«Τα βάσανα των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο τα γεννά αυτό το βάρβαρο κοινωνικό - πολιτικό σύστημα, ο καπιταλισμός. Η βαρβαρότητα αυτή γεννιέται από την αντίφαση που κουβαλάει μέσα του. Αντίφαση ανάμεσα στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή και την καπιταλιστική ιδιοποίησή της. Αυτή την αντίφαση έλυσε η Σοσιαλιστική Επανάσταση του Οκτώβρη του 1917».

Τα παραπάνω σημείωσε ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας χτες βράδυ σε ιδιαίτερα μαζική εκδήλωση για τα 90 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση στις Σέρρες. Και ξεκαθάρισε ότι για τους Ελληνες Κομμουνιστές, το ΚΚΕ, οι ιδέες του Μεγάλου Οχτώβρη παραμένουν ζωντανές και επίκαιρες.

Αναφερόμενος στα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, ο Θ. Κωνσταντινίδης, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Χάρη στην Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση διαμορφώθηκαν οι προϋποθέσεις για να γίνουν πράξη λαϊκά δικαιώματα πρωτόγνωρα στους εργαζόμενους ακόμα και των πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών.

Οι κατακτήσεις των εργατών, αγροτών, των γυναικών, των νέων ανθρώπων στη σοβιετική κοινωνία επέδρασαν υπέρ των εργαζομένων και στις καπιταλιστικές χώρες. Ηταν ο βασικός παράγοντας που υποχρέωσε τα αστικά κυβερνητικά κόμματα - φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά - σε παραχωρήσεις προς την εργατική τάξη.

Οι κατακτήσεις της Σοβιετικής Εξουσίας αποτελούν και σήμερα άπιαστο όνειρο για τους εργαζόμενους, τις πλατιές λαϊκές μάζες σ' όλες τις καπιταλιστικές χώρες».

Σημείωσε ότι από τα κορυφαία καθήκοντα του κομμουνιστικού ιδεολογικού μετώπου σήμερα, είναι να αποκατασταθεί στα μάτια των εργαζομένων η αλήθεια για το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα, χωρίς εξιδανικεύσεις, αντικειμενικά και απαλλαγμένη από τις συκοφαντίες της αστικής τάξης.

Αναφερόμενος στα διδάγματα από την 90χρονη εμπειρία, ο Θ. Κωνσταντινίδης τόνισε: «Καταρρίπτονται και αποκαλύπτονται στην πράξη όλοι οι παλαιοί και σύγχρονοι μύθοι: Ο μύθος της «ελεύθερης οικονομίας» και της «ανταγωνιστικότητας», του «εκσυγχρονισμού», της «συναίνεσης» και του «κοινωνικού διαλόγου», της «δημοκρατίας των θεσμών», των «μονόδρομων» και της ασφάλειας και του σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων. Το θέμα είναι ποιος εξουσιάζει, ποιος κυριαρχεί, για ποιον και για ποιο σκοπό».

Σημείωσε ότι αναμφισβήτητα, η νέα γενιά πρέπει να γράψει τη δική της ιστορία και τη δική της συμβολή στην πραγματοποίηση της επανάστασης. Ξεκαθάρισε όμως πως «όποια μορφή κι αν πάρει η Σοσιαλιστική επανάσταση, στη μια ή την άλλη χώρα, πρέπει να ξέρουμε ότι επανάσταση δίχως επίλυση του ζητήματος της εξουσίας δε γίνεται. Επανάσταση χωρίς να προκύψει από αυτήν η εργατική εξουσία δεν μπορεί να υπάρξει.

Αποδείχτηκε και από την Οχτωβριανή Επανάσταση ότι ο καπιταλισμός δε φοβάται την αλλαγή της μορφής του πολιτικού συστήματος. Η αλλαγή στη μορφή του καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι αυτή που φοβάται ο καπιταλισμός. Φοβάται την αλλαγή της εξουσίας.

Αυτά για όλους που λένε ότι αν π.χ. έχουμε μια «αριστερά», «κεντροαριστερά», ή μια «δημοκρατική» κυβέρνηση στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι δυνατόν να επέλθουν ριζικές αλλαγές. Το καπιταλιστικό σύστημα, προκειμένου να χάσει εντελώς την εξουσία θα στηρίξει τους μικροαστούς και αριστερούς και ψευτοεπαναστάτες και ρομαντικούς επαναστάτες, θα τα στηρίξει όλα αρκεί να αποφύγει την εξουσία της Εργατικής Τάξης, που πρέπει να την ασκήσει βέβαια με τους συμμάχους της, ανάλογα την κοινωνικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας».

Και κατέληξε: «Μπορεί η κρατική υπόσταση της Εργατικής Τάξης στο δίπολο της αντίφασης κεφάλαιο - εργασία να ανατράπηκε. Ομως, η αντίφαση κεφαλαίου - εργασίας δεν εξαλείφθηκε. Η άρση της αντίφασης θα επέλθει με την ανατροπή της κεφαλαιοκρατίας και την εγκαθίδρυση εργατικής εξουσίας. Αυτό είναι νομοτέλεια.

Ο χαρακτήρας της εποχής μας δεν έχει αλλάξει.

Απαιτεί ακόμα πιο επιτακτικά το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει».