ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ενταση της επίθεσης με συναίνεση ΠΑΣΟΚ
Κυριακή 18 Νοέμβρη 2007

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφορμή για να επιταχύνει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις αποτέλεσε για την κυβέρνηση το «τέλος» των εσωκομματικών διαδικασιών στο ΠΑΣΟΚ και η επανεκλογή του Γ. Παπανδρέου.

Η τακτική του Κ. Καραμανλή να «εγκλωβίσει» τον επανεκλεγέντα αρχηγό του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της υλοποίησης των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων φαίνεται να «δικαιώνεται», καθώς καταρρίπτει πανηγυρικά στην πράξη το μύθο της «αριστερής στροφής» του Γ. Παπανδρέου. Η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμετέχει στο «διάλογο» στη Βουλή για το Ασφαλιστικό και ουσιαστικά συναινεί στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που στηρίζεται εν πολλοίς στο «νόμο Ρέππα». Συναίνεση προσφέρεται από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και στα μέτωπα της Παιδείας, της Υγείας, των ιδιωτικοποιήσεων κ.ο.κ. ενώ στο θέμα του εκλογικού νόμου υπερφαλάγγισε την κυβέρνηση, προτείνοντας την αλλαγή του σε προωθημένη καλπονοθευτική και αντιδημοκρατική κατεύθυνση, στη βάση του γερμανικού μοντέλου. Το παραμύθι της μάχης «κατά της μιντιοκρατίας», που πουλάει κατά κόρον η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, είναι ολοφάνερο ότι δεν αρκεί για να καλύψει τη σύμπλευση με την αντιδραστική επίθεση.

Η κυβέρνηση «ανεβάζει ταχύτητα» στην αντιλαϊκή επίθεση.

-- Στο Ασφαλιστικό επισπεύδει το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του «διαλόγου» και της κατάθεσης του σχετικού νόμου μάλλον στους πρώτους μήνες του 2008 και όχι το καλοκαίρι, όπως αρχικά σχεδίαζε. Στους δύο κύκλους «διαλόγου» που έγιναν μέχρι τώρα στη Βουλή, για τη χρηματοδότηση και την ενοποίηση των ταμείων, επιβεβαιώθηκαν περίτρανα οι προθέσεις της κυβέρνησης για ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων), ενώ δε δείχνει καμία διάθεση να στηρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία, ανταποκρινόμενη ακόμα και στις νομοθετημένες υποχρεώσεις της απέναντι σε αυτά. Μάλιστα, δε δίστασε τις μέρες αυτές να φέρει τροπολογία που καταργεί ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην «Αλφα Μπανκ» και χαρίζει τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ στην τράπεζα, η οποία μόνο στους πρώτους 9 μήνες του 2007 είχε υπερκέρδη 669,7 εκατ. ευρώ (αύξηση 41,5%!). Δεν υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι στον επόμενο, τρίτο και τελευταίο γύρο «διαλόγου», για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά, η κυβέρνηση θα πετσοκόψει τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ θεωρείται βέβαιη και η αύξηση των ορίων ηλικίας για τις γυναίκες.

-- Στο μέτωπο της Παιδείας, ταυτόχρονα με την επιχείρηση εφαρμογής του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου στα Πανεπιστήμια, προωθείται η υλοποίηση της οδηγίας της ΕΕ για την «αναγνώριση» των ΚΕΣ που οδηγεί σε ντε φάκτο ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Παιδείας. Ο υπουργός Παιδείας επιβεβαίωσε την περασμένη βδομάδα στις Βρυξέλλες τη βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατεύθυνση αυτή. «Την ευρωπαϊκή οδηγία δε θα την ενσωματώσουμε άκριτα και χωρίς προϋποθέσεις», προσπάθησε να διασκεδάσει ανεπιτυχώς τις ανησυχίες ο Ευρ. Στυλιανίδης, υποκρινόμενος ότι με βάση την οδηγία η κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει κανέναν έλεγχο σε κανένα ιδιωτικό υποκατάστημα ξένου πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση φροντίζει να αναδεικνύει διαρκώς την αναθεώρηση του άρθρου 16, ακριβώς για να «υπενθυμίζει» τη συμφωνία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διευκολύνοντας τη συναινετική επιβολή των αντιδραστικών αλλαγών.

-- Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, που δρομολογεί η κυβέρνηση, ήρθε να επιβεβαιώσει τη δικομματική συναίνεση και στο ζήτημα της θωράκισης του πολιτικού συστήματος. Πίσω από τις αναπόφευκτες φραστικές αντεγκλήσεις για την άμεση τροποποίηση του εκλογικού νόμου, φάνηκε καθαρά η συμφωνία για την επιβολή του «γερμανικού μοντέλου», του πλέον αντιδημοκρατικού και καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος, που επιπλέον δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη μετεξέλιξη του δικομματισμού σε διπολισμό και ανοίγει το δρόμο για κυβερνήσεις συνεργασίας. Σε πρώτη φάση όμως η κυβέρνηση επιλέγει την ψήφιση του εκλογικού νόμου που αυξάνει το «μπόνους» του πρώτου κόμματος από 40 σε 50 έδρες, στο όνομα της αντιμετώπισης του προβλήματος της «ισχνής αυτοδυναμίας» και «ακυβερνησίας». Ταυτόχρονα, δηλώνει πρόθυμη να ξεκινήσει από τώρα διάλογος με το ΠΑΣΟΚ για τον τρόπο που θα εφαρμοστεί το γερμανικό μοντέλο. Δεν παραλείπει, βέβαια, να στηλιτεύσει την υποκρισία του ΠΑΣΟΚ, που από τη μια προτείνει γερμανικό μοντέλο και από την άλλη «να μην ψηφίζει την αναθεώρηση του Συντάγματος», που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του γερμανικού συστήματος...

Είναι ολοφάνερο ότι δύο μήνες μετά τις εκλογές, ο δικομματισμός «αθροίζει» τις δυνάμεις του προκειμένου να δώσει ώθηση στην αντιλαϊκή επέλαση. Ταυτόχρονα, επιχειρούν με κάθε τρόπο να πλήξουν την οργάνωση της ενιαίας πάλης των εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής κατήγγειλε επανειλημμένα όσους «δε συμμετέχουν στο διάλογο», αλλά και όσους επιλέγουν «ακραίες» μορφές αντίδρασης (π.χ. καταλήψεις στα σχολεία). Η διέξοδος, λοιπόν, για τους εργαζόμενους δεν μπορεί παρά να αναζητηθεί στη λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση για να μην περάσει η νέα επίθεση στα σύγχρονα δικαιώματα.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