ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ
Πάνω από 60.000 οικογένειες ζουν σε επικίνδυνα σπίτια!
Πέμπτη 7 Σεπτέμβρη 2000

Σήμερα συμπληρώνεται ακριβώς ένας χρόνος από τον καταστροφικό σεισμό. Ομως, η αποκατάσταση των ζημιών δεν προχωρά ούτε καν με βήματα χελώνας λόγω των αποσπασματικών και μίζερων κυβερνητικών μέτρων, ενώ οι 143 νεκροί ακόμη ζητούν δικαίωση. Λόγια του αέρα αποδείχτηκαν και οι μεγαλοστομίες για μέτρα αντισεισμικής θωράκισης της χώρας.

«Εμείς έχουμε ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις μας. Χρειάζεται ανταπόκριση και από τους δικαιούχους».Αυτή η προκλητική δήλωση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη «σφράγισε» τον απολογισμό της κυβέρνησης στον τομέα της αποκατάστασης των σεισμοπλήκτων, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον καταστροφικό σεισμό. Σε μια επίδειξη θράσους προς τους σεισμοπαθείς που βρίσκονται - και δυστυχώς θα βρίσκονται για αρκετά χρόνια ακόμη - έξω από τα σπίτια τους ή μέσα σε ακατάλληλα κτίρια, η κυβέρνηση ρίχνει την ευθύνη για την καθυστέρηση της αποκατάστασης σε εκείνους που θέλουν να αποκατασταθούν!

Αν και έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος, ουσιαστικά δεν έχει γίνει τίποτα, τόσο στον τομέα της αποκατάστασης των πληγέντων, όσο και στη λήψη όλων εκείνων των απαραίτητων μέτρων που θα θωρακίσουν τη χώρα μας από το ενδημικό φαινόμενο των σεισμών. «Οι τραγικές συνέπειες δεν είναι το μοιραίο αποτέλεσμα ενός μεγάλου σεισμού, είναι το φυσικό αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που υποτάσσει την ανθρώπινη ζωή στους νόμους του κέρδους», υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του (δημοσιεύεται δίπλα ολόκληρη) το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τονίζει ότι απαιτείται η συσπειρωμένη ενεργοποίηση φορέων και εργαζομένων για τη λήψη και εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων.

Πώς όμως έχει η πραγματικότητα σήμερα;

Πρώτον: Από τα 51.500 κτίρια που αντιπροσωπεύουν 107.200 ιδιοκτησίες και τα οποία πρέπει να ανακατασκευαστούν ή να επισκευαστούν, έχουν υποβληθεί μέχρι στιγμής αιτήσεις για μόνο 10.200 ιδιοκτησίες και έχουν εγκριθεί από αυτές μόνο... 5.300. Πάνω από 60.000 οικογένειες είναι αναγκασμένες να ζουν σε σπίτια που έχουν κριθεί «προσωρινά» ακατάλληλα!

Δεύτερον: Τα τιμολόγια που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση για τις εργασίες επισκευής ή ανακατασκευής δεν μπορούν να καλύψουν τις αναγκαίες δαπάνες των σεισμοπλήκτων. Οι 130.000 το τετραγωνικό για ανακατασκευή και 65.000 το τετραγωνικό για επισκευή, είναι τουλάχιστον 50% κάτω από τις τιμές της αγοράς. Και γι' αυτό το λόγο πολλοί σεισμόπληκτοι αναγκάζονται να ζουν σε ακατάλληλα σπίτια, καθώς δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αναλάβουν το κόστος της επισκευής ή ανακατασκευής.

Τρίτον: Δεν υπάρχει ένα σχέδιο αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. Οι μικροζωνικές μελέτες ακόμη και των επικίνδυνων περιοχών δεν έχουν αρχίσει! Δεν υπάρχουν προσεισμικοί έλεγχοι σε κτίρια «υψηλού κινδύνου» (που έχουν υποστεί ζημιές από σεισμό) και σε δημόσια κτίρια όπου διακινούνται χιλιάδες άνθρωποι (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κ.ά.)

Τέταρτον: Η περίφημη έρευνα της Επιτροπής του ΥΠΕΧΩΔΕ για τα αίτια κατάρρευσης των κτιρίων «κατέληξε» στην ανακοίνωση του υπουργού ότι τέσσερις φάκελοι δε βρέθηκαν, ενώ όσοι βρέθηκαν δεν έχουν όλα τα στοιχεία... Και οι συγγενείς των 143 θυμάτων περιμένουν ακόμη να μάθουν τον ένοχο.

Πέμπτον: «Αγνοείται» η τύχη χιλιάδων εργαζόμενων που έμειναν άνεργοι μετά το σεισμό, λόγω ακαταλληλότητας των βιομηχανικών - βιοτεχνικών κτιρίων. Η κυβέρνηση αρνήθηκε να τους δώσει επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% του βασικού μισθού όπως πρότεινε το ΚΚΕ. Την ίδια στιγμή προωθεί, με πρόσχημα το σεισμό, την κατάργηση του Προεδρικού Διατάγματος 84/84 που περιορίζει την εγκατάσταση βιομηχανιών στο Λεκανοπέδιο. Αίτημα των βιομηχάνων που διατυπώθηκε πολλά χρόνια πριν το σεισμό.