Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, όπου παρουσίασε την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, σχετικά με τη μετεκλογική αντιμετώπιση του Κόμματος και του εργατικού - λαϊκού κινήματος από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος δημοσιεύεται στη σελ. 7 του σημερινού «Ρ». Ανοίγοντας τη συνέντευξη, η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε τα παρακάτω:

«Χωρίς να σημαίνει ότι υποτιμούμε άλλες πλευρές πάρα πολύ σημαντικές, όπως το ρόλο των ΜΜΕ στα θέματα του πολιτισμού, σε κοινωνικά θέματα, κάνουμε ορισμένες νύξεις, δεν το εξαντλούμε το θέμα. Στην ανακοίνωση, θέτουμε κυρίως το πολιτικό ζήτημα και επιφυλασσόμαστε στην πορεία να συμβάλουμε και με άλλους τρόπους στην ανάδειξη και αυτών των προβλημάτων.

Τα ΜΜΕ σχετίζονται με τον πολιτισμό και με τη στενότερη και με την ευρύτερη έννοια. Με την κοινωνική διαπαιδαγώγηση. Και με αυτήν την έννοια κάνω ένα σχόλιο. Εδώ και δυο μέρες, ιδιαίτερα χτες, ενημερωνόμαστε από τα ΜΜΕ και σωστό είναι αυτό, για τον τραγικό θάνατο μιας κοπέλας 14 χρόνων που έχασε τη ζωή της από την κοκαΐνη. Ξέρουμε ότι υπάρχει το ζήτημα, και σωστά, της ανωνυμίας. Πώς όμως παρουσιάζεται το κορίτσι; Ως το 14χρονο παιδί χωρισμένων γονιών. Δηλαδή τι; Σημαίνει ότι ταυτίζεται η ναρκομανία με το να είσαι παιδί χωρισμένων γονιών. Θέλει μια προσοχή, το ακούν άλλα παιδιά 12 και 13 χρόνων, γονείς που έχουν χωρίσει ή που σκέφτονται να χωρίσουν.

Ξέρετε, βεβαίως, εμείς δεν είμαστε εναντίον των ΜΜΕ απ' την τεχνική τους πλευρά. Είναι ένα όπλο. Αλλά το πώς το χρησιμοποιείς είναι πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη. Και δεν ειπώθηκε αυτό από ένα δελτίο ειδήσεων. Το ακούσαμε και από άλλα. Το παιδί, λέει, των χωρισμένων γονιών. Αυτό είναι το γνώρισμα του κοριτσιού αυτού;

Εν πάση περιπτώσει, αυτό το έφερα σαν παράδειγμα για να σας πω ότι μας απασχολεί ως Κόμμα πάρα πολύ αυτό το ζήτημα. Δεν είναι εύκολο, βέβαια, κάθε μέρα να βγάζουμε και μια ανακοίνωση, να κρίνουμε και να διορθώνουμε. Ωστόσο, είναι σοβαρά ζητήματα, παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο και δε δικαιολογούνται απροσεξίες».

«Πολλές φορές», συνέχισε η ομιλήτρια, «ακούμε για στελέχη της δημοσιογραφίας που κρατούν τον πρώτο ρόλο είτε στις ειδήσεις, είτε στις ενημερωτικές εκπομπές, ακούμε να λένε ότι: Οταν π.χ. η πολιτική ζωή του τόπου έχει σκάνδαλα, έχει φαινόμενα σήψης, έχει φαινόμενα παρακμής, μην έχετε απαίτηση τα ΜΜΕ, είτε ο ηλεκτρονικός Τύπος είτε ο έντυπος, αυτά να μην τα αναπαράγουν, να μη φαίνονται. Επομένως, κοιτάξτε εσείς οι πολιτικοί πώς πολιτεύεστε, τι κάνετε, για να μην είμαστε και εμείς υποχρεωμένοι να αναδεικνύουμε αυτά τα φαινόμενα. Εχει μια λογική αυτή η τοποθέτηση. Αλλά να ξεκαθαρίσω το εξής ζήτημα: Πρώτα - πρώτα εμείς εκτιμάμε ότι τα ΜΜΕ και τα ιδιωτικά και τα κρατικά, είναι αναπόσπαστο τμήμα του πολιτικού συστήματος.

