Σκοτεινιάζει η πολιτική ατμόσφαιρα από τους πυκνούς καπνούς που εκπέμπουν οι «γνωστοί - άγνωστοι» για να αποκρύψουν τους υπαίτιους της πρωτοφανούς καταστροφής των δασών. Είναι φανερή η επιχείρηση συγκάλυψης των αιτιών που οδήγησαν στο ειδεχθές περιβαλλοντικό έγκλημα.

Σε εφαρμογή ξανά το δοκιμασμένο σχέδιο διάχυσης των ευθυνών -σε όλους - ακριβώς για να μείνει στο απυρόβλητο ο πραγματικός ένοχος: Η δασοκτόνα πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Πρωταγωνιστές στη συσκότιση ασφαλώς οι δύο μονομάχοι. Ο ένας επικαλείται την οργή του κακού καιρού και προσπαθεί να βουλώσει τα στόματα με δήθεν γενναία μέτρα για την επούλωση των πληγών και την αποκατάσταση των καμένων...

Ο άλλος κουνάει τη σημαία της «ανικανότητας» και περιγράφει με τα μελανά χρώματα της δημαγωγίας και της ψηφοθηρίας τις συνέπειες της καταστροφής, αποκρύβοντας επιμελώς τη γενεσιουργό αιτία του κακού.

Ανοργανωσιά, έλλειψη συντονισμού, κομματισμός, ό,τι άλλο προκύψει διακινούνται κατά κόρον από τηλεπαράθυρα και πρωτοσέλιδα, αποφεύγοντας τα ενοχλητικά ερωτήματα γιατί, πώς και από ποιες κυβερνήσεις.

Η «δουλιά» των καναλιών τελειώνει με τις ζωντανές συνδέσεις με τα μέτωπα της φωτιάς, με τις συγκλονιστικές εικόνες οδύνης και οργής στα καμένα...

Ως παρηγοριά ή δικαιολογία προβάλλεται ότι μεγάλες φωτιές καίνε και τα λοιπά Βαλκάνια και τη Νότια Ιταλία. Και λοιπόν; Εχουν καλύτερες κυβερνήσεις ή έχουν διαφορετική πολιτική για τα δάση;

Ο θρήνος και οι κατάρες δεν αλλάζουν τα πράγματα. Χρειάζεται η «συσσωρευμένη ύλη» της λαϊκής οργής να μετασχηματιστεί σε συνειδητή δράση για την ανατροπή της δασοκτόνας πολιτικής και των διαχειριστών της. Μόνο έτσι θα πιάσει τόπο. Να κάψει αυτούς που καίνε τα δάση και τη ζωή.