Eurokinissi |
«Σάββατο πρωί στον Περισσό κι όχι μόνο. Οι νοικοκυρές, αλλά κι άλλα μέλη της οικογένειας ετοιμάζουν το μεταφορικό τους μέσον για να πάνε στη Λαϊκή, που όταν βρίσκεται κοντά στο σταθμό του ηλεκτρικού συγκεντρώνει κόσμο κι από άλλες συνοικίες.
Λειτουργεί εναλλάξ πότε στην πάνω μεριά του κτήματος Μποδοσάκη με το τεράστιο φουγάρο, πότε από την κάτω κι είναι πολυπληθής. Η Λαϊκή αγορά του Περισσού όπως κι οι άλλες δεν προσελκύουν τον κόσμο μόνο για να κάνει τα ψώνια της βδομάδας. Είναι κι ένας τόπος επικοινωνίας, όπου μπορεί να συναντήσει κανείς ανύποπτα εκτός από τους τακτικούς αγοραστές τροφίμων κι άλλους, που δυσκολεύεται ν' αναγνωρίσει επειδή έχουν αλλάξει οι δρόμοι τους προ καιρού. Εδώ συναντάει ο επισκέπτης κάθε καρυδιάς καρύδι από άποψη ατόμων και τροφίμων που αραδιασμένα στους πάγκους προσδοκούν την προτίμηση του καταναλωτή. Είναι τα εύγευστα προϊόντα της ελληνικής γης, φρούτα και κηπευτικά, η κάθε εποχή τα δικά της, με τους πελάτες να συνωστίζονται στο διάδρομο και να ρίχνουν ματιές απ' εδώ κι απ' κει εμποδίζοντας την κυκλοφορία, όταν μάλιστα σέρνουν καροτσάκια, συχνά χρειάζεται ...τροχονόμος! Εκεί να δεις τι γίνεται... Εκτός από την ποιότητα, σημαντικό ρόλο στην επιλογή του κοινού παίζει η τιμή. Το καλό είναι και ακριβό, λένε κι όταν τυχαίνει να είναι και φτηνό, ε, τότε, σχηματίζεται ουρά!
Eurokinissi |
Το καλλιτεχνικά φτιαγμένο πανύψηλο φουγάρο στο απέραντο πρώην εργοστάσιο του Μποδοσάκη, που δείχνει θαρρείς πού βρίσκεται η Λαϊκή αγορά πότε από τη μία, πότε από την άλλη πλευρά, δεν έγινε γνωστό αν κατεδαφιστεί κι αυτό μαζί με το άλλο οικοδόμημα για ιδιωτική εκμετάλλευση. Και να σκεφτεί κανείς ότι εκεί μέσα εργαζονταν, όπως και στ' άλλα κοντινά κτίρια, χιλιάδες άνθρωποι κι η ανεργία στην περιοχή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Τώρα; Τώρα με τις συντάξεις πείνας για τους περισσότερους ηλικιωμένους και τα ελαστικά ωράρια για τους εργαζόμενους, πώς να μη φυλάει κανείς στη Λαϊκή το ΕΥΡΩ του σα φυλακτό!
Eurokinissi |
Ευτυχώς, του είπε καλά λόγια ο γείτονας και δεν είχα περιπέτειες, όπως άλλοι κι άλλοι που τους οδηγούσαν στον τόπο των βασανιστηρίων και τους κακοποιούσαν βάναυσα.
Το κτίριο αυτό, εγκαταλειμμένο από τότε που κατέρρευσε η δικτατορία, θυμίζει τη φοβερή εκείνη εποχή σ' όσους το αντικρίζουν πλησίον της Λαϊκής, καθώς βρίσκεται σε κακά χάλια, στοιχειωμένο θαρρείς! Στη Λαϊκή συνάντησα και τον παιδικό φίλο από την Κοκκινιά και συναγωνιστή στην ΕΠΟΝ, Στάθη! Θυμηθήκαμε τα παλιά και κουβέντα στην κουβέντα κλείσαμε την κυκλοφορία των καροτσιών! Αν διέθεταν κόρνα, θα χαλούσαν τον κόσμο! Και τι να πρωτοθυμηθείς η αλήθεια. Το παραγκένιο γυμνάσιο που φιλοξενούσε παιδιά εκτός από εκείνα του τόπου, του Κορυδαλλού, που λεγόταν τότε Κουτσουκάρι, ακόμα από τα Ταμπούρια και τα Μανιάτικα. Σαν κινηματογραφική ταινία πολλοί πέρασαν από το νου απ' όσα συνταρακτικά γεγονότα συνέβησαν τα χρόνια της εφηβείας εκείνη τη φοβερή περίοδο της ζωής που η απαρίθμησή τους μόνο θα γέμιζε σελίδες ολόκληρες.
Eurokinissi |
Παλιότερα στη Λαϊκή ο κόσμος πήγαινε χαρούμενος και οι πωλητές κάποτε τους υποδέχονταν με τραγούδια. Τώρα το γέλιο δε βρίσκει ευδόκιμο έδαφος, τα χείλη πωλητών και αγοραστών σαλεύουν μόνο για να εκφράσουν παράπονα ενάντια στους τέως και νυν κυβερνώντες κι όμως οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο δικομματισμό μεγάλη πλειοψηφία! Τι να πει κανείς, ότι χρειαζόμαστε ψυχίατρο ομαδικά; Μπα, κάτι άλλο συμβαίνει! Ο νοών νοείτω!».