Δεν είναι ένα αυτόνομο κομμάτι της πολιτικής ζωής, που έχει την υποχρέωση να φωτογραφίζει και να αναπαράγει αυτό που γίνεται. Εδώ και ένας σκηνοθέτης που φτιάχνει ένα ντοκιμαντέρ κάνει μια επιλογή στο τι θα δείξει.

Το πολιτικό σύστημα δεν είναι μόνο τα κόμματα και το Κοινοβούλιο, είναι και οι επιχειρηματίες οι οποίοι κατέχουν τα Μέσα Ενημέρωσης, όπως ξέρετε, στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Βεβαίως, υπάρχουν και κάποια Μέσα Ενημέρωσης που είτε ανήκουν άμεσα ή έμμεσα σε κόμματα ή σε φορείς. Αυτά δεν τα εντάσσουμε ασφαλώς μέσα στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Υπάρχουν μια σειρά ιδεολογικοί και άλλοι μηχανισμοί που ανήκουν στο πολιτικό σύστημα και με αυτήν την έννοια τούς κάνουμε κριτική».

«Υπάρχει και η επιλογή», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Κάθε μέρα γινόμαστε δέκτες 100, 200 και 300 ειδήσεων. Ολοι κάνουμε μια επιλογή. Και το ΚΚΕ κάνει επιλογή αν θα βγάλει και πού θα βγάλει ανακοίνωση, και τα άλλα κόμματα. Και επιλογή σημαίνει, έχει, ένα κριτήριο. Με συγχωρείτε, δεν είναι είδηση ο επικείμενος γάμος του κ. Σαρκοζί με την Μπρούνι. Είναι, όμως, είδηση η θέση του Σαρκοζί για το 35ωρο. Βεβαίως, αυτό είναι είδηση. Δεν είναι είδηση αν γίνεται μια καραμπόλα σε ένα δρόμο στο Παρίσι 30 αυτοκινήτων. Είναι, βεβαίως, είδηση οι κλιματικές αλλαγές, τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, όπου και αν γίνονται. Στέκομαι σε αυτό, γιατί αυτά είναι πολιτικά ζητήματα, για να πούμε ότι γίνεται ιεράρχηση. Η ιεράρχηση έχει κριτήρια πολιτικά.

Επομένως, δικαιούται το ΚΚΕ να εκδίδει ανακοίνωση και να ασκεί κριτική στην πλειοψηφία των ΜΜΕ, αναφερόμαστε και στα κρατικά και στα ιδιωτικά, για μια σειρά συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία αναφέρουμε.

Πρώτα - πρώτα υπάρχει ένα ζήτημα. Μετά τις εκλογές, ο πραγματικός χρόνος για την προβολή της δράσης του ΚΚΕ - βεβαίως και όλα τα άλλα κόμματα, εννοείται, ότι πρέπει να προβάλλονται - προσεγγίζει το 2%. Το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο εκδίδει ανακοινώσεις και δίνει στοιχεία και τα δίνει με έναν κριτικό τρόπο και αναφέρεται όχι μόνο στο ΚΚΕ, μιλάμε και για τα άλλα μικρότερα κόμματα.

Και λοιπόν; Ποιος το παίρνει υπόψη; Μπαίνει και κανένα πρόστιμο, αλλά οι επιχειρηματίες δεν έχουν πρόβλημα να πληρώσουν και 20.000 ευρώ, αν τα πληρώνουν, γι' αυτό το ζήτημα. Αυτός είναι ο ρόλος και του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου; Εδώ είναι και θέμα κυβερνητικό, διότι η εκάστοτε κυβέρνηση βάζει ορισμένους κανόνες. Και δε μας απασχολεί αν θα μας πει εγώ δεν μπορώ να βάλω κανόνες στην ποιότητα όπως έλεγε και η προηγούμενη κυβέρνηση.

Καταρχήν, κατέχουν δημόσιες συχνότητες. Υπάρχουν και τα κρατικά Μέσα Ενημέρωσης. Δεν είναι καλύτερη η κατάσταση εκεί. Ενα ζήτημα είναι αυτό. Είναι πάρα πολύ σοβαρό».

