Σοσιαλισμός στις 12 του Νοέμβρη!
Σάββατο 27 Οχτώβρη 2007 - Κυριακή 28 Οχτώβρη 2007

Συγνώμη! Δηλαδή, τι θέλατε, να μην ανοίξει μύτη; Μα δεν αντιλαμβάνεστε ότι βρισκόμαστε σε επαναστατική περίοδο; Σε μια περίοδο, για να χρησιμοποιήσουμε και τη γνωστή δική τους ορολογία, κάθετης και οριζόντιας αντιπαράθεσης; Τι νομίζετε ότι διακυβεύεται; Η θέση του προέδρου; Ποιος δίνει δεκάρα γι' αυτή! Για μια καρέκλα νομίζετε ότι θα γινότανε τόσες και τέτοιες ασκήμιες; Για τόσο φθηνούς τους περάσατε; Για μια καρέκλα νομίζετε ότι θα χάνανε την ψυχραιμία τους άνθρωποι σοβαροί και μετρημένοι; Εντάξει, μη θυμώνετε. Μια κουβέντα είπα. Που παράσταιναν τους σοβαρούς και τους μετρημένους εννοούσα!

Λέω παράσταιναν, γιατί ακόμα και σε επαναστατική περίοδο, σαν αυτή που ζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ, μια περίοδο κοινωνικής αλλαγής, ανατροπής ενός συστήματος και δημιουργίας ενός άλλου, δεν επιτρέπεται τέτοιο και τόσο κατιναριό. «Είσαι ανίκανος». «Είσαι άχρηστος». «Είσαι απατεώνας». «Είσαι ανεπάγγελτος». «Σε σέρνει η μάνα σου από το βρακί της». «Είσαι προικοθήρας»! Και όλα αυτά με σολίστ τους προέδρους και χορωδία τους πρωτοκλασάτους!

Τι άκουσαν τα αυτιά μας και τι είδαν τα μάτια μας ετούτες τις μέρες! Αφού, πιστέψτε με, άθεος ως το κόκαλο, παρακαλάω το θεό να έρθει η 11η Νοεμβρίου... εχτές, αν είναι δυνατόν! Τρέμω κάθε νέα μέρα που ξημερώνει! Αυτοί είναι ικανοί να ξεπεράσουν κάθε είδους χωματερή! Αυτοί είναι ικανοί να σφαχτούνε! Να βγάλουν αληθινά μαχαίρια και να γίνει χαμός! Αυτοί είναι ικανοί να αρχίσουν τις παλιές καλές ιστορίες. Να πουλάνε - σε αντικριστά πεζοδρόμια - κασέτες στην Ομόνοια. Και επειδή οι νέες κασέτες δεν έχουν τσόντα, όπως η παλιές (ή έχουν και αυτές;), να προσφέρουνε διάφορα δώρα, όπως κάνουν οι εφημερίδες. CD με τον «εξολοθρευτή» ή ταξίδια για δύο στη Μύκονο, στην Ελούντα, κρουαζιέρες στη Μεσόγειο (Κυρίως στην Ιταλία που είχανε και αυτοί παρόμοιες εκλογές).

Είδατε που μ' έπιασε και εμένα ο συντηρητισμός μου! Οτι έγινα και εγώ, όπως και εσείς, μικροαστοί του κερατά! Ασχολούμαστε με την επιφάνεια, με τον καθωσπρεπισμό και δε βλέπουμε την ουσία! Μας ενοχλούνε τα βρισίδια και δε βλέπουμε για πιο λόγο βρίζονται! Ε, λοιπόν, μας αρέσει δε μας αρέσει, οι δυο μονομάχοι και τα επιτελεία τους (ο τρίτος δε μετράει, τον τέλειωσαν τα γκάλοπ), μαλώνουν για το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της χώρας και όχι για δικό τους συμφέρον! Το δικό τους συμφέρον, δε μετράει. Ούτε το συμφέρον αυτών που έχουν συμφέροντα με τον Αλφα ή τον Βήτα αρχηγό και πασχίζουν να τον φέρουν πρώτο, μετράει! Και σταματάω εδώ, για να μην αρχίσω και βρίζω και εγώ σαν Πασόκος! Οι άνθρωποι είναι υπεράνω υποψίας και όποιος έχει αντίθετη άποψη είναι καχύποπτος και πράκτορας! Οι άνθρωποι είναι αγνοί, σαν τις παρθένες! Αφησαν τις οικογένειές τους και τη ζεστασιά του «Χίλτον» και της «Μεγάλης Βρετάνιας», ζώστηκαν τα άρματα και πήραν σβάρνα τα βουνά και τις πεδιάδες. Πήραν σβάρνα τις τοπικές και τις περιφέρειες! Δίνουν όμορφες και αγνές μάχες να πείσουν, ο μεν Γιώργος για το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, ο δε Βαγγέλης για τον ένοπλο αγώνα! Και οι δυο, βέβαια, γι' αυτό δε γίνεται λόγος, ακόμα και η κουτσή Μαρία το ξέρει, συμφωνούν πως πρέπει να εθνικοποιηθούνε οι τράπεζες, η γη, το πετρέλαιο, η βιομηχανία, η Παιδεία, η Υγεία, η τηλεπικοινωνίες, να βγούμε από το ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να αποκτήσει η χώρα πραγματική εθνική ανεξαρτησία (οικονομική και πολιτική).

Καταλάβατε, κύριοι, για πιο πράγμα μαλώνουν; Γιατί είναι τόσο έντονος ο αγώνας τους; Για το σοσιαλισμό πλακώνονται! Για να αποχτήσει η χώρα μας πραγματική εθνική πολιτική, πραγματική εθνική ανεξαρτησία! Για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Και ενώ αυτοί σκοτώνονται για το μέλλον της χώρας, εμείς οι αγνώμονες στεκόμαστε στη φόρμα! Δε μας άρεσε, δήθεν, που ο Βαγγέλης είπε τον Γιώργο κηφήνα και ο Γιώργος τον Βαγγέλη αριβίστα!

Τι λέτε, κύριοι! Σιγά μη χάλασε ο κόσμος! Δυο βρισιές και πεντέξι Παναγίες! Κατούρησε η φοράδα στο αλώνι! Το σωστότερο είναι να πιάσουν τον Μπαμπινιώτη και να μην αφήσουν λήμμα για λήμμα! Ο,τι απαξιώνει, ό,τι ταπεινώνει, ό,τι προσβάλει, ό,τι συκοφαντεί να πέσει στο τραπέζι! Εδώ κινδυνεύει ο σοσιαλισμός της 3ης του Σεπτέμβρη τα ωά θα σκεφτούμε; Απάνω του Γιώργο, απάνω του Βαγγέλη! Η ιστορία θα σας καταγράψει και τους δυο με τα εντονότερα (μελανότερα) χρώματα! Μη σταματάτε!


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