ΩΡΑΙΑ ΕΥΧΗ ΤΟ ...«Καλή Χρονιά» που θα ανταλλάξουμε τις επόμενες μέρες. Κάποιοι όμως το λέμε, απλά για να το λέμε και να μας φτιάχνει η διάθεση και κάποιοι κυριολεκτούν.

Οπως διαβάσαμε στον ημερήσιο Τύπο, οι Ελληνες εφοπλιστές θα έχουν δαπανήσει - έως το τέλος του 2007 - 40 δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά 700 πλοίων μεταφοράς φορτίου. Πιστέψτε μας, αυτοί είχαν μια καλή χρονιά και ετοιμάζονται για ακόμη καλύτερες.

Πώς γίνεται άραγε οι ίδιοι εφοπλιστές να δηλώνουν όλη την προηγούμενη χρονιά ότι ...η «ναυτιλία είναι σε κρίση» και σε «έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον», οπότε θέλουν οικονομικές ενισχύσεις από το κράτος και αυξήσεις εισιτηρίων για τους επιβάτες;

Εμάς δε μας πείθουν - ιδίως όταν κάνουν τέτοια έξοδα που προέρχονται κατευθείαν από τεράστια κέρδη. Πείθουν όμως τους κυβερνώντες που αναμασούσαν όλη τη χρονιά ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα.

Εν ολίγοις, τελειώνουμε μια χρονιά που εφοπλιστές, τραπεζίτες και βιομήχανοι «έβαλαν στην άκρη» κέρδη που φτάνουν το 400 ή το 500%. Εμάς μας έμεινε ...η Φάνη Πετραλιά και η «ήπια και δίκαιη» προσαρμογή της κυβέρνησης σε σχέση με το Ασφαλιστικό.

Αυτή ντε που θα «συζητήσει» - λέει - με τους «κοινωνικούς εταίρους» με την έναρξη του νέου έτους. Θέλουν δηλαδή αυτοί που έχουν τα υπερκέρδη και εμείς που έχουμε την ...υπερχασούρα να συζητήσουμε πώς ακριβώς θα αυξηθούν οι εισφορές και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και πώς θα μειωθούν οι συντάξεις.

Αν το κάνουμε θα είμαστε «υπεύθυνοι» και «ρεαλιστές», αν όχι απλά δεν αντιλαμβανόμαστε «τις προκλήσεις του σήμερα» και τις «ανάγκες της παγκοσμιοποιημένης αγοράς».

Ε, λοιπόν, τη μόνη «πρόκληση» που αντιλαμβανόμαστε είναι το ...να διανοούνται έστω και να κάνουν τέτοιες σκέψεις. Κι αυτή ακριβώς την πρόκληση πρέπει να απαντήσουμε. Οχι σε τραπέζια διαλόγου αλλά σε πεζοδρόμια...