Ο «Ρ» μίλησε με την Χαρά, που εργάζεται ως ωρομίσθια σε σχολείο και γέννησε πριν μερικούς μήνες. Οπως μας λέει, 1.500 ευρώ για τον παιδικό εξοπλισμό (κούνια, καρότσι, ριλάξ κ.λπ.) δεν επαρκούν. Ξοδεύει πάνω από 50 ευρώ το μήνα για πάνες και πάνω από 80 ευρώ το μήνα για γάλα. Μας περιέγραψε το Γολγοθά ενός νέου ζευγαριού σήμερα για να κάνει οικογένεια. Καμιά βοήθεια, πολλά εμπόδια.

«Οσο ήμουν έγκυος ήμουν ασφαλισμένη στο ΤΕΒΕ και στο μεταξύ με πήραν ωρομίσθια, όπου θα είχα ΙΚΑ. Στο μεταβατικό αυτό στάδιο παρότι ήμουν έγκυος έμεινα για 5 μήνες χωρίς βιβλιάριο!», μας λέει.

Ωστόσο, τίθεται και ζήτημα εμπιστοσύνης, συμπληρώνει. «Αν συμβεί κάτι έκτακτο, δεν ξέρεις αν θα αντιμετωπιστεί ως τέτοιο, αφού οι ελλείψεις είναι τεράστιες». Ετσι αναγκαστικά έδινε 40 ευρώ τουλάχιστον μια φορά το μήνα για επίσκεψη σε γυναικολόγο, η εξέταση Β' επιπέδου κόστισε 100 ευρώ, και άλλα 100 ευρώ η αυχενική διαφάνεια σε εξειδικευμένο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο. Για τις μικροβιολογικές εξετάσεις πλήρωσε συμμετοχή (25%) 180 ευρώ.

«Τους 4 μήνες της άδειας από το σχολείο, δεν τους πληρώθηκα. Μόνο ένα επίδομα - κοροϊδία των 800 ευρώ πήρα από το ΤΕΒΕ». Για να μειώσει τα έξοδα επέλεξε να γεννήσει σε δημόσιο νοσοκομείο. Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, «ήμασταν στριμωγμένες η μία πάνω στην άλλη και οι υποδομές απαρχαιωμένες», περιγράφει στον «Ρ» η Χαρά.

Ομως, τα δύσκολα άρχισαν μετά τη γέννηση του μωρού: «Είναι υποκρισία να μας λένε να θηλάζουμε το μωρό μέχρι 6 μηνών, τη στιγμή που η άδεια τοκετού τελειώνει στους 2 μήνες! Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη άδεια. Επαιρνα ταξί μετά τη δουλιά να γυρίσω γρήγορα να θηλάσω το μωρό». Από τότε που επέστρεψε στη δουλιά πληρώνει μια γυναίκα 500 ευρώ το μήνα για φύλαξη του παιδιού στο σπίτι. Και τα χειρότερα έπονται...