Δική μας μέρα
Σάββατο 17 Νοέμβρη 2007

Μέρα που είναι, θες να την αφιερώσεις στα παιδιά. Που ξενύχτισαν προχτές για να ετοιμάσουν την εκδήλωσή τους, που διάβαζαν όλη τη νύχτα για τον Διομήδη, τον συμμαθητή τους που όταν σκοτώθηκε στο Πολυτεχνείο οι εφημερίδες γράφανε την άλλη μέρα ότι είχε «βεβαρημένο παρελθόν».

Ανοίγεις, όμως, την εφημερίδα και διαβάζεις για έναν εισαγγελέα στη Θεσσαλονίκη που οπλίζει προκαταβολικά το χέρι του αστυνόμου για να αντιμετωπίσει, λέει, κάτι «διαταραγμένα άτομα». Δεν εννοεί τους μαστουρωμένους ναύτες του ΝΑΤΟικού στόλου, όχι, τους διαδηλωτές χαρακτηρίζει ο εισαγγελέας «διαταραγμένους». Να γιατί έγραψε ο ποιητής ότι καθώς προχωράς πρέπει να φυτεύεις πίσω σου σταυρούς για να βρίσκουν το δρόμο οι επόμενοι.

Αν δεν έχεις σημαδέψει σωστά το δρόμο, κινδυνεύουν οι επόμενοι να πέσουν πάνω σε κάτι κείμενα υποδοχής που χρόνια τώρα, από ανθύπατο σε ανθύπατο, πασχίζουν να παρουσιάσουν την πρεσβεία σαν παιδική χαρά όπου αξίζει να εμπιστευτείς τα παιδιά σου.

Χωρίς τον ξενοδόχο λογαριάζουν διάφοροι. Και ξενοδόχος βεβαίως δεν είναι αυτοί οι δημοσιογράφοι που δήθεν επαναστατούν τώρα για το ασφαλιστικό τους. Αυτοί σε κάθε διαδήλωση βλέπουν κυκλοφοριακό χάος και σε κάθε απεργία βλέπουν να παραβιάζεται το δικαίωμα του απεργοσπάστη.

Ξενοδόχος, ξανά θα αποδειχτούν οι χιλιάδες εργαζόμενοι που πληρώνουν προκαταβολικά τις εισφορές τους, μια ως παρακράτηση στο μισθό τους, μια μέσα από τις κρατήσεις του εργοδότη (των εργατών χρήμα κι αυτό) - που τις παρακρατά κι αυτές - και μια με το φόρο στο κρατικό ταμείο που επίσης δεν αποδίδεται στα ταμεία. Αυτός ο ξενοδόχος παρά το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι και οι εργατοπατέρες του κρύβουν την αλήθεια, είναι που θα δώσει και πάλι τη λύση. Αργά ή γρήγορα.

Κατά τ' άλλα, μέρα που είναι, μπορείς να γράψεις κάτω απ' το «πράσινο παπούτσι» σου όσα πλασάρονται ως νέο - και δη επαναστατικό - πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, ο αρχηγός του οποίου, μάλιστα, εμφανίζεται περίπου να έχει βγει στο κλαρί. Κράτα μόνο αυτά που καταγράφουν τα σημεία σύγκλισης. Αλήθεια είναι.

Θα απεγκλωβιστούν, λέει, οι βουλευτές από τα διάφορα συμφέροντα αν είναι καλός ο εκλογικός νόμος. Το σίγουρο είναι πως όταν ακούς περί απεγκλωβισμού βουλευτών πρέπει να σκέφτεσαι το καινούριο δόκανο που σου στήνουν. Εκτός κι αν ξάφνου οι βουλευτές των αστικών κομμάτων έπαψαν να είναι πολιτικοί υπάλληλοι της κυρίαρχης τάξης.

Μέρα που είναι ας είμαστε ευγενικοί. Ξέρουν οι αστοί τι σημαίνει «τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