«Εμείς κατανοούμε απόλυτα», συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, «ότι είναι φυσιολογικό να γίνεται πολιτική και ιδεολογική επίθεση και αντιπαράθεση προς τις θέσεις του ΚΚΕ. Είμαστε ένα κόμμα το οποίο έχουμε εχθρική στάση, θα έλεγα, προς το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα. Το πολεμάμε και είναι φυσικό να δεχόμαστε τα πυρά. Πρέπει να σας πω ότι εμείς επιδιώκουμε την πολεμική και την αντιπαράθεση και δεν τσιγκουνευόμαστε και εμείς και χαρακτηρισμούς, τοποθετήσεις.

Αναφερόμαστε όμως ειδικά σε ένα σοβαρό ζήτημα. Χρόνο με το χρόνο πυκνώνουν οι εκπομπές στα κρατικά κανάλια, δυστυχώς ακόμα και στην τηλεόραση της Βουλής, με θέματα που αφορούν το ΚΚΕ, την ιστορία του, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, τα 90χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης, θέματα σοσιαλισμού κλπ., ιδιαίτερα ζητήματα που αφορούν την ιστορία του ΚΚΕ και παρατηρούμε το εξής ζήτημα: Η ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα συζητούνται, χωρίς να καλείται το ΚΚΕ. Αντίθετα, είτε αξιοποιούνται παλαιότερες εκπομπές, είτε καλούνται άνθρωποι, οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει το ΚΚΕ. Δεν απαγόρευσε κανείς και αυτοί να ερωτηθούν. Αλλά μπορεί να γίνεται έτσι συζήτηση για την ιστορία;

Θα έλεγα, μάλιστα, ότι έπρεπε στις συγκεκριμένες εκπομπές προνομιακό χρόνο να έχει το ΚΚΕ, να μιλήσει για τα ιστορικά γεγονότα, να αναλάβει τις ευθύνες του, να πει τις απόψεις του. Και το χειρότερο, χρησιμοποιούνται αρχεία είτε μυστικών υπηρεσιών, είτε παλιότερα κρατικών υπηρεσιών διεθνών, των αρχών της δεκαετίας του '50.

Αν προσέξετε, χρησιμοποιείται μια πολιτική γλώσσα που εν πάση περιπτώσει υποτίθεται ότι απ' τη μεταπολίτευση και μετά έχει εγκαταλειφθεί ως επίσημη πολιτική γλώσσα τοποθέτησης απέναντι στο ΚΚΕ και στις δυνάμεις του σοσιαλισμού.

Είναι απαράδεκτο. Πολλαπλασιάζονται τέτοιου είδους εκπομπές. Και επειδή φέτος είναι τα 90 χρόνια απ' την ίδρυση του ΚΚΕ, έχουμε την υποψία ότι όλο το χρόνο αυτό το πράγμα θα γίνεται.

Ξαναλέμε, και πολεμική δεχόμαστε και επίθεση αλλά όχι με το 2% της συμμετοχής του ΚΚΕ. Διεκδικούμε μερίδιο ουσιαστικής συμμετοχής και μάλιστα στις εκπομπές που μας αφορούν. Και ισχύει αυτό και για τις εφημερίδες, βεβαίως.

Αλλη πλευρά που θίγουμε και είναι πάρα πολύ σοβαρή, είναι το πώς προβάλλεται μέσα απ' τον Τύπο και τα ΜΜΕ αυτό που λέμε λαϊκό κίνημα. Οι εργατικές, οι αγροτικές και οι άλλες λαϊκές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις. Αποσιωπούνται εντελώς. Μάλιστα, εκείνες οι οποίες εκφράζουν έναν προωθημένο ριζοσπαστισμό, αυτές αγνοούνται εντελώς, συλλαλητήρια, απεργιακές κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις ομοσπονδιών, συνδικάτων.

Θα μου πείτε, εμείς αναφερόμαστε σε αυτές γιατί εκτιμάμε το ρόλο τους θετικότερα από κάποιες άλλες. Δεν είναι ούτε κομμουνιστικές, ούτε κάτι τέτοιο, αλλά έτσι είναι. Οπως π.χ. η απεργιακή κινητοποίηση που έγινε πρόσφατα, εξαφανίστηκε το ΠΑΜΕ.

