Αθλιες νεοσυντηρητικές θεωρίες επιχείρησαν να πλασάρουν διάφορα κέντρα, με τη βοήθεια της κυβέρνησης, με αφορμή τη φετινή «Ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας». Σύμφωνα με αυτές η λέξη φτωχός ταυτίζεται είτε με τη λέξη άτυχος είτε με το ανίκανος και αποτυχημένος. Επιστράτευσαν λοιπόν τα αναγκαία γκάλοπ για να υποστηρίξουν πως «το 50% πιστεύει ότι φτωχός μπορεί κανείς να γίνει από κάποιο τυχαίο γεγονός»(!), ενώ η φτώχεια είναι περίπου νομοτέλεια. Επιχειρείται δηλαδή να αποσυνδεθεί η φτώχεια από τις κοινωνικές αιτίες που τη γεννούν, δηλαδή από την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και την ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου από μια ελαχιστότατη μειοψηφία. Γι' αυτό θεωρούν περίπου αναπόφευκτο να υπάρχουν 2.200.000 άνθρωποι στη χώρα μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και της ανέχειας. «Φυσιολογικό», επίσης, θεωρούν το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού να κατέχει το 40% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το 50% του φτωχότερου πληθυσμού κατέχει το 1% του παγκόσμιου πλούτου. Ο,τι και αν λένε, γεγονός πέρα από κάθε αμφισβήτηση είναι ένα: καπιταλισμός σημαίνει φτώχεια. Είναι δικό του δημιούργημα, το ανεξίτηλο στίγμα του από το οποίο ποτέ δεν έχει ούτε πρόκειται να ξεφύγει...