Πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το Σάββατο 5 Γενάρη 2008, Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από χώρες της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, της Ερυθράς Θάλασσας και της περιοχής του Κόλπου, με θέμα: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή - τα σχέδια για τη "Νέα Μέση Ανατολή" και η απάντηση του Κομμουνιστικού και Αντιιμπεριαλιστικού Κινήματος».

Στη Συνάντηση πήραν μέρος τα:

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κόμμα ΤΟΥΝΤΕΧ του Ιράν, Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ, ΑΚΕΛ, Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Δημοκρατικό Προοδευτικό Βήμα Μπαχρέιν, Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης, Σουδανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας, Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα και Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας.

Συμμετείχαν επίσης και μίλησαν οι Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ και πρόεδρος της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το νομοθετικό Παλαιστινιακό Συμβούλιο και Γιώργος Τούσσας, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της ίδιας επιτροπής. Τις εργασίες επίσης παρακολούθησε και χαιρέτισε αντιπροσωπεία του ΚΚ Κούβας.

Η νέα αυτή Συνάντηση έρχεται σαν συνέχεια της προηγούμενης έκτακτης Συνάντησης του Αυγούστου του 2006, με αφορμή την άδικη στρατιωτική επέμβαση του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο και τη συνεχιζόμενη βαρβαρότητα κατά του Παλαιστινιακού λαού. Φιλοξενήθηκε για μια ακόμα φορά από το ΚΚΕ στην Αθήνα. Τα κόμματα της περιοχής συζήτησαν την κλιμακούμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή και τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί στους λαούς το αμερικανο-ΝΑΤΟικό σχέδιο για τη «Νέα Μέση Ανατολή», καθώς και την επέλαση των πιο αντιδραστικών δυνάμεων που προκάλεσε ο λεγόμενος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» στην ευρύτερη περιοχή. Η πρόσφατη διάσκεψη της Ανάπολης, που σχεδιάστηκε με γνώμονα τα γενικότερα σχέδια των ΗΠΑ, περιπλέκει και οξύνει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα.

Υπό το φως αυτών των εξελίξεων οι μετέχοντες στη Συνάντηση τονίζουν πως οι κομμουνιστές στέκονται στην πρώτη γραμμή της πάλης για δημοκρατία και για την προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής και ιδεολογικής πάλης για την αποκάλυψη και αντιμετώπιση της δράσης πολιτικών δυνάμεων που θέλουν να αξιοποιήσουν την κατάσταση εμφανιζόμενες σαν υποστηρικτές και «προστάτες» των λαών, ενώ στην πραγματικότητα κινούνται από τη σκοπιά των δικών τους ιδιαίτερων συμφερόντων και του ανταγωνισμού τους με τις ΗΠΑ. Επισημάνθηκε η ανάγκη ο λαϊκός αγώνας να αποκτά ενιαία ταξικά, πολιτικά χαρακτηριστικά και εκφράστηκε ανησυχία για την υποδαύλιση θρησκευτικών, σεκταριστικών και εθνοτικών διαιρέσεων και αντιθέσεων. Αρκετοί ομιλητές κατήγγειλαν σχέδια του ιμπεριαλισμού για διαίρεση και διαμελισμό χωρών και τη δράση του σιωνισμού στην περιοχή.

Υπογράμμισαν την ανάγκη να εργαστούν πιο αποτελεσματικά για τη δημιουργία ενός ενιαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου στην περιοχή ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο για την «ευρύτερη και Νέα Μέση Ανατολή» και τον δήθεν «εκδημοκρατισμό» της, με ευρύτερη διεθνή στήριξη από κόμματα, κινήματα και οργανώσεις.

Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων, οι μετέχοντες εξέφρασαν την ανησυχία τους για μια πιθανή παραπέρα κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας ενάντια στους λαούς του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ιράν, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, του Πακιστάν.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση οι μετέχοντες θεωρούν ότι πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης σ' όλους τους λαούς της περιοχής, καθώς και η υποστήριξη στον αγώνα των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων της περιοχής για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη, για την απρόσκοπτη πολιτική και συνδικαλιστική δράση των δυνάμεων που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για την ελεύθερη και νόμιμη λειτουργία των προοδευτικών κομμάτων και κινημάτων.

