πυροσβέστες που προσπαθούσαν να τους απεγκλωβίσουν. Το καράβι, που έχει κατασκευαστεί πριν 34 χρόνια, δε διέθετε τα στοιχειώδη πυροσβεστικά μέσα. Οι πρώτοι πυροσβέστες δεν κατάφεραν να φτάσουν εγκαίρως στο σημείο που βρίσκονταν οι δύο εργάτες, καθώς δεν είχαν τον κατάλληλο εξοπλισμό και από τις 20 περίπου φιάλες οξυγόνου που προσπάθησαν να στείλουν στο τάνκι αποκαλύφθηκε ότι μόνο οι 3 ήταν γεμάτες! Αλλά και αυτές τελικά δε λειτούργησαν!
Ούτε ήταν εκπαιδευμένοι για τέτοιες περιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον 60χρονο σωληνουργό ανέσυρε στις 11 το πρωί ο συνάδελφός του Στέλιος Γρηγορόπουλος. «Πήγα κάτω - είπε ο ίδιος σοκαρισμένος με βουρκωμένα μάτια - και τον βρήκα στο πρώτο ντεκ (πάτωμα) της δεξαμενής, κοκαλωμένο πάνω στη σκάλα. Προσπάθησε να βγει φαίνεται. Μπουκάλες οξυγόνου δεν είχαν ούτε οι πυροσβέστες, ούτε στο καράβι. Κανένα μέτρο προστασίας δεν υπήρχε. Ακόμα και η λάμπα φωτισμού ήταν ακατάλληλη. Λυπήθηκαν να δώσουν 10 δραχμές για να βάλουν αυτή που έπρεπε». «Είναι φονιάδες!» φώναξε με όλη του τη δύναμη.
Το πτώμα του 60χρονου μεταλλεργάτη το κατέβασαν με γερανό στις 11.23. Οι εργάτες που ήταν συγκεντρωμένοι ξέσπασαν με φράσεις οργισμένες. Εκείνη τη στιγμή ο Γιώργος, ένας ακόμα μεταλλεργάτης που έζησε την τραγωδία, είπε: «Από την περασμένη βδομάδα όλα προειδοποιούσαν για το κακό. Οι εργοδηγοί το μόνο που μας έλεγαν ήταν "άντε, γρήγορα". Την Παρασκευή ένας ολόκληρος γερανός που είχαν βάλει στην πλώρη, την ώρα που μετέφερε ένα κομμάτι λαμαρίνας τόνων, έπεσε. Από τύχη πρόλαβαν να φύγουν πάνω από 20 άτομα που ήταν από κάτω. Για το "γρήγορα" στην πρωραία δεξαμενή, που δουλεύουμε τώρα 25 άτομα, έχουν μία μόνο τρύπα για είσοδο και έξοδο, ενώ θα έπρεπε να ήταν δύο. Πώς θα προλάβουμε όλοι αυτοί σε περίπτωση ατυχήματος να βγούμε;».
Στην επιχείρηση απεγκλωβισμού από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν οι συνδικαλιστές των σωματείων της Ζώνης. Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Σωτήρης Πουλικόγιαννης, σκαρφαλωμένος πάνω σε όρθια λαμαρίνα και με την ντουντούκα στο χέρι, στη 1 το μεσημέρι έκανε την πρώτη ενημέρωση στους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργάτες. «Είναι ένα ακόμα έγκλημα σε βάρος μας. Οι εφοπλιστές για να μη χάσουν ναύλο και οι εργολάβοι να προλάβουν το χρόνο, ρίχνοντας το κόστος και με ηθικούς αυτουργούς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που θεσμοθετούν την ασυδοσία τους, σκοτώνουν εργάτες. Τους δύο συναδέλφους μας τους αντιμετώπισαν σαν αναλώσιμο υλικό, σαν να μην είχαν μέλλον, οικογένειες...». Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε πάνω στο καράβι είναι και το γεγονός ότι μέχρι το μεσημέρι δεν είχε εξακριβωθεί πόσοι ακριβώς δούλευαν μέσα στο τάνκι.
Ο δεύτερος νεκρός εντοπίστηκε τελικά στις 7 το απόγευμα, όμως μέχρι αργά το βράδυ δεν είχαν καταφέρει να τον ανασύρουν.
Στο πλευρό των εργαζόμενων της Ζώνης έσπευσαν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η βουλευτής του ΚΚΕ Βέρα Νικολαΐδου, ο πρώην δήμαρχος Περάματος Γιάννης Πατσιλινάκος κ.ά.