«Κλαίνε», οι σκυφτοί, για τα παιδιά που «παρασύρονται».

Κάθε τους λέξη στάζει φαρμάκι. Ισα που κρατιούνται να μη φωνάξουν «τσακίστε τα τσογλάνια που τολμάνε απ' τα 16 να καταγγέλλουν τον καπιταλιστικό παράδεισο».

Εχουνε και άποψη οι σκυφτοί: «δίκαιο το αίτημα για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία, αλλά δε λύνεται με μια κατάληψη».

Ωραία! Προτείνουν, οι σκυφτοί, να γίνουν περισσότερες οι καταλήψεις; Ζητάνε να διαδηλώνουν κάθε μέρα και οι καθηγητές; Και προπαντός, καλούν τους γονείς να σταθούν εκεί υπερασπιστές των παιδιών τους; Αν αυτό ζητάνε, να το υιοθετήσουμε...

Αλλά ας σταματήσουν κάτι παράξενα κλάματα. Μικρός ο τόπος, γνωριζόμαστε.

«Αριστερά Σήμερα» λέγεται ένα από τα σχήματα του ΣΥΝ στα πανεπιστήμια. Είναι αυτοί που έδωσαν λευκή επιταγή για να περάσει ο νόμος πλαίσιο. Κατ' ανάλογο τρόπο τώρα που λείπουν τα βιβλία, που λείπουν οι καθηγητές, που σχεδιάζεται κάθε δήμος να έχει και δικό του σχολείο όπου θα διδάσκεται το μάθημα που θα παραγγέλλει ο τοπικός βιομήχανος, τώρα που τα βιβλία κάνουν πολτό το μυαλό των μαθητών, ε, τώρα οι καθηγητές του ΣΥΝ προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν έχουν τίποτα κοινό ούτε με τα παιδιά ούτε με τους άλλους εργαζόμενους. Κι ύστερα αναρωτιέσαι για το πού βρίσκεται αυτή η «αριστερά». Εκεί που ανήκει: Στην αγκαλιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την οποία την ενώνουν πολλά. Και η οποία - ΕΕ - είναι ακριβώς ο εχθρός που και τα 16χρονα αναγνωρίζουν.

Πάμε γι' άλλα: το αστικό κράτος οχυρώνεται. Γοργά μάλιστα. Από τα αθώα μπλόκα της Τροχαίας, τις αθώες κάμερες της κυκλοφορίας, την αθώα ανησυχία για τους τρομοκράτες στο διαδίκτυο, τους αθώους ασφαλίτες έξω από τα σχολεία, τους αθώους αστυνόμους στις συνελεύσεις των σωματείων, το κράτος οχυρώνεται. Και τα ρεπορτάζ πρόθυμα σπεύδουν να ανακαλύψουν το φιλάνθρωπο έργο των πρακτόρων, τους οποίους, μάλιστα, δεν πρέπει να λέμε και με το όνομά τους.

Τι δε λένε όσοι πενθούν για το «όνομα»; Οτι έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τότε που μαζί με τον Κουσνέρ ανησυχούσαν για την «ανθρωπιστική καταστροφή» και ανακάλυπταν το «δίκαιο της ανάμειξης». Είναι αυτό το ίδιο «δίκαιο» που μαζί με τα πετρέλαια πήγε να αρπάξει και τα παιδιά στο Τσαντ.

Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες έχουν και υπογραφή: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ.

Τίποτα δεν παραγράφεται.

«Δε χωράμε, λένε, άλλους μετανάστες». Ποιοι το λένε; Αυτοί που κάνουν κατοχή στο Κόσσοβο, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, αυτοί που η πολιτική τους δημιουργεί τους μετανάστες. Αντί, δηλαδή, να πληρώσουν γι' αυτό που προκαλούν, ζητάνε και τα ρέστα. Οταν το μόνο που θέλουν είναι κι άλλους, κι άλλους μετανάστες, αλλά όχι όποιους κι όποιους, αλλά εκείνους που προβλέπονται: Αυτούς που θα υπογράφουν στη χώρα προέλευσής τους σύμβαση ότι θα δουλεύουν εδώ για ένα κομμάτι ψωμί, ότι δε διεκδικούν τίποτα κι ότι θα φεύγουν μόλις τελειώνει το συμβόλαιό τους.

Φτηνό κρέας θέλουν οι αστοί. Κι όταν πρόκειται για μετανάστες, κι όταν πρόκειται για ντόπιους. Φτηνή και ελεγχόμενη εργατική δύναμη. Αυτό ακριβώς πρέπει να τους στερήσουμε.