Υπογράμμισαν την ανάγκη να ενταθεί ακόμα περισσότερο ο αγώνας για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση που μπορεί να γίνει κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα. Υπογράμμισαν ότι η αντίσταση και πάλη των λαών δεν είναι τρομοκρατία. Αποτελεί δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει τις μορφές πάλης του.

Να εντείνουν τον αγώνα τους για την υπεράσπιση του αναφαίρετου δικαιώματος κάθε λαού να αποφασίζει κυρίαρχα για τη διακυβέρνησή του και το μέλλον της χώρας του. Εκφράσανε την αλληλεγγύη τους με τη σοσιαλιστική Κούβα και απαίτησαν την άρση του εμπάργκο των ΗΠΑ.

Οι μετέχοντες απαίτησαν:

• Να αποκατασταθεί η κυριαρχία του Λιβάνου και να σταματήσει κάθε έλεγχος και αποκλεισμός του εναέριου και θαλάσσιου χώρου και των συνόρων του Λιβάνου και οι καθημερινές ισραηλινές παραβιάσεις. Είναι ανάγκη να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις που να αντιστέκονται στην εθνοτική και θρησκευτική διάσπαση του Λιβάνου.
• Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα από το 1967 παλαιστινιακά, λιβανικά και συριακά εδάφη, την πλήρη διάλυση των εποικισμών και την κατεδάφιση του διαχωριστικού τείχους. Τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Τη λύση του ζητήματος των προσφύγων και την επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων με βάση το ψήφισμα 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και άλλα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
• Την άμεση απελευθέρωση από το Ισραήλ όλων των Λιβανέζων, Παλαιστινίων και άλλων Αράβων πολιτικών κρατουμένων.
• Μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά όπλα, ξεκινώντας από το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.
• Να σταματήσουν οι απειλές και οι προσπάθειες τρομοκράτησης από τις ΗΠΑ και από άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του λαού της Συρίας και απαίτησαν την απελευθέρωση των υψωμάτων και της περιοχής του Γκολάν.
• Την παύση όλων των απειλών στρατιωτικής επίθεσης ή επιβολής οικονομικών κυρώσεων ενάντια στο Ιράν και εκφράσανε την αλληλεγγύη με την πάλη του ιρανικού λαού για ειρήνη, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη.
• Να αποχωρήσουν άμεσα τα κατοχικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα από το Ιράκ και το Αφγανιστάν και να αφεθούν οι λαοί τους κυρίαρχα να αποφασίσουν για το μέλλον τους.
• Να σταματήσουν άμεσα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας κατά των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ που προκαλούν νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
• Την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τη λύση του Κυπριακού στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, του διεθνούς δικαίου και των συμφωνιών Υψηλού επιπέδου που προνοούν για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
• Την απομάκρυνση όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων από τις χώρες της περιοχής και τη μη εγκατάσταση νέων.

Η Συνάντηση υιοθέτησε μια σειρά από προτάσεις που αφορούν σε κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες, όπως:

-- Κοινές αποστολές αντιπροσωπειών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στις χώρες της περιοχής (ιδιαίτερα σε Λίβανο, Παλαιστίνη, Συρία και Ισραήλ).

-- Συντονισμός των κομμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Να προσκληθούν σε συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου αντιπροσωπείες από τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της περιοχής, ιδιαίτερα του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Συρίας και του Ισραήλ.

-- Συνέχιση των κοινών ενεργειών και κινητοποιήσεων των κομμάτων το επόμενο διάστημα με αξιοποίηση μαζικών εκδηλώσεων, Φεστιβάλ Νεολαιών κτλ. για το δυνάμωμα της αλληλεγγύης.

-- Υποστήριξη στις εκδηλώσεις αντίθεσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για μια «Νέα Μέση Ανατολή», με αφορμή την επίσκεψη Μπους στη Μέση Ανατολή τον Ιανουάριο του 2008.

-- Ασκηση πιέσεων σε κάθε κυβέρνηση που δέχεται ή δεν αντιδρά στο σχεδιασμό της «Νέας Μέσης Ανατολής» και δεν καταδικάζει την ισραηλινή επιθετικότητα κατά των λαών της περιοχής, τους εποικισμούς, το διαχωριστικό τείχος και τη γενοκτονία κατά του λαού της Παλαιστίνης.