Σκληρή μάχη ενάντια στην εργοδοτική αδιαλλαξία, αλλά και στη συμβιβαστική τακτική των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού έδωσαν και δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων. Αντιπαλεύοντας τα σημαντικά, πρόσθετα εμπόδια που έβαλε η υπογραφή της κατάπτυστης διετούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΕΕ) την άνοιξη του 2006 από τους βιομήχανους και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και απαντώντας στην ευθεία επίθεση που εξαπολύει το κεφάλαιο ακόμα και στον ίδιο το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων, οι ταξικές δυνάμεις έδωσαν τη μάχη με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, στον πλούτο που σήμερα παράγεται. Με στόχο η μάχη της Σύμβασης να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, να κατανοηθούν ο σύνθετος χαρακτήρας της και οι προϋποθέσεις για την επίτευξη ενός ικανοποιητικού αποτελέσματος.

Γι' αυτό και η μάχη της σύμβασης, όπως δόθηκε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ την περασμένη χρονιά, χωρίς να υποτιμούνται αδυναμίες και δυσκολίες, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ιδιαίτερα μπροστά στις διαπραγματεύσεις για τις νέες κλαδικές ΣΣΕ που ξεκινάνε άμεσα, αλλά και στη μάχη της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα μια εικόνα από τα αποτελέσματα που κατέγραψαν οι αγώνες των εργαζομένων, με μπροστάρηδες τις ταξικές δυνάμεις σε μια σειρά από κλάδους. Αποτελέσματα που ενισχύουν την πεποίθηση ότι η ένταση των ταξικών αγώνων είναι αναγκαίος όρος στην πάλη για την απόσπαση κατακτήσεων, στη δημιουργία προϋποθέσεων ώστε να ανοίξει ο δρόμος για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές.

Πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα ανέπτυξε το προηγούμενο διάστημα η Ομοσπονδία Οικοδόμων, με απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, συντονίζοντας τη δράση των οικοδόμων σε δευτεροβάθμιο αλλά και πρωτοβάθμιο επίπεδο. Με αυξήσεις 7% από 1.1.2007, το μεροκάματο για τον άγαμο ανειδίκευτο εργάτη διαμορφώθηκε στα 46,60 ευρώ, όταν σύμφωνα με την ΕΓΣΕΕ το κατώτερο μεροκάματο (από 1.9.07) είναι 29,39 ευρώ. Για τον άγαμο ανειδίκευτο, με 7 τριετίες, το μεροκάματο φτάνει στα 62,90 ευρώ, ενώ για τον έγγαμο με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας στα 67,57 ευρώ. Για τον άγαμο τεχνίτη χωρίς προϋπηρεσία, το μεροκάματο διαμορφώνεται στα 55,13 ευρώ, ενώ για τον έγγαμο τεχνίτη με 7 τριετίες στα 79,92 ευρώ. Ηδη από την κλαδική σύμβαση του 2006, οι οικοδόμοι έχουν προσθέσει στην κλιμάκωση των μισθολογικών αυξήσεων μία ακόμα τριετία (την 7η).

Συνέπεια της σταθερής δράσης που ανέπτυξε όλο το προηγούμενο διάστημα και η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Φαρμάκου και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) κινητοποιώντας τους εργαζόμενους του κλάδου, είναι τα θετικά βήματα που αποτυπώνει η σύμβαση του 2007. Πέρα από την αύξηση 3% από 1.1.2007 και 3,2% από 1.9.2007, καταγράφονται τα εξής:

