Παπαγεωργίου Βασίλης |
«Κυβερνητικό» σημαίνει πως πρέπει να αποδέχεται τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών, να πιστεύει βαθύτατα στην ελεύθερη αγορά, να ενισχύει την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων, πράγμα που σημαίνει, αυτόματα, λιτότητα, ανεργία και ακρίβεια για τους εργαζόμενους.
Πώς μπορεί ένα κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά να γίνει «αριστερότερο», μόνον ο Ε.Βενιζέλος το ξέρει. Εκτός κι αν έχουν καμιά καλή ιδέα οι «ειδικοί» της Κουμουνδούρου, που, ως γνωστόν, πιστεύουν - επίσης βαθύτατα - στην «αριστεροποίηση» του ΠΑΣΟΚ.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, συνεχίζονται τα «γκάλοπ» στους ψηφοφόρους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πλέον, δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν οι εταιρείες που τα διενεργούν κάνουν έρευνα ή ...τους κάνουν πλάκα.
Αν έχουμε καταλάβει καλά, υπάρχουν μέλη του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν ότι καταλληλότερος για πρόεδρος είναι ο Γ. Παπανδρέου, ότι ο Ε. Βενιζέλος μπορεί να κερδίσει τις εκλογές και ότι ο Κ. Σκανδαλίδης είναι αυτός που εγγυάται την ενότητά του.
Κανονικότατη «τρικυμία εν κρανίω» δηλαδή, πράγμα που αποδεικνύει ότι το «σοκ» του εκλογικού αποτελέσματος ήταν μεγαλύτερο από όσο πιστεύαμε.
Και στη συνέχεια να ...«την κάνουν» σιγά σιγά.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ Αννα Διαμαντοπούλου να δηλώνει ότι δε θα είναι υποψήφια για να μη ...«θίξει» την ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Εύγε για τον ...αλτρουισμό της, αλλά μάλλον μέτρησε τα «κουκιά» και δεν «έβγαιναν» με τίποτε.
Μια φορά, τον κίνδυνο «διάσπασης», στον οποίο αναφέρθηκε, δεν τον βλέπουμε. Οσο κι αν τσακωθούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μια «παρέα» που θέλει να διαχειριστεί το υπάρχον σύστημα παραμένει, άρα υποχρεωμένη να συνυπάρξει.