«Δραματική κομεντί»
Κυριακή 23 Σεπτέμβρη 2007

Αντε και γέλασε λίγο το χείλι μας. Σύντροφοι απτόητοι είπαν χαλάλι η κούραση και δυο φορές χαλάλι η μεγαλύτερη που έρχεται απέναντι στη θύελλα των δεξιών και κεντροδεξιών και σοσιαλιστών και κεντροαριστερών και αριστερούτσικων των πάρτι που μετατράπηκαν σε θαυμαστές του Σαρκοζί.

Σαρξ εκ της σαρκός των ενσωματωμένων προοδευτικών τιμαριούχων του σύμπαντος κόσμου. Ηρθε κι ο φραπές και πήρε νόημα το άθλιο εκείνο «διακύβευμα» των εκλογών που πιπίλιζαν όλοι προεκλογικώς ώσπου το Kόμμα βρέθηκε ξανά στα καμένα πρώτο από καλύτερη θέση κι ο Συνασπισμός να προχωράει αμέσως μετεκλογικά το προξενιό με το ΠΑΣΟΚ στην ΟΛΜΕ.

Με το ψωμί να ανεβαίνει 30% και τη Μακεδονία εγγεγραμμένη στο καναδέζικο πλατανόφυλλο (κι είναι και κόκκινο πανάθεμά το) πήρα κι εγώ το σπασμένο μου ποδάρι και πήγα να το φτιάξω μετεκλογικώς, ενθαρρυμένη από δεκάδες τηλέφωνα όχι για περαστικά, αλλά από ψηφοφόρους του ΚΚΕ της πρώτης φοράς που αισθάνθηκαν πριν κλείσει μια βδομάδα ότι η ψήφος τους πήγε εκεί που κανένας δε θα τη διαπραγματευτεί και δε θα την πουλήσει.

Αμα καθηλωθείς στο κρεβάτι δυο - τρεις μέρες, στο τέλος πιστεύεις και εκείνο το παλαιικό και αειθαλές σύνθημα του CNN ότι καμιά φαντασία δεν μπορεί να είναι λιγότερο δραματική από την πραγματικότητα. Ετσι σύντροφοί μου θέωμαι, διαβάζω και συντελούσης και της επιτυχίας του Κόμματος ευθυμώ στο κρεβάτι του ήσσονος πόνου, φτιάχνω τους δικούς μου τίτλους κι υπότιτλους επί του πραγματικού.

Αλλωστε η... νομιμοποίηση της επιθεωρησιακής μου διάθεσης είχε ως μούσα τον κ. Μανώλη Πιμπλή της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» που έγραφε: «η άνοδος ενός δυτικού κομμουνιστικού κόμματος στη μετακομμουνιστική Ευρώπη είναι έκπληξη πρώτου μεγέθους, όμως η "ιδιόρρυθμη" επιλογή ΚΚΕ δεν μπορεί παρά να σημαίνει για κάποιους Ελληνες αναπόληση της αθωότητας». Ω μούσα... Μπορώ πλέον να βλέπω κι εγώ ως αθώα τα πράγματα πιο πονηρά. Κυριολεκτικά βγαλμένα μέσα από το γούρικα σπασμένο γόνατό μου(όπως καλέ μου συνάδελφε λέμε μεταξύ μας ότι γράφουμε με το πόδι).

Τι είδε λοιπόν το «αριστερό μου πόδι» (τίτλος ταινίας):

Αντε πάμε όλοι μαζί ν' αλλάξουμε το σενάριο της ζωής που για την ώρα άλλοι γράφουν στ' όνομά μας...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