• Το επίδομα ζύγισης (αφορά ορισμένους εργαζόμενους στη φαρμακοβιομηχανία) αυξάνεται σε 3,5% (από 3%)
• Το επίδομα πολυετίας στη δεύτερη τριετία των υπαλλήλων γίνεται 3% (από 2%)
• Για την 4η τριετία των εργατών γίνεται 6% (από 5%)
• Αυξάνεται σε 4% (από 3,5%) το επίδομα πολυετίας όταν συμπληρώσει κάποιος 27 χρόνια δουλιάς (πριν έπρεπε να συμπληρώσει 28)
• Οσοι αποχωρούν με πλήρη σύνταξη παίρνουν εφάπαξ 500 ευρώ καθαρά
• Το επίδομα παιδικού σταθμού αυξάνεται σε 280 ευρώ μεικτά (από 253), ενώ η ασφάλεια για τους οδηγούς αυξάνεται στα 65.000 ευρώ (από 60.000)
• Το επίδομα των βοηθών φαρμακείων αυξάνεται σε 17% (από 14%)
• Η προϋπηρεσία μπορεί να αναγνωρίζεται με τα ένσημα, ενώ όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν διήμερη άδεια για αιμοδοσία δύο φορές το χρόνο

Στις συμβάσεις που υπέγραψε η Ομοσπονδία Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου καταγράφονται μεταξύ άλλων τα εξής:

• Οι εργαζόμενοι στον ημερήσιο επαρχιακό Τύπο κατοχύρωσαν αύξηση 7,57% από 1.1.2007, με αποτέλεσμα το βασικό μεροκάματο να διαμορφώνεται στα 33,50 ευρώ
• Επίσης, η αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης προσαυξάνεται σε ποσοστό 50%. Σε περίπτωση θανάτου εργαζόμενου που δεν έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για πλήρη συνταξιοδότηση, δικαιούνται το ποσοστό της αποζημίωσης τα παιδιά και ο σύζυγος

Δυο ακόμα χαρακτηριστικά παραδείγματα: Το 2007, το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά υπέγραψε Σύμβαση με αύξηση 6,2% στο μεροκάματο το οποίο διαμορφώθηκε στα 57,5 ευρώ στο κατώτερο και στα 85 ευρώ στο ανώτερο, στη βάση του 7ωρου - 5ήμερου - 35ωρου που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι εδώ και χρόνια. Παράλληλα, κατάκτησαν και την παύση των υπερωριών -προβλέπονται μόνο 3 ώρες υπερωρία προαιρετικά - που σημαίνει αύξηση της απασχόλησης και ανθρώπινο ωράριο. Ενώ η Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών κατάφερε μετά από δυναμικές αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις να σπάσει την αδιαλλαξία των εργοδοτών και να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση με αύξηση 7% για τους αμμοβολιστές και 8% για τους καθαριστές. Ετσι, για τους πρώτους το καθαρό βασικό μεροκάματο διαμορφώνεται στα 66,02 ευρώ και για τους δεύτερους στα 59 ευρώ.

Η σημασία των αποτελεσμάτων γίνεται κατανοητή αν συνυπολογίσει κανείς πως οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι ακόμα και με φαινόμενα απεργοσπασίας, την ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων στην οποία επιδόθηκαν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ), όπως έγινε στην περίπτωση των εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία, στον Ιματισμό και το Δέρμα (ΟΕΚΙΔΕ). Είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμα και όταν οι αγώνες που διεξήχθησαν με μπροστάρη την Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία, στον Ιματισμό και το Δέρμα (ΟΕΚΙΔΕ), βρίσκονταν σε κρίσιμη καμπή, οι δυνάμεις αυτές δε δίστασαν να καλούν τους εργαζόμενους να μη συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις, ακόμα και με ανακοινώσεις σωματείων! Πολλά σωματεία, όπου η πλειοψηφία ελέγχεται από τις δυνάμεις της συναίνεσης, υπέγραψαν εργοστασιακές συμβάσεις με ποσοστά χαμηλότερα ακόμα και από αυτά της ΕΓΣΕΕ.

