«Ολοι είδαμε τον Γιώργο Παπανδρέου στις οθόνες μας να ποζάρει με φόντο το καμένο τοπίο. Σαν κακός ηθοποιός προσπαθούσε να δείξει λύπη. Μα δεν του 'βγαινε λύπη. Η χαρά της εξουσίας που έρχεται τον απογείωνε. Οι άλλοι, του κυβερνώντος κόμματος, στην αρχή τρομαγμένοι μήπως χάσουν την εξουσία, για λίγο κρύφτηκαν στα λαγούμια τους σαν τους αρουραίους. Σιγά σιγά ξεθάρρεψαν και άρχισαν τις ψεύτικες υποσχέσεις. Μα πού τα πουλάνε αυτά!!

Και οι δύο ευθύνονται για τις φωτιές που έκαψαν περιουσίες, δάση και ανθρώπους. Αυτό είναι έγκλημα. Και ποιος θα τους τιμωρήσει; Αλλά μήπως δεν είναι έγκλημα τα ναρκωτικά; Κάθε μέρα πεθαίνουν παιδιά στους δρόμους και όλοι σκόπιμα το αποσιωπούν. Κι όμως όλοι αυτοί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, δικαστικοί και τόσοι άλλοι βασιλεύουν ανενόχλητοι σ' αυτή τη χώρα ξέροντας πως οι αφελείς πολίτες πάλι σαν κουρδισμένα ρομποτάκια θα τους ψηφίσουν.

Προκλητικά ο δικομματισμός έχει απλώσει παντού τα δίχτυα του ελέγχοντας απόλυτα τον κρατικό μηχανισμό. Ετσι, οι βολεψάκηδες Ελληνες του ρουσφετιού τους ψηφίζουν και μετά διαμαρτύρονται για όλα τα κακά που συμβαίνουν σ' αυτό τον τόπο.

Ευτυχώς που υπάρχουν και σκεπτόμενοι άνθρωποι που στηρίζουν το ΚΚΕ. Κι εγώ μαζί τους. Μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα, το λέω ανεπιφύλακτα, πρέπει να δυναμώσει, για να φοβάται ο δικομματισμός. Ετσι λοιπόν, ψήφο σταθερά στο ΚΚΕ, γιατί ελπίζω».