Αλλά και όταν προβάλλονται ορισμένες κινητοποιήσεις, προβάλλονται με έναν τρόπο που εξυπηρετεί τη δικομματική αντιπαράθεση. Δεν προβάλλονται όλες οι απόψεις, όλες οι θέσεις. Ας πάρουμε το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δεν υπάρχει μία άποψη, μόνο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος και της ΑΔΕΔΥ και του κ. Ρωμανιά. Υπάρχουν και άλλες απόψεις».

«Και τέλος», σημείωσε η ομιλήτρια, «θέτουμε ένα ζήτημα σοβαρό. Εμείς εκτιμάμε ότι τα Μέσα Ενημέρωσης - πάντα βεβαίως το έκαναν αυτό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι επειδή πάντα γινόταν ότι θα εξοικειωθούμε - ιδιαίτερα μετά τις εκλογές, όπου ως μέρος πια του συστήματος που βλέπουν ότι συντελούνται ορισμένες διεργασίες, παρεμβαίνουν ενεργά σε αυτές τις διεργασίες για να προσπαθήσουν να τις καναλιζάρουν, να τις διαμορφώσουν. Ανεξάρτητα του ότι δε μας αφορά το θέμα ή δε μας πλήττει, είναι ένα θέμα.

Είχαμε ή δεν είχαμε παρέμβαση των Μέσων Ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ ή αντίστοιχα τώρα στο Συνασπισμό; Θα μου πείτε τι μας νοιάζει εμάς. Εμείς είμαστε έξω απ' αυτήν τη συγκεκριμένη διαδικασία. Είναι ένα θέμα. Πρόκειται για κατάχρηση.

Από εκεί και πέρα, βεβαίως, έχουμε αρθρογραφία, συζητήσεις, σχολιασμούς για το ΚΚΕ, οι οποίες δεν είναι απλώς εχθρικές, διαστρεβλώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ.

Είχαμε ορισμένα πράγματα πει και προεκλογικά και είχαμε φτάσει μάλιστα και στο σημείο να αρνηθούμε να πάρουμε μέρος, την προεκλογική περίοδο, στα πάνελ ενός τηλεοπτικού σταθμού που έχει και μεγάλη ακροαματικότητα.

Εμείς θεωρούμε ότι σωστά κάναμε και το κάναμε, γιατί όταν πια η πολιτική αντιπαράθεση μετατρέπεται σε μια άμεση παρέμβαση ενός Μέσου Ενημέρωσης στη δράση ενός κόμματος, ή στο ρόλο ενός κόμματος - καταλαβαίνετε τι εννοώ - ή στη διαμόρφωση των συσχετισμών, εκεί εμείς θα απαντάμε, με τον α΄ ή τον β΄ τρόπο, κάθε φορά θα βρίσκουμε τρόπο. Κυρίως τις επιθέσεις οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την κριτική απέναντι στη γραμμή μας, που, ξαναλέω για άλλη μια φορά, είναι δικαίωμα και υποχρέωση του κάθε Μέσου να την κάνει.

Τα πράγματα εκτιμούμε ότι είναι ανησυχητικά για αυτούς, γιατί από τη μια μεριά υπάρχουν θετικές διεργασίες μέσα στο λαό, τα δυο κόμματα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έχουν σημαντικές απώλειες ως προς το κύρος τους και μελλοντικά υπάρχει και ένα ζήτημα για τις γενικότερες εξελίξεις.

Υπάρχουν όρια που εμείς δεχόμαστε στην παρέμβαση σε αυτό το ζήτημα. Για να το πω καθαρά, δεν μπορεί να "μαγειρεύουν" κόμματα οι εκπρόσωποί τους ή οι φίλοι επιχειρηματίες, δεν μπορεί να "μαγειρεύουν" πολιτικές εξελίξεις.

Να το πω και διαφορετικά. Οι ιδιοκτήτες των Μέσων Ενημέρωσης βασικά υποστηρίζουν μια πολιτική γραμμή. Μπορεί να μην υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο κόμμα, ή να εναλλάσσονται. Εμείς όμως αντιπαλεύουμε την πολιτική γραμμή και τις παρεμβάσεις τους στις πολιτικές εξελίξεις με στόχο να μανουβράρουν τις εξελίξεις και να εμποδίσουν διεργασίες που πλήττουν πριν από όλα τα δυο μεγάλα κόμματα και κατά συνέπεια εχθρεύονται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που έχει συγκεκριμένη ριζικά διαφορετική εναλλακτική λύση, από τα δύο αυτά κόμματα».