Την ίδια στιγμή και παρά τα τεράστια εμπόδια που έβαλε το αντεργατικό αλισβερίσι, η Ομοσπονδία υπέγραψε και τις 10 συμβάσεις για τις οποίες έχει την ευθύνη, με αυξήσεις μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει η ΕΓΣΕΕ. Ακόμα, σε δύο από τους βασικότερους (υπο)κλάδους (Πλεκτικής και Κλωστοϋφαντουργίας), οι εργάτες απέσπασαν αύξηση 5%-7% στο ανθυγιεινό επίδομα που έφτασε στο 20%.

Στον κλάδο των λογιστών, ο κατώτερος μισθός (αύξηση 3,3%) διαμορφώθηκε από 1.1.07 στα 779,42 ευρώ για το βοηθό λογιστή και στα 860,38 ευρώ για το λογιστή. Από 1.9.2007, ο κατώτερος μισθός του βοηθού λογιστή είναι 803,58 ευρώ και του λογιστή 887,05 ευρώ. Ηδη, η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών συνεδρίασε με στόχο τον προγραμματισμό δράσης για την υπογραφή σύμβασης του 2008, με οδηγό το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ και διεκδικώντας κατώτερο μισθό για το βοηθό λογιστή τα 1.400 ευρώ.

Ιδιαίτερα θετικές είναι και οι κατακτήσεις που απέσπασε για το 2007 η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ). Πέρα από τη μισθολογική αύξηση, υπάρχουν τα εξής:

• Το επίδομα σπουδών (5%) επεκτείνεται σε νέες ειδικότητες εργαζομένων (π.χ., πλήρωμα ασθενοφόρων)
• Το επίδομα ισολογισμού αυξάνεται από 73% σε 100% επί του Β.Μ.(βασικού μεροκάματου). Αυξάνεται επίσης σε 1,50 ευρώ / μέρα το επίδομα τροφής. Αυξάνεται σε 8% (ήταν 7%) επί του Β.Μ. το επίδομα βιβλιοθήκης για τους γιατρούς. Αυξάνεται σε 25% (πριν έφτανε μέχρι 20%) το επιστημονικό επίδομα και επεκτείνεται στους ωτορινολαρυγγολόγους το ανθυγιεινό επίδομα
• Για πρώτη φορά κατοχυρώνεται η χορήγηση εφάπαξ επιδόματος 500 ευρώ σε όσους εργαζόμενους συμπληρώνουν μέχρι 31.12.2006 δωδεκάμηνη απασχόληση στον ίδιο εργοδότη, του οποίου η κλινική ή ο όμιλος απασχολεί συνολικά πάνω από 500 εργαζόμενους. Επίσης, για πρώτη φορά, κατοχυρώνεται το επίδομα Εφημερίας Ετοιμότητας κατ' οίκον (on call), ύψους 30 ευρώ τη μέρα, για όσους δουλεύουν σε επιχειρήσεις με τουλάχιστον 200 εργαζόμενους

Την αναγκαιότητα και ταυτόχρονα αποτελεσματικότητα των αγώνων επιβεβαιώνει και η πείρα των εργαζομένων στον Πολιτισμό. Η επιτυχία που σημείωσε η απεργία της 29ης του Μάρτη (που προκήρυξαν οι ταξικές ομοσπονδίες) στον κλάδο έδωσε απάντηση στην εργοδοτική αδιαλλαξία. Μεταξύ άλλων, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος (ΠΟΘΑ) έχει υπογράψει συμβάσεις για τους ηθοποιούς με αυξήσεις πάνω από τα επίπεδα της ΕΓΣΕΕ σε σημαντικούς χώρους (όπως το ΚΘΒΕ, το Εθνικό Θέατρο, η Λυρική Σκηνή). Κι αυτό ενώ δυναμώνουν οι προσπάθειες του κεφαλαίου για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Για παράδειγμα, όσον αφορά τους τεχνικούς, οι διευθύνσεις πολλών θεάτρων συνεχίζουν να επικαλούνται μια σύμβαση που δεν αναγνωρίζει ειδικότητες και κρατά τις αμοιβές καθηλωμένες στο επίπεδο του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη.